Ο στρατιώτης Billy Millin, γνωστός από την απόβαση στη Νορμανδία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έμεινε στην ιστορία για το θάρρος του να παίξει γκάιντα στην πρώτη γραμμή της μάχης, παρά τις απαγορεύσεις.
Υπηρετώντας υπό τον Simon Fraser, 15ο Λόρδο του Lovat, ο Millin φόρεσε το παραδοσιακό σκοτσέζικο κιλτ και έπαιξε μουσική για να εμψυχώσει τους συμπολεμιστές του, γεγονός που εντυπωσίασε τόσο τους συμμάχους όσο και τους εχθρούς.
Οι Γερμανοί στρατιώτες δεν τον πυροβόλησαν, πιστεύοντας πως ήταν τρελός, και έτσι τον αγνόησαν.
Η γκάιντα και το κιλτ του Millin εκτίθενται στο Μουσείο Dawlish στην Αγγλία, αποτυπώνοντας την απίστευτη ιστορία του, ενώ ο ίδιος έζησε μέχρι τα 88 του χρόνια, πεθαίνοντας το 2010.
Πιο αναλυτικά
Η απόβαση στη Νορμανδία, γνωστή και ως D-Day, υπήρξε μια από τις πιο βίαιες και αιματηρές μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ένας από αυτούς που πολέμησαν εκείνη την ημέρα, ήταν ο στρατιώτης Billy Millin, που υπηρετούσε κάτω από τις διαταγές του Simon Fraser, 15ου Λόρδου του Lovat. Ήταν μέλος μιας μονάδας από τα Highlands της Σκωτίας και, εκείνη τη μέρα, έπαιζε την γκάιντα προσωπικά για τον Λόρδο.
Οι άνδρες που έπαιζαν την πίπιζα, είχαν απαγορευτεί κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο εχθρός κατάλαβε πόσο ηθικό έδιναν στους στρατιώτες και τους κατέσφαζαν, με την ηγεσία του στρατού να αποφασίζει να τους μεταφέρει στα στρατόπεδα και να μην τους αφήνει να πηγαίνουν στην πρώτη γραμμή.
Ωστόσο εκείνη την ημέρα, ο Λόρδος ζήτησε από τον Millin να συνοδεύσει τους άνδρες με την γκάιντα του στις ακτές, όπως το ζητούσε η παράδοση. Ο στρατιώτης δεν δέχθηκε, θυμίζοντας στον διοικητή του την εντολή της στρατιωτικής ηγεσίας. Ο Λόρδος όμως απάντησε αποστομωτικά: «Μα, αυτό είναι το Αγγλικό Επιτελείο Στρατού. Εμείς οι δυο είμαστε Σκωτσέζοι και για εμάς αυτός ο κανόνας δεν ισχύει».
Ενώ οι στρατιώτες αποβιβάζονταν, ο Millin ξεκίνησε να παίζει την γκάιντα. Φορούσε το παραδοσιακό σκοτσέζικο καρό κιλτ, το ίδιο που φορούσε ο πατέρας του στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αφού κατέβηκε, ο στρατιώτης που βρισκόταν δίπλα του δέχθηκε μια σφαίρα και σκοτώθηκε.
Η παράδοση έλεγε πως οι άνδρες που έπαιζαν τη γκάιντα έπρεπε να πηγαίνουν πάνω κάτω στο πεδίο της μάχης, με σκοπό να δώσουν κουράγιο στους στρατιώτες.
Πάντα του έκανε εντύπωση πως κάποιος δεν τον πυροβόλησε, όχι μόνο πήγαινε πάνω κάτω στο πεδίο της μάχης, αλλά ο ήχος της γκάιντας ακουγόταν πολύ περισσότερο από εκείνον της ανταλλαγής πυρών. Ένας Γερμανός αιχμάλωτος του είχε πει αργότερα, πως δεν τον πυροβόλησε κανείς επειδή πίστευαν ότι τρελάθηκε και τον λυπήθηκαν. Έτσι αποφάσισαν να μην του δώσουν σημασία και να στρέψουν αλλού τα όπλα τους.
Οι γκάιντες που χρησιμοποίησε εκείνη την ημέρα, μαζί με το κιλτ του, υπήρξαν αντικείμενο διαμάχης μεταξύ διάφορων μουσείων και κατέληξαν στο Μουσείο Dawlish, στο Devon της Αγγλίας. Εκτίθενται μαζί με φωτογραφίες κια βίντεο, τα οποία διηγούνται την απίθανη ιστορία του Billy Millin. Ο οποίος κατάφερε να ζήσει εκείνη την ημέρα και φτάσει σε ηλικία 88 ετών, όταν και πέθανε στις 17 Αυγούστου του 2010.
Συνοπτικά
- Ο στρατιώτης Billy Millin έπαιξε γκάιντα στην απόβαση της Νορμανδίας, αψηφώντας τις απαγορεύσεις και εντυπωσιάζοντας συμμάχους και εχθρούς.
- Οι Γερμανοί στρατιώτες δεν τον πυροβόλησαν, θεωρώντας τον τρελό, και τον αγνόησαν.
- Η γκάιντα και το κιλτ του Millin εκτίθενται στο Μουσείο Dawlish στην Αγγλία, αποτυπώνοντας την ιστορία του.
- Ο Millin έζησε μέχρι τα 88 του χρόνια, πεθαίνοντας το 2010, αφήνοντας πίσω του μια μοναδική κληρονομιά.
