Ένα μεσημέρι όπως όλα τα άλλα. Φαγητό, χάδια, πάρκο.
Αγαπητό ημερολόγιο,
Εγώ είμαι ο Μπούμπης.
Ένας σκύλος που μένει με τον Τάκη. Και αυτό σημαίνει πολλά. Ο Τάκης είναι ο τύπος που κάθε μέρα ανακαλύπτει κάτι καινούργιο, και εγώ πρέπει να έχω τον νου μου, να παρατηρώ, να προετοιμάζομαι.
Να ξέρω τι εκπλήξεις μου επιφυλάσσει. Σήμερα λοιπόν κάτι δεν μου άρεσε, κάτι μου φάνηκε περίεργο. Ήταν πολύ χαμογελαστός για να μην υποψιαστώ.
Όλα ξεκίνησαν όταν καθόμασταν στο μπαλκόνι και απολαμβάναμε τον ήλιο. Εγώ δηλαδή. Ο Τάκης ήταν χωμένος στο λάπτοπ του και χαμογελούσε μόνος του. Περίεργα πράγματα.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, τον ρώτησα ευθέως: «Τάκη… με ποιον μιλάς μεσημεριάτικα;»
Η απάντησή του; «Με τη Σοφία, Μπούμπη μου». Σαν να έλεγε το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.
«Μπα… Και πού τη γνώρισες αυτήν τη Σοφία;»
Και τότε μου εξήγησε. Η Σοφία είναι το chatbot της Εθνικής Τράπεζας. Η ψηφιακή βοηθός που είναι εκεί όποτε τη χρειαστείς, μέρα-νύχτα. Που απαντάει άμεσα για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της Τράπεζας. Πληροφορίες για δάνεια, κάρτες, αποταμιεύσεις. Και όλα γίνονται με λίγα βήματα, ψηφιακά.
Ανακουφίστηκα. Επιτέλους βρήκε και μια κοπέλα που δεν τον αφήνει στο διαβάστηκε.
Και εκεί που νόμιζα πως όλα μπήκαν στη θέση τους και η μέρα θα κυλήσει ήρεμα, τον βλέπω να ανοίγει άλλη καρτέλα στο λάπτοπ. Κάτι έψαχνε, κάτι μουρμούραγε. Ξέρεις τι ήταν αυτό το καινούριο πάλι; Ότι επιτέλους θα αγοράσει το δικό του σπίτι και έχει ήδη κλείσει ραντεβού με σύμβουλο για στεγαστικό δάνειο. Είχε χάσει τα λόγια του από τη χαρά του.
Τελοσπάντων, δεν έδωσα πολλή σημασία. Σκέφτηκα μόνο ότι τουλάχιστον έτσι θα πηγαίναμε ακόμα μια βόλτα, έστω και μέχρι την τράπεζα.
Αλλά πριν προλάβω να του φέρω το λουρί, μου εξήγησε πως δεν χρειάζεται να πάει πουθενά. Θα κάνει βιντεοκλήση από τον καναπέ, με έναν σύμβουλο από την Εθνική, και θα τα λύσουν όλα σε χρόνο μηδέν.
Εγώ βέβαια ήθελα να πάω βόλτα. Οπότε, χωρίς πολλά λόγια, του έφερα το λουρί. Και τελικά, βγήκαμε.
(Τι το ‘θελα…)
Στο πάρκο, ο Τάκης καθόταν χαλαρός στο παγκάκι κι εγώ στεκόμουν καμαρωτός, σαν αγέρωχος μολοσσός που είμαι. Και φυσικά, πρόσεχα το κινητό του, που το είχε παρατήσει πάλι έτσι, εκτεθειμένο.
Σα να διάβασε τη σκέψη μου, μου είπε πως δεν χρειάζεται να ανησυχώ.
Α, λέω σήμερα δεν βγάζουμε άκρη. Τι έπαθε πάλι; Πώς να μην ανησυχώ που το έχει παρατήσει έτσι. Θα μας το κλέψουν.
Εκείνος όμως, με την ασυνήθιστη ηρεμία που τον χαρακτηρίζει πλέον, μου είπε ότι με τις online δυνατότητες που προσφέρει η Εθνική στην ασφάλεια συναλλαγών, έχει προστασία με χίλιους-δυο τρόπους. Δηλαδή για να μπει στο app χρειάζεται ταυτοποίηση. Απλή μεν, αλλά ισχυρή. Και με κάθε συναλλαγή, λαμβάνει ειδοποίηση στο κινητό. Αν κάτι πάει στραβά, μπορεί να μπλοκάρει την κάρτα ή να την παγώσει.
Και όσο μιλούσε, εγώ τον κοιτούσα όλο καμάρι και σκεφτόμουν, μπράβο σου Τάκη. Η Σοφία σε ενημερώνει, ο σύμβουλος σε καθοδηγεί και όλα αυτά με απόλυτη ασφάλεια. Όλα μέσα από το Mobile Banking της Εθνικής Τράπεζας. Όλα συνδεδεμένα. Όλα όπως πρέπει να είναι από την τράπεζα σήμερα. Απλά και ανθρώπινα.
Και για μένα; Περισσότερη ώρα με τον Τάκη. Περισσότερες βόλτες. Περισσότερα κόκαλα.
