Με 20 χρόνια καριέρας, διεθνή αναγνώριση και γυρίσματα ταινίας σε Ελληνικό έδαφος, η Cynthia Erivo έφτασε στο σημείο να αψηφήσει τη βαρύτητα. Πρωταγωνιστώντας στο Wicked που σπάει ταμεία παγκοσμίως, η καριέρα της έχει κατακόρυφα ανοδική πορεία σε λιγότερο από ένα μήνα με το κοινό να παραληρεί όχι μόνο για τις φωνητικές της ικανότητες αλλά και για την ευαισθησία της καθώς με ειλικρίνεια και μεγάλη ευκολία συγκινείται όταν μιλάει για τα παιδικά της χρόνια, τις δυσκολίες και τα δώρα της ζωής.

Με αφορμή το ωριαίο και χορταστικό master class της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Τζέντα, σας μεταφέρουμε τα σημαντικότερα σημεία [και σε κείμενο που θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες, θα έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε και τις ερωτήσεις που της κάναμε από το ertnews.gr][και σε κείμενο που θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες, θα έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε και τις ερωτήσεις που της κάναμε από το ertnews.gr]

Με εισπράξεις πάνω από 400 εκατομμύρια δολάρια μέσα στις πρώτες εβδομάδες προβολής, το Wicked έγινε η ταινία φαινόμενο που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Η Cynthia Erivo εξέφρασε τον ενθουσιασμό της για το πώς η ταινία κατάφερε να μεταφέρει την ουσία του διάσημου μιούζικαλ από τη σκηνή στη μεγάλη οθόνη:

«Δεν φανταζόμασταν ποτέ αυτό που συμβαίνει τώρα με αυτή την ταινία. Ξέραμε ότι ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό, αλλά το να βλέπεις την ανταπόκριση των ανθρώπων είναι πραγματικά μαγευτικό.»

Μίλησε για τη δυσκολία που συχνά συνοδεύει τις μεταφορές από τη σκηνή στη μεγάλη οθόνη, αλλά τόνισε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, η σύνδεση με το κοινό ήταν μοναδική.

Η στενή σχέση της με την Ariana Grande ήταν καθοριστική για την επιτυχία των ρόλων τους. Μιλώντας με ενθουσιασμό για τη φιλία τους που αναπτύχθηκε μέσα από την αλληλοϋποστήριξη και την κατανόηση, με την έναρξη των γυρισμάτων, έδειξε πως ακόμα και σε αυτό το χώρο, υπάρχει δυνατότητα για ουσιαστικές διασυνδέσεις.

«Αποφασίσαμε ότι θα προστατεύαμε η μία την άλλη, θα ήμασταν ευγενικές και ειλικρινείς, χτίζοντας τη σχέση μας με βάση την εμπιστοσύνη και τη γενναιοδωρία.»

Επίσης μοιράστηκε τη στιγμή που τραγούδησαν για πρώτη φορά μαζί στο σπίτι του σκηνοθέτη Jon Chu, περιγράφοντάς την ως συγκινητική και καθοριστική για τη χημεία τους.

Ο ρόλος της Elphaba ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός, καθώς χρειαζόταν να αποτυπώσει τη βαθιά ευαισθησία και την ανθρωπιά της πέρα από το πράσινο χρώμα του δέρματός της:

«Η πρόκληση ήταν να δουν οι θεατές την ευαισθησία και τον πόνο της «πίσω» από το πράσινο χρώμα, να νιώσουν τη γυναίκα πίσω από την εικόνα.»

Περιγράφοντας τη σύνδεσή της με τον χαρακτήρα ως ιδιαίτερη και πολύτιμη, τόνισε πόσο σημαντικό ήταν να κατανοήσει τα βαθύτερα συναισθήματα της Elphaba.

Δεν έμεινε όμως σε αυτό! Περιέγραψε τη συγκίνηση που ένιωσε παρακολουθώντας την ταινία για πρώτη φορά μαζί με κοινό, αναφέροντας πόσο έντονα αντέδρασαν, ιδιαίτερα μετά την πρεμιέρα στην Αυστραλία (που ήταν και η πρώτη φορά που παρακολούθησε την ταινία μαζί με κοινό).

«Ήταν συγκλονιστικό να βλέπω το κοινό να γελάει, να κλαίει, να ζητωκραυγάζει και να αντιδρά τόσο ζωντανά. Δεν περίμενα να νιώσω τόσο συγκλονισμένη από την ενέργεια στην αίθουσα.»

Αυτή η εμπειρία της έδειξε τη δύναμη που μπορεί να έχει το έργο στο κοινό, κάτι που την έκανε να εκτιμήσει ακόμη περισσότερο τη συμμετοχή της σε αυτό το εγχείρημα.

Με την καθοδήγηση της Raya Abirached, της πιο δημοφιλούς λιβανέζας παρουσιάστριας και κριτικού κινηματογράφου (σ.σ. που στον κινηματογραφικό χώρο την αποκαλούμε Πριγκίπισσα Raya για τον ευγενή τρόπο που προσεγγίζει τους καλλιτέχνες στις συνεντεύξεις της αλλά και με χιουμοριστική διάθεση σε γνωστή ηρωίδα από Blockbuster ταινία που μπορείτε να φανταστείτε) μίλησε για το πώς ανακάλυψε την αγάπη της για τις παραστατικές τέχνες σε ηλικία 11 ετών, όταν η μητέρα της την ενθάρρυνε να συμμετάσχει σε μια ομάδα θεάτρου:

«Η μητέρα μου πάντα με ενθάρρυνε να ακολουθώ τα όνειρά μου, και αυτό με βοήθησε να ανακαλύψω την αγάπη μου για την αφήγηση και τη δημιουργία κόσμων μέσα από την τέχνη.»

Αναφέρθηκε επίσης στο πώς η φυσική κλίση της συνδυάστηκε με σκληρή δουλειά για να αναπτύξει τις ικανότητές της, είτε στο τραγούδι είτε στην υποκριτική.

Στην πορεία ανέλυσε το πώς οι σπουδές της στη μουσική ψυχολογία επηρέασαν την καριέρα της, βοηθώντας την να κατανοήσει πώς η μουσική επηρεάζει τους ανθρώπους:

«Όταν τραγουδάω, προσπαθώ να συνδεθώ με το κοινό, όχι μόνο μέσω της μελωδίας, αλλά και μέσω των συναισθημάτων που φέρνω στη φωνή μου. Η μουσική μπορεί να ανοίξει πόρτες για να επικοινωνήσεις εμπειρίες και συναισθήματα.»

Δεν κοντοστάθηκε στιγμή και εξέθεσε προσωπικά βιώματα σε σχέση με τον πατέρα της, δημιουργώντας πιο βαθιά και αυθεντική σύνδεση με το κοινό.

Σε συνέχεια συμβουλών για την αποφυγή βραχνιασμάτων που προέτρεψε τη συντονίστρια να ενυδατώνεται και να καταναλώνει προϊόντα με μέλι, η Cynthia τόνισε τη σημασία της φροντίδας της φωνής της και τη διαρκή περιέργεια που έχει για να ανακαλύψει τι μπορεί να πετύχει μέσω αυτής:

«Η φωνή μου είναι ένα εργαλείο που εξερευνώ συνεχώς. Είμαι περίεργη για το τι μπορώ να κάνω – είτε πρόκειται για κλασική μουσική, όπερα, ποπ ή R&B. Κάθε στυλ με βοηθά να εξελίσσομαι και να φροντίζω αυτό το πολύτιμο εργαλείο.»

Η πειθαρχία και η αφοσίωσή της στην τέχνη ήταν βασικοί παράγοντες για την επιτυχία της και η υποκριτική και το τραγούδι είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την προσωπικότητά της:

«Προκειμένου να μεταφέρεις το νόημα ενός τραγουδιού, πρέπει να γνωρίζεις τι σημαίνει να υποκρίνεσαι. Μπορείς να υποκρίνεσαι φορώντας ένα προσωπείο ή να χρησιμοποιείς τα προσωπικά σου βιώματα για να τραγουδάς από την αλήθεια σου.»

Η ειλικρίνεια είναι, όπως τόνισε, το θεμέλιο για μια πειστική ερμηνεία. Μέσα από τη δουλειά της στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών, έμαθε να ξεκινάει από την «αλήθεια» του χαρακτήρα και να βρίσκει το στόχο του.

Σχετικά με τη σημασία του τραγουδιού στην Elphaba στο Wicked, υπογράμμισε:

«Όταν τραγουδάει, είναι μόνη της. Εκεί μας επιτρέπει να δούμε τα αληθινά της συναισθήματα. Η πρόκληση είναι να αφήσεις το κοινό να μπει σιγά-σιγά στον κόσμο της, να βρεις τις λεπτομέρειες και να ακολουθήσεις την πορεία του τραγουδιού.»

Χαρακτηρίζοντας αυτή τη διαδικασία ως «τροφική ύλη» για την τέχνη της, εξηγώντας πώς οι χαρακτήρες αποκτούν αέναο βάρος μέσα από τη μουσική τους.

Ένα ενδιαφέρον σημείο της δημιουργικής διαδικασίας είναι ότι οι σκηνές και τα τραγούδια δεν ηχογραφούνται με χρονολογική σειρά. Παρόλα αυτά, αισθάνεται τυχερή για το τραγούδι Defying Gravity, που ηχογραφήθηκε τελευταίο (σ.σ. και οι δυο ταινίες γυρίστηκαν ταυτόχρονα. Αυτό το τραγούδι που περιλαμβάνεται στην πρώτη ταινία, ηχογραφήθηκε την τελευταία μέρα όλων των γυρισμάτων και των δύο ταινιών, καθώς αρχικά ήταν να μην χωριστούν σε δύο μέρη):

«Ήξερα την πορεία της Elphaba μέχρι εκείνη τη στιγμή, και αυτό με βοήθησε να αποδώσω την εξέλιξή της. Παρά την ασυνεχή σειρά των ηχογραφήσεων, είχαμε χρόνο να ερευνήσουμε τις σχέσεις των χαρακτήρων και τη συναισθηματική διαδρομή τους.»

Με αυτό υπογράμμισε πόσο σημαντική είναι η κατανόηση του συναισθηματικού υποβάθρου ενός χαρακτήρα για μια αυθεντική ερμηνεία.

Στη συνέχεια περιέγραψε τη σωματική πρόκληση του να τραγουδά ενώ αιωρείται:

«Στο Defying Gravity ήμουν στον αέρα, δεμένη με καλώδια, φορώντας κορσέ. Δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω το διάφραγμά μου, έπρεπε να φανταστώ ένα έδαφος κάτω από τα πόδια μου για να «σπρώξω» τη φωνή μου.».

Αν και για αρκετούς από εμάς που δεν έχουμε ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι αυτή η διαδικασία μοιάζει ανούσια, στην πραγματικότητα δεν είναι. Οι διαφραγματικές ασκήσεις απαιτούν «καλό π[άτημα» στο έδαφος. Αυτές οι συνθήκες έκαναν την ερμηνεία ακόμα πιο απαιτητική, αλλά την ενθουσίασαν καθώς έπρεπε να ανακαλύψει νέες τεχνικές για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Η Cynthia περιέγραψε τα τραγούδια I’m Here από το The Color Purple σε παραλληλισμό με το Defying Gravity ως τα πιο δύσκολα της καριέρας της:

«Το I’m Here ανεβαίνει συνεχώς σε κλίμακα, κάτι που κάνει το τραγούδι συναισθηματικά και σωματικά απαιτητικό. Στο Defying Gravity, η δυσκολία είναι η συνεχής ανάβαση, χωρίς να σταματάει και να επιστρέφει.»

Η αγάπη της για την πρόκληση και την αφήγηση μέσα από τη μουσική αναδεικνύει για ακόμα μία φορά την καλλιτεχνική της αφοσίωση.

Όσο για τη μετάβασή της από το θέατρο στις ταινίες, υπογράμμισε τις δυνατότητες που της δίνει ο κινηματογράφος:

«Λατρεύω την αμεσότητα της σκηνής. Ποτέ δεν είναι η ίδια εμπειρία, γιατί κάθε κοινό είναι διαφορετικό. Αλλά στον κινηματογράφο, έχεις περισσότερο χώρο και χρόνο να αφηγηθείς μια ιστορία, να εξερευνήσεις τις λεπτομέρειες και να ανακαλύψεις νέες πτυχές της πραγματικότητας.»

Αναφέρθηκε και στη διαφορετική σχέση που αναπτύσσεται με τους σκηνοθέτες στις ταινίες, η οποία συχνά γίνεται πιο στενή λόγω της καθημερινής συνεργασίας.

Με ένα πέρασμα στο χρόνο αναφέρθηκε και στο ρόλο της Harriet Tubman στην ταινία Harriet, που της χάρισε υποψηφιότητα για Όσκαρ:

«Ο ρόλος της Harriet ήταν συγκινητικός και απαιτητικός. Ήταν συναρπαστικό να εξερευνώ τη νεαρή ηλικία της και τη γενναιότητά της σε τόσο μικρή ηλικία, όταν ξεκίνησε να βοηθά ανθρώπους να διαφύγουν στη Λευτεριά.»

Αποκάλυψε λεπτομέρειες για την έρευνα που έκανε, ανακαλύπτοντας μικρά στοιχεία, όπως η αγάπη της Harriet για τις φράουλες και τα λεπτεπίλεπτα αντικείμενα. Αυτά βοήθησαν την Erivo να δώσει ανθρώπινες πτυχές στον χαρακτήρα.

Το τραγούδι Stand Up, που γράφτηκε για την ταινία Harriet, έχει ιδιαίτερη σημασία για τη Cynthia, καθώς συμμετείχε στη δημιουργία του:

«Ήθελα να αφηγηθώ τη ζωή της Harriet μέσα από το τραγούδι. Το αρχικό demo ονομαζόταν Rise Up, αλλά τελικά γράψαμε το Stand Up, που ήταν υποψήφιο για Όσκαρ.»

Το τραγούδι κέρδισε και υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Η Cynthia αναφέρθηκε και στον ρόλο της Aretha Franklin στη σειρά Genius, που μπορείτε να τη δείτε στο Disney+, περιγράφοντας την πίεση που νιώθει όταν παίζει αληθινούς χαρακτήρες:

«Όταν ερμηνεύω έναν πραγματικό άνθρωπο, θέλω να είμαι όσο πιο ειλικρινής και πιστή γίνεται. Κάνω ενδελεχή έρευνα, από τα χρώματα που αγαπούσαν μέχρι τον τρόπο που μιλούσαν στους φίλους τους.»

Από το Wicked που αψήφησε τη βαρύτητα, πάμε τώρα και σε ελληνικό έδαφος… κυριολεκτικά και γειωμένα. Η ταινία Drift που, να το τονίσουμε ήταν συμπαραγωγή της ΕΡΤ, αποτέλεσε μια ευκαιρία για την Erivo να αφηγηθεί μια μοναδική ιστορία:

«Είναι η ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, της Jacqueline, που γίνεται πρόσφυγας μετά από μια τραγωδία. Ήθελα να δείξω ότι η αξιοπρέπεια του ατόμου δεν χάνεται λόγω των συνθηκών.»

Η Cynthia Erivo, μιλώντας για την ταινία Drift, ανέφερε ότι πρόκειται για την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, της Jacqueline, που οι συνθήκες την αλλάζουν. Τελικά καταλήγει μόνη της στην Ελλάδα, όπου προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Η Jacqueline, σπάνια προβάλλεται σε αφηγήσεις για πρόσφυγες σε κινηματογραφικές ταινίες, ανέφερε μεταξύ άλλων.

Επιπλέον, η Erivo μίλησε για την προσοχή που δόθηκε στις λεπτομέρειες του χαρακτήρα, όπως η τάση της Jacqueline να διατηρεί την οργάνωση στον χώρο της, ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Αυτό αντικατοπτρίζει την ανθρώπινη πλευρά και τη δύναμη του χαρακτήρα, ακόμα κι όταν όλα γύρω της καταρρέουν. Η Erivo τόνισε ότι αυτή η ιστορία αναδεικνύει πως οι εξωτερικές συνθήκες δεν αναιρούν τον πυρήνα της προσωπικότητας ενός ατόμου καθώς αυτή η ταινία ήταν μια από τις πρώτες που παρουσίασε μια μαύρη γυναίκα πρόσφυγα με τρόπο που διατηρούσε την ανθρωπιά και την ατομικότητά της. [Θα επανέλθουμε σε αυτή την ταινία σύντομα, με νέο κείμενο].

Η Cynthia αναφέρθηκε σε καλλιτέχνες που την ενέπνευσαν, όπως η Cicely Tyson και η Barbra Streisand:

«Λατρεύω την Barbra Streisand, επειδή μπόρεσε να μεταβεί από την υποκριτική στη σκηνοθεσία. Κάποια στιγμή, θα ήθελα να κάνω το ίδιο.»

Αναφέρθηκε επίσης στις τραγουδίστριες που την επηρέασαν, όπως η Aretha Franklin, η Whitney Houston και η Dionne Warwick, και περιέγραψε την τεχνική δεξιοτεχνία που απαιτείται για να μιμηθεί το μοναδικό στυλ τους.

Και σε αυτό το σημείο θα γίνουμε πιο αναλυτικοί, παρουσιάζοντας τις πιο ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και απαντήσεις του κοινού, καθώς αφιέρωσε αρκετό χρόνο στο να μοιραστεί σκέψεις και απόψεις με τους θαυμαστές της.

Μιλήσατε για τη σχέση σας με την Ariana Grande, και είδαμε πόσο αγαπημένες είστε. Πώς τη στηρίξατε; Είδαμε ένα βίντεο όπου έκλαιγε λόγω σχολίων στα social media, κυρίως για την εμφάνισή της κατά τη διάρκεια του press tour. Τι σκέφτεστε για τον διαδικτυακό εκφοβισμό (cyberbullying), που είναι τόσο συνηθισμένος σήμερα;

Ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι ειλικρινά πολύ επικίνδυνος. Είναι εύκολο να κάθεται κάποιος πίσω από έναν υπολογιστή και να πληκτρολογεί λέξεις για κάποιον που δεν γνωρίζει, χωρίς να μαθαίνει τίποτα για την εσωτερική του υπόσταση. Νομίζω ότι όσο περισσότερο μπορούμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας από αυτό, τόσο το καλύτερο. […]

Η στήριξη κάποιου που το βιώνει έγκειται στο να προσπαθήσουμε να είμαστε το αντίθετο από ό,τι δέχεται αυτός ο άνθρωπος. Αν τα σχόλια αφορούν την εμφάνιση ή οτιδήποτε άλλο, πρέπει να είμαστε η θετική φωνή που λέει ότι αυτό που σκέφτεται κάποιος στο διαδίκτυο — που δεν σας έχει γνωρίσει ποτέ — δεν έχει καμία σημασία μπροστά σε αυτό που σκέφτεστε για τον εαυτό σας.

Τι είναι αυτό που θα κρατήσετε μέσα σας από αυτή την εμπειρία; Όταν όλα τελειώσουν και τη θυμάστε, ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που θα σας βοηθήσει στις πιο σκοτεινές σας στιγμές;

Οι φιλίες που χτίσαμε. Όπως είπα, αγαπήσαμε ο ένας τον άλλον. Δημιουργήσαμε μια οικογένεια στα γυρίσματα, και ακόμα μιλάμε, στέλνουμε μηνύματα και βλέπουμε ο ένας τον άλλον. Η εμπειρία ήταν υπέροχη, αλλά να ξέρεις ότι ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα μαζί με ανθρώπους που νοιάζεσαι είναι ακόμα πιο ξεχωριστό.

Τί συμβουλή θα δίνατε σε νέους στον χώρο, ώστε να επιλέγουν ρόλους και να καθορίζουν κριτήρια;

Τι ρόλο θέλετε να έχετε στη βιομηχανία;

Θα ήθελα να γίνω σκηνοθέτης ή παραγωγός.

Δείτε πολλές ταινίες. Να κάνετε ερωτήσεις. Αν υπάρχουν εμειρότεροι σκηνοθέτες στη σχολή σας, επικοινωνήστε μαζί τους. Ζητήστε να γίνετε βοηθός σκηνοθέτη και κάντε μικρού μήκους ταινίες με ηθοποιούς για να μάθετε πώς είναι να δουλεύετε στο σετ. Δεν χρειάζεστε μεγάλα φιλμ από την αρχή — ξεκινήστε με κάτι μικρό. Μπορείτε να γίνετε και τα δύο, σκηνοθέτης και παραγωγός.

Ως μαύρη γυναίκα, πώς φέρατε τη δική σας εμπειρία στον ρόλο της Elphaba;

Ζήτησα μικροπλεξούδες και μακριά νύχια, γιατί ήθελα να δείξω ότι κάτω από το πράσινο δέρμα υπάρχει το δικό μου πρόσωπο. […] Το πράσινο συμβολίζει κάθε άνθρωπο που νιώθει διαφορετικός, αλλά για μένα συμβόλιζε και τη δική μου εμπειρία ως μαύρη γυναίκα. Στον ρόλο έβαλα τις προσωπικές μου εμπειρίες, τα συναισθήματα και τις στιγμές που ένιωσα «ξένη» ή μη αποδεκτή. Ήταν σημαντικό να διηγηθώ αυτή την ιστορία με ειλικρίνεια.

Σε μεταγενέστερο κείμενο θα ακολουθήσουν και οι ερωτήσεις του ertnews.gr

Προς το παρόν να υπενθυμίσουμε ότι το Wicked Μέρος Ι προβάλλεται ήδη στους Ελληνικούς κινηματογράφους.

Αναλυτική κριτική στο LINK