Η απρόσμενη επίσκεψη της συντρόφου του έδωσε στον Νίκο νέα πνοή και αυτοπεποίθηση. Η χαρά του ήταν τόσο μεγάλη που δήλωσε με ενθουσιασμό πως τίποτα πλέον δεν μπορεί να τον σταματήσει, χρησιμοποιώντας τη χαρακτηριστική φράση για το πώς περνά μέσα από τζαμαρίες.
Αυτή η συνάντηση αποτέλεσε την καλύτερη ψυχολογική ενίσχυση που θα μπορούσε να λάβει ο Νίκος σε αυτή τη φάση της ζωής του. Η παρουσία του αγαπημένου του προσώπου φαίνεται να του έδωσε την απαραίτητη ώθηση για να συνεχίσει με ανανεωμένη διάθεση και αισιοδοξία.
