Από τον ύστερο προϊστορικό πολιτισμό Τζομόν στην Ιαπωνία , ο οποίος εκτείνεται περίπου από το 14.000 έως το 400 π.Χ., έχουν βρεθεί πολυάριθμα μικρά ανθρωποειδή ειδώλια, γνωστά ως dogū (κυριολεκτικά, πήλινο σχήμα ).

Έχουν ανακαλυφθεί σε όλη τη χώρα εκτός από την επαρχία Οκινάουα, και όλα μοιράζονται ένα παρόμοιο στυλ, που κυμαίνεται σε μέγεθος από 10 έως 30 εκατοστά, με μεγάλα μάτια σε φαρδιά πρόσωπα, μικρά μπράτσα και παλάμες και στενή μέση.

Ο σκοπός τους είναι άγνωστος, αν και το γεγονός ότι πολλές φαίνεται να είναι γυναικείες φιγούρες έχει οδηγήσει τους ερευνητές να τις συνδέσουν με σαμανικές τελετουργίες και τελετουργίες γονιμότητας ή ακόμα και με αναπαραστάσεις θεών.

Δημιουργήθηκαν από νεολιθικές κοινότητες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών που μεταξύ 1000 και 400 π.Χ. ανέπτυξαν μια σύνθετη κουλτούρα στα ιαπωνικά νησιά, με εκλεπτυσμένες τελετουργίες και βαθιές πνευματικές συνδέσεις.

Σταμάτησαν να κατασκευάζονται και εξαφανίστηκαν με τη μετάβαση στη γεωργία κατά την επόμενη εποχή Γιαγιόι, μια περίοδο που χαρακτηρίστηκε από μια μητριαρχική κοινωνία στην οποία ξεκίνησε η καλλιέργεια ρυζιού και η επεξεργασία μετάλλων και αγγείων.

Ανάμεσα σε όλα τα ντόγκου που ανακαλύφθηκαν, υπάρχουν μερικά που είναι ξεχωριστά και διαφορετικά από όλα τα άλλα: τα Σακόκιντογκού . Τα πρώτα βρέθηκαν στον αρχαιολογικό χώρο Καμεγκαόκα, στην επαρχία Αομόρι, στα τέλη του 19ου αιώνα, και έκτοτε πολλά άλλα έχουν ανακαλυφθεί στις βόρειες περιοχές της Ιαπωνίας, ειδικά στο Χοκάιντο, το Τοχόκου και το Κάντο.

Είναι ευρέως γνωστοί ως οι ντόγκου με τα γυαλιά, επειδή φαίνεται ότι τα μάτια τους είναι καλυμμένα με ένα είδος γυαλιών, η ακριβής φύση των οποίων παραμένει άγνωστη, αλλά τα οποία μοιάζουν με τα διάσημα γυαλιά που χρησιμοποιούσαν οι Ινουίτ για να προστατευτούν από τον ήλιο. Το όνομά τους, Shakōkidogū , σημαίνει κυριολεκτικά συσκευή που μπλοκάρει το φως , εξ ου και η συσχέτιση.

Σε αντίθεση με άλλα ντόγκου που παρουσιάζουν πιο συμβατικές ανθρώπινες μορφές, τα Σακοκιντόγκου ξεχωρίζουν για το μοναδικό τους σχέδιο που περιλαμβάνει υπερμεγέθη μάτια , μερικές φορές με γραμμές που μοιάζουν με γυαλιά, στυλιζαρισμένα σώματα και, σε πολλές περιπτώσεις, σημάδια που μπορεί να συμβολίζουν τατουάζ ή τελετουργικές ουλές. Μερικά φαίνεται να υιοθετούν χορευτικές στάσεις ή σαμανικές καταστάσεις έκστασης.

Σε τι χρησίμευαν; Θεωρίες και Συμβολισμός
Σε αντίθεση με τα γυναικεία ειδώλια της Νεολιθικής Ευρώπης, τα οποία παραδοσιακά συνδέονται με τη γονιμότητα, τα Shakōkidogū φαίνεται να έχουν διαφορετικό σκοπό. Μία από τις πιο ευρέως αποδεκτές υποθέσεις τα θεωρεί ως αντικείμενα τελετουργικής προστασίας .

Το γεγονός ότι τα περισσότερα έχουν βρεθεί σκόπιμα σπασμένα , χωρίς ένα χέρι, ένα πόδι ή άλλο μέρος του σώματος, έχει οδηγήσει στην πεποίθηση ότι μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν σε κάποιο είδος μεταφοράς παθήσεων . Σπάζοντας το ειδώλιο, η ασθένεια ή το πρόβλημα θα εξαφανιζόταν ή θα απομακρύνονταν από την κοινότητα.

Μια άλλη υπόθεση τα βλέπει ως αναπαραστάσεις σαμανικών τελετουργιών. Θα ήταν υπερφυσικά όντα που μεσολαβούσαν μεταξύ του ανθρώπινου και του πνευματικού κόσμου, και τα τεράστια μάτια τους θα συμβόλιζαν αλλοιωμένες καταστάσεις συνείδησης.

Άλλες θεωρίες υποστηρίζουν ότι αποτελούν απόδειξη συναντήσεων με μακρινούς πολιτισμούς ή ακόμα και αστρονομικών φαινομένων, αν και μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχθεί καμία υπόθεση.

Τα Shakōkidogū θεωρούνται Εθνικοί Θησαυροί της Ιαπωνίας και εκτίθενται σε πολλά μουσεία όπως το Εθνικό Μουσείο του Τόκιο και το Μουσείο Τέχνης Aomori , εμπνέοντας πτυχές του σύγχρονου πολιτισμού όπως τα μάνγκα και τα βιντεοπαιχνίδια.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pexels