Το δημοτικό συμβούλιο του Μιλάνου ψήφισε κατά την διάρκεια της νύχτας από την Δευτέρα προς την Τρίτη υπέρ, της πώλησης του Σαν Σίρο στην Μίλαν και στην Ίντερ, σ’ ένα κρίσιμο βήμα πριν από την κατεδάφιση του ιστορικού σταδίου και την κατασκευή ενός νέου. Μετά από περισσότερες από ένδεκα ώρες συζήτησης, που περιελάμβανε 239 τροπολογίες, το ψήφισμα για την πώληση του σταδίου και της γύρω συνολικής έκτασης 28 εκταρίων, που ανήκει στην πόλη του Μιλάνου, εγκρίθηκε τα ξημερώματα της Τρίτης, με 24 ψήφους υπέρ, 20 κατά και δύο αποχές.

Η Μίλαν και η Ίντερ θα πληρώσουν 197 εκατομμύρια ευρώ για το τρέχον στάδιο και τους παρακείμενους χώρους στάθμευσης όπου σχεδιάζουν να κατασκευάσουν το νέο τους στάδιο, το οποίο θα συνεχίσουν να μοιράζονται. Το νέο Σαν Σίρο, χωρητικότητας 71.500 θέσεων, αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2031 και θα κοστίσει στους δύο συλλόγους 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα σχεδιαστεί από τις αρχιτεκτονικές εταιρείες Foster + Partners και MANICA.

Το σημερινό στάδιο, ένα από τα πιο εμβληματικά στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, που συχνά συγκρίνεται με έναν τσιμεντένιο καθεδρικό ναό, είναι το μεγαλύτερο στην Ιταλία με 75.000 θέσεις. Ωστόσο, το στάδιο, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1926 και ανακαινίστηκε αρκετές φορές έκτοτε, δεν είναι πλέον κατάλληλο για τις ανάγκες τόσο των θεατών, όσο και των συλλόγων που επιδιώκουν να αυξήσουν τα έσοδά τους από την λειτουργία του.

Το Σαν Σίρο, γνωστό και ως Στάδιο Τζουζέπε Μεάτσα, θα κατεδαφισθεί σε μεγάλο βαθμό μόλις ολοκληρωθούν οι εργασίες κατασκευής του νέου σταδίου. Τα ερείπια του σταδίου, μία από τις κερκίδες του οποίου είναι διατηρητέο κτίριο, πρόκειται να ενσωματωθούν σε ένα έργο ακινήτων για γραφεία και αθλητικές εγκαταστάσεις.

Η Ίντερ και η Μίλαν εκπόνησαν ένα αρχικό έργο για ένα νέο Σαν Σίρο το 2019, πριν το εγκαταλείψουν το 2023 λόγω της αργής διοικητικής διαδικασίας. Στην συνέχεια, διερεύνησαν την πιθανότητα να κατασκευάσει η καθεμία ένα στάδιο στα περίχωρα του Μιλάνου, πριν επικεντρωθούν ξανά στο Σαν Σίρο, στην βορειοδυτική περιοχή όπου ιστορικά ιδρύθηκαν.

Η ανάληψη νομικής δράσης, ιδίως από την αντιπολίτευση στον δήμαρχο Τζουζέπε Σάλα, οι οποίοι πιστεύουν ότι η τιμή πώλησης είναι πολύ χαμηλή, εξακολουθεί να είναι πιθανή και θα μπορούσε να επιβραδύνει το έργο, το οποίο παρουσιάζεται από τους ηγέτες και των δύο συλλόγων και του ιταλικού ποδοσφαίρου, ως απαραίτητο για την διοργάνωση αγώνων στο Euro 2032, που θα συνδιοργανώσουν η Ιταλία και η Τουρκία.

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ