Τους τελευταίους μήνες, σχεδόν 20 τεράστια σαλάχια του είδους Mobula mobular – ενός διαβολόψαρου που παραμένει στα βάθη και στην ανοιχτή θάλασσα – έχουν καταγραφεί στην Ισπανία, 14 στην Ιταλία και 6 στη Γαλλία: οι ειδικοί δεν γνωρίζουν την αιτία και την αποδίδουν σε έναν συνδυασμό παραγόντων που δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί.

Αυτό που ξεκινά ως μια ήρεμη μέρα στην παραλία μπορεί να μετατραπεί, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, σε μια αξέχαστη εμπειρία.

Αρκεί κάποιος να δροσιστεί με τα πόδια του στο νερό για να εμφανιστεί ξαφνικά στο οπτικό του πεδίο: ένα τεράστιο , σιωπηλό πλάσμα κοντά στην ακτή . Το Mobula mobularis, το δεύτερο μεγαλύτερο σαλάχι μάντα στον κόσμο , ικανό να φτάσει σε άνοιγμα τα πέντε μέτρα και να ζυγίζει περισσότερο από έναν τόνο, ένα εντυπωσιακό ζώο που προσφέρει μια μοναδική εμπειρία. Αλλά δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί.

Αυτές οι συναντήσεις είναι ασυνήθιστες και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, παραμένουν χαραγμένες στη μνήμη μας για χρόνια. Είναι φυσικό να αναρωτιόμαστε γιατί αυτά τα μεγάλα θαλάσσια ζώα έρχονται τόσο κοντά στην ακτή, ενώ κανονικά θα παρέμεναν στα βάθη , μακριά από την ανθρώπινη παρουσία. Η πραγματικότητα είναι ότι αν εμφανίζονται τόσο κοντά στους κολυμβητές, κάτι δεν πάει καλά.

Το τρέχον πλαίσιο επιβεβαιώνει ότι η Μεσόγειος Θάλασσα δεν είναι η ίδια όπως ήταν πριν από λίγα χρόνια . Οι εποχές, τα ρεύματα και οι διαδρομές πολλών ειδών φαίνονται ολοένα και πιο απρόβλεπτες. Έτσι, όταν ένα αρκετά μεγάλο σαλάχι μάντα εμφανίζεται μόλις λίγα μέτρα από τις ομπρέλες μας , μπορεί να υπάρχουν άγνωστοι παράγοντες πίσω από αυτό το φαινόμενο.

Οι καρχαρίες και τα σαλάχια είναι κοινά είδη στη Μεσόγειο, ειδικά κατά τους θερμότερους μήνες . Μεταξύ αυτών, το Mobula mobular , ένα τεράστιο σαλάχι μάντα που συνήθως ζει στην ανοιχτή θάλασσα , κινδυνεύει με εξαφάνιση, σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN).

Τα τελευταία χρόνια, έχει εντοπιστεί αύξηση στις θεάσεις διαβολόψαρων κατά μήκος των ισπανικών ακτών της Μεσογείου, τόσο στη χερσόνησο όσο και στις Βαλεαρίδες Νήσους. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί από το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο της Βαλένθια, το οποίο εξηγεί ότι η τάση δεν περιορίζεται μόνο στην παρουσία αυτών των ζώων. Σύμφωνα με το Telecinco , σχεδόν 20 κρούσματα έχουν αναφερθεί αυτή την άνοιξη σε παραλίες στην Καταλονία, την Κοινότητα της Βαλένθια, την Ανδαλουσία και τις Βαλεαρίδες Νήσους.

Και όχι μόνο στην Ισπανία. Από τις 27 Μαΐου, 14 παρόμοια περιστατικά έχουν καταγραφεί στην Ιταλία (σύμφωνα με το ιταλικό μέσο ενημέρωσης CueNews ). Σε δύο περιπτώσεις, το ζώο δεν επέζησε. Στη Γαλλία, έχουν συμβεί τουλάχιστον έξι , εκ των οποίων το ένα αφορούσε δύο καρχαρίες μαζί. Οι επιστήμονες που παρακολουθούν το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα για τους Καρχαρίες παρακολουθούν στενά την κατάσταση, αλλά η αιτία όλων αυτών παραμένει άγνωστη.

«Δεν γνωρίζουμε τον λόγο, αλλά πλησιάζουν πολύ στην ακτή και μένουν αβοήθητα. Φροντίζουμε και διασώζουμε αυτά τα ζώα στα κέντρα ανάρρωσης και πραγματοποιούμε νεκροψίες σε όσα βρεθούν νεκρά για να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε αυτό το ασυνήθιστο περιστατικό», σημειώνει ο Crespo. Η ομάδα έχει σχεδιάσει πρωτόκολλα δράσης και διεξάγει παθολογικές και περιβαλλοντικές αναλύσεις για να διευκρινίσει ποιοι παράγοντες μπορεί να επηρεάζουν την κατάσταση. « Αυτή η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη για τη Μεσόγειο ή οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη», προσθέτει ο ειδικός.