Το άρθρο εξετάζει τις επιλογές για τις μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων (EV) που έχουν φτάσει στο τέλος της ζωής τους, εστιάζοντας στην ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση.
Η ανακύκλωση επιτρέπει την ανάκτηση πολύτιμων υλικών όπως το λίθιο και το κοβάλτιο, μειώνοντας την εξάρτηση από ρυπογόνες μεταλλευτικές δραστηριότητες.
Από την άλλη, η επαναχρησιμοποίηση των μπαταριών σε σταθερά συστήματα αποθήκευσης ενέργειας μπορεί να εξοικονομήσει περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Οι ερευνητές προτείνουν έναν συνδυασμό των δύο λύσεων: επαναχρησιμοποίηση όταν είναι δυνατόν και ανακύκλωση στη συνέχεια, για να επιτευχθεί η βέλτιστη περιβαλλοντική και οικονομική απόδοση.
Πιο αναλυτικά
H πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό για τις μπαταρίες EV που έχουν φτάσει στο τέλος της χρήσης τους σε αυτοκίνητο είναι η ανακύκλωση, καθώς περιέχουν πολύτιμες πρώτες ύλες που μπορούν να ανακυκλωθούν.
Ωστόσο, είναι επίσης δυνατή η επαναχρησιμοποίησή τους χωρίς μεγάλες τροποποιήσεις σε σταθερά συστήματα αποθήκευσης ενέργειας. Ποια είναι λοιπόν η καλύτερη επιλογή; Μια ομάδα επιστημόνων ασχολήθηκε με αυτό το ερώτημα.
Με τα χρόνια, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα γίνονται όλο και περισσότερα. Αυτή η μετάβαση στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας εγείρει ένα κρίσιμο ζήτημα: Τι θα κάνουμε με τις μπαταρίες όταν φτάσουν στο τέλος της ζωής τους; Ομάδα ερευνητών συνέκρινε δύο πιθανούς δρόμους: Την ανακύκλωση των πρώτων υλών και την επαναχρησιμοποίηση σε σταθερά συστήματα αποθήκευσης.
Η επαναχρησιμοποίηση θα εξοικονομούσε περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την ανακύκλωση: 55,8 εκατ. τόνοι ισοδύναμου CO₂ έναντι 48,3 εκατ.
Είναι όμως και οι δύο λύσεις αξιόπιστες επιλογές για τις χρησιμοποιημένες μπαταρίες. Όπως διαπιστώθηκε και οι δύο επιλογές έχουν πλεονεκτήματα. Η ανακύκλωση επιτρέπει την ανάκτηση στρατηγικών υλικών όπως το λίθιο, το κοβάλτιο ή το νικέλιο, απαραίτητα για την κατασκευή νέων μπαταριών. Μάλιστα, έως και το 95% των υλικών στις μπαταρίες ιόντων λιθίου για ηλεκτρικά μπορούν να ανακτηθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν σε νέες μπαταρίες ή σε άλλες εφαρμογές. Αυτή η στρατηγική μειώνει την εξάρτηση από ρυπογόνες μεταλλευτικές δραστηριότητες και από προμηθεύτριες χώρες όπως η Κίνα.
Ωστόσο, υπάρχει και μια άλλη πιθανή οδός: Η δεύτερη ζωή των χρησιμοποιημένων μπαταριών. Αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αρκετά ακόμα χρόνια για την αποθήκευση ηλιακής ή αιολικής ενέργειας σε κατοικίες ή ηλεκτρικά δίκτυα. Μέχρι το 2030, η επαναχρησιμοποίηση αυτή θα μπορούσε να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες σταθερής αποθήκευσης.
Από κλιματικής πλευράς, το πλεονέκτημα είναι σαφές. Η επαναχρησιμοποίηση θα εξοικονομούσε περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την ανακύκλωση: 55,8 εκατομμύρια τόνοι ισοδύναμου CO₂ έναντι 48,3 εκατομμυρίων, σύμφωνα με τη μελέτη. Πρέπει όμως απαραίτητα να επιλέξουμε; Οι ερευνητές προτείνουν έναν συνδυασμό: Επαναχρησιμοποίηση όταν είναι δυνατόν, ανακύκλωση στη συνέχεια.
