Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά τον καταστροφικό πόλεμο του 1971 που οδήγησε στη δημιουργία του Μπαγκλαντές, οι απόηχοι παρόμοιας έντασης επανεμφανίζονται σε όλη την περιοχή. Η πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στο Παχαλγκάμ πυροδότησε ένα κύμα σφοδρών αντιπαραθέσεων μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, ξεκινώντας με τις ινδικές ένοπλες δυνάμεις να εξαπολύουν επιθέσεις σε στρατόπεδα τρομοκρατών κατά μήκος των συνόρων. Αυτό ακολουθήθηκε από κλιμάκωση των εντάσεων κατά μήκος των διεθνών συνόρων και της Γραμμής Ελέγχου, με το Πακιστάν να φέρεται να εμπλέκεται σε συνεχείς διασυνοριακούς πυροβολισμούς για αρκετές νύχτες.

Σε απάντηση, η ινδική κυβέρνηση έχει εντείνει τη στρατιωτική δραστηριότητα, έχει ενισχύσει τα μέτρα ασφαλείας σε εθνικό επίπεδο, έχει θέσει τις παραμεθόριες πόλεις σε κατάσταση ύψιστης επιφυλακής και έχει εντείνει τις ασκήσεις ασφαλείας σε όλη τη χώρα.

Ωστόσο, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Ινδία ανταποκρίνεται με αυξημένα μέτρα ασφαλείας. Μια παρόμοια προσέγγιση είχε υιοθετηθεί το 1971 κατά τη διάρκεια του πολέμου με το Πακιστάν. Σε ένα από τα πιο αξιοσημείωτα βήματα για την προστασία της εθνικής κληρονομιάς, το εμβληματικό Ταζ Μαχάλ καμουφλαρίστηκε για να προστατευτεί από πιθανούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Αλλά τι ακριβώς χρειάστηκε για να κρυφτεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μνημεία στον κόσμο;

Κατά τη διάρκεια του Ινδο-Πακιστανικού πολέμου του 1971, γνωστού και ως Πόλεμος Απελευθέρωσης του Μπαγκλαντές, υπήρχαν σοβαρές ανησυχίες για το ενδεχόμενο η γειτονική χώρα να στοχεύσει πολιτιστικά μνημεία στην Ινδία. Ήταν στις 3 Δεκεμβρίου 1971, όταν το Πακιστάν εξαπέλυσε μια αιφνιδιαστική αεροπορική επίθεση σε ινδικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, πλήττοντας αρκετές βάσεις της Ινδικής Πολεμικής Αεροπορίας στο Τζαμού και Κασμίρ, το Παντζάμπ, τη Χαριάνα και το Ρατζαστάν.

Μεταξύ των στοχευμένων βάσεων ήταν και η αεροπορική βάση Kheria στην Άγκρα, πολύ κοντά στο εμβληματικό Ταζ Μαχάλ. Αυτό πυροδότησε φόβους ότι το Πακιστάν θα μπορούσε επίσης να επιτεθεί σε αξιοθέατα στην Ινδία, συμπεριλαμβανομένου του Ταζ Μαχάλ, για να ενσταλάξει φόβο στον λαό και να εντοπίσει επίσης την αεροπορική βάση Kheria. Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν ήταν έτοιμη να την παραδώσει τόσο εύκολα.

Την επόμενη κιόλας μέρα, η Αρχαιολογική Υπηρεσία της Ινδίας (ASI) αποφάσισε να καμουφλάρει το μνημείο και το λαμπερό λευκό μάρμαρο, το οποίο ήταν ορατό από χιλιόμετρα, κρύφτηκε κάτω από τεράστιους μουσαμάδες από γιούτα(φυτό) βαμμένους πράσινους για να εναρμονίζονται με το περιβάλλον. Τα φώτα γύρω από το μνημείο έσβησαν επίσης, ενώ τα μέτρα ασφαλείας γύρω από αυτό εντάθηκαν.

Πώς καλύφθηκε το Ταζ Μαχάλ
Πάνω από 598 κιλά καρφιά και 63 βελόνες ραψίματος χρησιμοποιήθηκαν για να συγκρατηθεί το κάλυμμα στη θέση του. Ενώ κλαδιά που έμοιαζαν με φυλλώματα και θάμνους κάλυπταν τους μιναρέδες, άμμος απλώθηκε στο μαρμάρινο δάπεδο για να ελαχιστοποιηθεί η ανακλαστική επιφάνεια. Επιπλέον, τα φώτα γύρω από τα μνημεία έσβησαν, ενισχύθηκαν τα μέτρα ασφαλείας και ζητήθηκε από τους τουρίστες να μείνουν μακριά για λίγο.

Το κάλυμμα παρέμεινε στη θέση του για τις επόμενες εβδομάδες. Παρόμοιες πρωτοβουλίες αναφέρθηκε ότι ελήφθησαν και σε άλλα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως το Κόκκινο Φρούριο, το Κουτούμπ Μινάρ και το Φρούριο Τζαϊσαλμέρ.

Μεταφερόμαστε στο σήμερα και η Ινδία βρίσκεται για άλλη μια φορά στην ίδια φάση, προετοιμαζόμενη για έναν πόλεμο που θα μπορούσε να γίνει ακόμη μεγαλύτερος από τον πόλεμο του 1971.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ