Τα τυριά διατίθενται σε πολλές πολύπλοκες και μοναδικές ποικιλίες — και οι Άγγλοι το γνώριζαν ήδη από τη δεκαετία του 1580.

Μια νέα μεταγραφή του παλαιότερου γνωστού αγγλικού βιβλίου για το τυρί – με τίτλο A pamflyt compiled of Cheese, contayning the differences, nature, quitets, and goodnes, of the same – αποκαλύπτει μια σειρά από ιδέες και προτάσεις για τους λάτρεις του τυριού στα τέλη του 16ου αιώνα. Ενώ το χειρόγραφο των 112 σελίδων δεν δημοσιεύθηκε ποτέ και ο συγγραφέας του παραμένει άγνωστος, εκτιμήθηκε πολύ από τους προηγούμενους κατόχους του, συμπεριλαμβανομένων μελών του κοινοβουλίου και ενός βασιλικού γιατρού. Σαφώς, το τυρί δικαίως τιμούνταν ακόμη και πριν από 445 χρόνια.

«Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο: είναι πιθανώς η πρώτη ολοκληρωμένη ακαδημαϊκή μελέτη ενός μόνο τροφίμου που έχει γραφτεί στην αγγλική γλώσσα», δήλωσε ο συγγραφέας και ιστορικός τροφίμων Peter Brears σε δήλωση του Πανεπιστημίου του Λιντς . Το Πανεπιστήμιο του Λιντς απέκτησε το χειρόγραφο σε περγαμηνή σε δημοπρασία το 2023, πριν αναγνωριστεί ευρέως η αξία του. «Το Pamflyt δείχνει ότι τυριά διαφορετικών ειδών εξετάζονταν και μελετούνταν επίσης από διατροφική άποψη».

Για παράδειγμα, ένα τμήμα εξηγεί ότι το γάλα από καμήλες, γαϊδούρια και άλογα είναι κατάλληλο για την παρασκευή τυριού, αλλά το τυρί από γάλα σκύλου θα κάνει μια έγκυο γυναίκα να γεννήσει πρόωρα.

Διευκρινίζει επίσης ότι ο συγγραφέας δεν γνωρίζει κανέναν που να χρησιμοποιεί γυναικείο γάλα για την παρασκευή τυριού. Και ενώ ο όρος «δυσανεξία στα γαλακτοκομικά» ήταν πιθανώς ένας άγνωστος όρος τον 16ο αιώνα, το κείμενο καταδεικνύει ότι οι άνθρωποι ήταν παρόλα αυτά εξοικειωμένοι με την ιδέα ότι το τυρί δεν ταίριαζε σε ορισμένα άτομα, εξήγησε ο Άλεξ Μπάμτζι, αναπληρωτής καθηγητής πρώιμης σύγχρονης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Λιντς.

Ένα απόσπασμα αναφέρει:

Αυτός που θα κρίνει αν το τυρί είναι μια βολική τροφή για αυτόν, πρέπει να λάβει υπόψη τη φύση του σώματος και την ιδιοσυγκρασία του τυριού, και τα δύο θεωρώντας ότι θα είναι σε θέση να κρίνει αν είναι διατεθειμένος να δεχτεί βλάβη από το τυρί ή όχι.

Επιπλέον, «γίνεται πολλή συζήτηση σχετικά με το πότε πρέπει να τρώμε τυρί», πρόσθεσε ο Bamji. «Γενικά, η άποψη ήταν ότι ήταν καλύτερο να τρώμε τυρί προς το τέλος ενός γεύματος, κάτι που πολλοί από εμάς εξακολουθούμε να πιστεύουμε σήμερα. Το κείμενο συζητά επίσης τις επιπτώσεις της κατανάλωσης τυριού τις ημέρες της θρησκευτικής νηστείας.

Άλλα μέρη περιλαμβάνουν την πρόταση να χρησιμοποιηθούν έντερα ψαριού για την πήξη του γάλακτος, καθώς και μια τεχνική για την παρασκευή σκληρού τυριού που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Οι μελετητές μάλιστα ταυτοποίησαν τα ονόματα τριών από τους κατόχους του βιβλίου: ενός γιατρού της Βασίλισσας Ελισάβετ Α΄, ενός μέλους του κοινοβουλίου που σημείωσε ότι ήθελε να επιστραφεί το βιβλίο αφού «διαβαστεί» και ενός μέλους μιας άλλης κοινοβουλευτικής οικογένειας.

Όσο για τον συγγραφέα, «υπάρχουν πολλά ονόματα που διεκδικούν», παραδέχτηκε ο Brears. «Ανυπομονώ να αναλάβει κάποιος διδακτορικό πάνω σε αυτό, επειδή υπάρχουν ενδείξεις για τον συγγραφέα του που απαιτούν εις βάθος μελέτη: ύφος γραφής· στοιχεία για περιφερειακές διαλέκτους· σε ποιες σύγχρονες τοποθεσίες γίνεται αναφορά… Υπάρχουν πολλά περισσότερα να μάθουμε από αυτό το χειρόγραφο».

Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι αυτό το χειρόγραφο του 16ου αιώνα είναι πραγματικά ένα σπουδαίο κομμάτι της ιστορίας της γαλακτοκομίας.