Πίνεις νερό στο όνομά του κι όμως δεν ξέρεις το όνομά του.

Ο λόγος για τον εφευρέτη του κλιματιστικού!

Κατά τη διάρκεια μιας από τις θερμότερες χρονιές που έχουν καταγραφεί, καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται και μάλλον θα συνεχίσουν να αυξάνονται τα επόμενα χρόνια, οι κίνδυνοι να παραμείνετε έξω για πολύ είναι πραγματικοί. Είναι πλέον μεγαλύτερη ανακούφιση να μπαίνετε σε ένα κλιματιζόμενο κτίριο.

Για αυτό, οι σημερινές καυτές και ιδρωμένες μάζες πρέπει να ευχαριστήσουν τον μηχανικό Willis Carrier. Αν και οι άνθρωποι προσπάθησαν να αποδειχθούν πιο έξυπνοι από τις καιρικές συνθήκες για αιώνες, το μηχανικό κλιματιστικό το ανακάλυψε ο Carrier το 1902.

Ο Carrier, που έβλεπε τον εαυτό του ως τον Thomas Edison των κλιματιστικών, άλλαξε τον κόσμο με την εφεύρεσή του, αλλά οι αρχικοί του στόχοι ήταν πολύ χαμηλότεροι από αυτό που τελικά έκανε.

Το κλιματιστικό, που κατασκευάστηκε για να δροσίζει ένα δωμάτιο και να μειώνει την υγρασία, δημιουργήθηκε αρχικά για να κρατά τον υγρό αέρα σε ένα τυπογραφείο μακριά από τις τσαλακωμένες σελίδες περιοδικών.

Ο Carrier είχε γεννηθεί το 1876 σε μια παλιά οικογένεια της Νέας Αγγλίας και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Cornell και μετά έπιασε δουλειά όπου φορούσε μια στολή θέρμανσης. Η έρευνα που παρήγαγε για την εταιρεία τους εξοικονόμησε 40.000 δολάρια το χρόνο και ο Carrier τέθηκε επικεφαλής ενός νέου τμήματος πειραματικής μηχανικής, όπου σχεδίασε το πρώτο του κλιματιστικό για το τυπογραφείο. Εκεί, γνώρισε τον Irvine Lyle, έναν πωλητή και τον μελλοντικό του συνεργάτη του στην Carrier Corp., μια εταιρεία που εμπορεύτηκε το κλιματιστικό στην Αμερική τη δεκαετία του 1950.

Ο Carrier συνέχισε να βελτιώνει τα συστήματα ψύξης του κατά τον 20ο αιώνα. Η πρόοδος στην τεχνολογία έδωσε τελικά το πιο βολικό κλιματιστικό στα τέλη της δεκαετίας του 1930, αν και παρέμεινε απρόσιτο για τους περισσότερους. Το ευρύ κοινό συχνά γνώρισε για πρώτη φορά τον κλιματισμό στους κινηματογράφους, οι οποίοι άρχισαν να χρησιμοποιούν ευρέως την τεχνολογία τη δεκαετία του 1930.

Πριν από την ακμή του, η Carrier παρήγαγε ένα σύστημα για θέατρα που κόστιζε μεταξύ 10.000 και 50.000 δολαρίων. Ήταν ένα από τα λίγα πράγματα για τα οποία ξοδεύτηκαν οι ιδιοκτήτες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και τα θέατρα ήταν ένα από τα σπάνια μέρη όπου ο κόσμος μπορούσε να απολαύσει τον ψυχρό, τεχνητό αέρα.

Τελικά, τα κλιματιστικά έχασαν την αύρα της πολυτέλειας. Σήμερα, σχεδόν το 90% των σπιτιών διαθέτουν κλιματισμό και η παγκόσμια ζήτηση για συστήματα ψύξης είναι εκπληκτική, φέρνοντας ανακούφιση σε περισσότερους από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές, σύμφωνα με μια μελέτη του 2015 από το Proceedings of the National Academy of Sciences.

Όπως μπορεί να σας πει οποιοσδήποτε έχει υποφέρει από ένα βάναυσο καλοκαίρι, αν ο Carrier δεν έκανε έκανε το περιβάλλον των ανθρώπων πιο δροσερό, τα ποσοστά μέθης, διαζυγίων, βαρβαρότητας και δολοφονιών θα ήταν πολύ υψηλότερα. Τα ποσοστά παραγωγικότητας θα έπεφταν κατά 40% σε όλο τον κόσμο. Οι τοιχογραφίες του Μιχαήλ Άγγελου στην Καπέλα Σιξτίνα θα είχαν φθαρεί. Σπάνια βιβλία και χειρόγραφα θα κατέρρεαν. Η εξόρυξη για χρυσό, ασήμι και άλλα μέταλλα θα ήταν αδύνατη. Το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο του κόσμου δεν θα λειτουργούσε. Και στη Silicon Valley, η βιομηχανία των υπολογιστών θα κατέρρεε.

Ενώ για τους περισσότερους, τα κλιματιστικά υπόσχονται κρύο, ευχάριστο αέρα, δεν είναι όλοι υπέρ με την εφεύρεση του Carrier. Οι περιβαλλοντολόγοι που ανησυχούν για την υπερθέρμανση του πλανήτη ζητούν εδώ και χρόνια τη μείωση της χρήσης των κλιματιστικών, αν και αναγνωρίζουν τα οφέλη της εφεύρεσης για τη δημόσια υγεία. Ωστόσο, καθώς αναμένονται θερμοκρασίες ρεκόρ για τις επόμενες δεκαετίες, ο κλιματισμός πιθανότατα δεν θα πάει πουθενά.