Καθώς εκατομμύρια πιστοί από όλη την Ινδία και το εξωτερικό συγκεντρώνονται στο Πούρι, η προσοχή στρέφεται και στον ίδιο τον Ναό Τζαγκανάθ, ο οποίος είναι ένα αρχιτεκτονικό θαύμα γεμάτο μυστήριο

Εκεί που η πίστη συναντά το μυστήριο
Τα μεγαλοπρεπή άρματα του Λόρδου Μπαλαμπάντρα, της Ντέβι Σουμπχάντρα και του Λόρδου Τζαγκάνναθ έφτασαν στον Ναό Γκουντίτσα, ένα μέρος που τιμάται ως το σπίτι της θείας των θεοτήτων, μετά την έναρξη του Ραθ Γιάτρα στο Πούρι. Εννέα ημέρες μετά την άφιξή τους στον ναό, στις 5 Ιουλίου, θα επιστρέψουν στον κύριο ναό, ολοκληρώνοντας ένα από τα αρχαιότερα και πιο διάσημα φεστιβάλ του Ινδουισμού. Καθώς εκατομμύρια πιστοί από όλη την Ινδία και το εξωτερικό συγκεντρώνονται στο Πούρι, η προσοχή στρέφεται και στον ίδιο τον Ναό Τζαγκάνναθ, ο οποίος είναι ένα αρχιτεκτονικό θαύμα βυθισμένο στο μυστήριο. Πέρα από την πνευματική του σημασία, συνεχίζει να προκαλεί σύγχυση σε επιστήμονες και μελετητές. Ακολουθούν επτά εξαιρετικά και λιγότερο γνωστά γεγονότα για τον ναό και το περιβάλλον του που αψηφούν τη συμβατική λογική.

Η Κουζίνα που ταΐζει 100.000 άτομα την ημέρα
Η κουζίνα του ναού, ή Rosaghara, είναι γνωστή ως η μεγαλύτερη και παλαιότερη κουζίνα του ναού στον κόσμο. Είναι μια τεράστια, υπαίθρια κουζίνα που μπορεί να ετοιμάσει φαγητό για πάνω από 100.000 άτομα την ημέρα. Είναι εντυπωσιακό ότι ούτε ένας κόκκος φαγητού δεν πάει ποτέ χαμένος. Ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις στο πλήθος, η ποσότητα που παρασκευάζεται και καταναλώνεται πάντα εξισορροπείται. Είναι γνωστή ως η μεγαλύτερη και παλαιότερη κουζίνα του ναού στον κόσμο. Είναι μια τεράστια, υπαίθρια κουζίνα που ετοιμάζει φαγητό για εκατοντάδες χιλιάδες πιστούς καθημερινά.

Η κουζίνα έχει μήκος 45 μέτρα, πλάτος 30 μέτρα και ύψος περίπου 6 μέτρα. Περιέχει 32 δωμάτια με 250 πήλινους φούρνους. Περίπου 600 μάγειρες (Suaras) και 400 βοηθοί εργάζονται καθημερινά στην κουζίνα. Η κουζίνα χρησιμοποιεί μόνο παραδοσιακές μεθόδους, όπως πήλινα δοχεία και καυσόξυλα για το μαγείρεμα. Το Mahaprasad θεωρείται εξαιρετικά ιερό και οι μάγειρες καλύπτουν το στόμα και τη μύτη τους με ύφασμα κατά την προετοιμασία του φαγητού για να διατηρήσουν την καθαρότητα και την ιερότητά του.

Το Τσάκρα που βλέπει προς όλες τις κατευθύνσεις
Το τσάκρα Sudarshan στην κορυφή του ναού ζυγίζει πάνω από έναν τόνο και έχει ύψος 6,6 μέτρα. Είναι αξιοσημείωτο ότι φαίνεται να σε κοιτάζει από όπου κι αν βρίσκεται κανείς στο Πούρι. Αυτή η ψευδαίσθηση προκύπτει από τον συμμετρικό σχεδιασμό και τη στρατηγική τοποθέτηση, όμως ακόμη και οι σύγχρονοι αρχιτέκτονες δυσκολεύονται να αναπαράγουν το αποτέλεσμα.

Ουρανός χωρίς πουλιά πάνω από τον ναό
Μια ιδιαίτερη σιωπή πλανάται πάνω από τον ναό. Τα πουλιά, που είναι συνηθισμένο θέαμα πάνω από τα περισσότερα κτίρια, δεν πετούν ποτέ ακριβώς πάνω από τον Ναό Jagannath. Κάποιοι πιστεύουν ότι οφείλεται σε μαγνητικά ή εναέρια ρεύματα, αλλά δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να το επιβεβαιώνουν. Ενώ δεν υπάρχει επίσημη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για αεροσκάφη, τα αεροπλάνα γενικά αποφεύγουν να πετούν ακριβώς πάνω από τον ναό. Αυτό το φαινόμενο αποδίδεται σε έναν συνδυασμό θρησκευτικών πεποιθήσεων και επιστημονικών παραγόντων.

Το μυστηριώδες τελετουργικό Nabakalebara
Το τελετουργικό Nabakalebara, που πραγματοποιείται κάθε 8 έως 19 χρόνια, περιλαμβάνει τη μεταφορά της θεϊκής ενέργειας «Brahma Padartha» από τις παλιές ξύλινες θεότητες σε νεόκτιστα είδωλα. Αυτή η ιερή διαδικασία διεξάγεται με απόλυτη μυστικότητα, με δεμένα μάτια, σιωπηλά και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι ιερείς που εμπλέκονται πρέπει να ακολουθούν αρχαίες διαδικασίες που μεταδίδονται προφορικά. Ο ναός τηρεί μια περίοδο πένθους με επικήδειους ψαλμούς και νηστεία, ενώ οι Daitapatis (ιερείς) υποβάλλονται σε τελετουργίες καθαρισμού.

Θόλος χωρίς σκιά
Ο κύριος τρούλος του ναού, ή Shikhar, δεν ρίχνει ποτέ σκιά στο έδαφος καμία στιγμή της ημέρας. Είτε αυτό οφείλεται στη συμμετρική γεωμετρία του θόλου είτε σε ένα αρχιτεκτονικό θαύμα στη θέση του ήλιου, το αποτέλεσμα είναι τόσο ακριβές που φαίνεται σκόπιμο. Αυτή η παρατήρηση έχει κινήσει το ενδιαφέρον επιστημόνων και πιστών, καθώς φαίνεται να αψηφά τους φυσικούς νόμους του σχηματισμού σκιάς.

Η Σημαία που Ακούει τον Άνεμο
Στην κορυφή του κωδωνοστασίου ύψους 65 μέτρων βρίσκεται μια σημαία γνωστή ως «Patitapaban Bana». Αυτό το ύφασμα, στολισμένο με σύμβολα του Λόρδου Jagannath, που συνήθως έχουν χρώματα όπως κόκκινο, κίτρινο και πορτοκαλί, συμπεριφέρεται ασυνήθιστα. Ανεξάρτητα από την κατεύθυνση του ανέμου, η σημαία κυματίζει πάντα προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτή η αντίστροφη κίνηση δεν έχει επιστημονική εξήγηση μέχρι σήμερα. Κάθε μέρα, ένας ιερέας σκαρφαλώνει στον κωδωνοστάσιο, ξυπόλυτος και χωρίς στήριξη, για να αλλάξει τη σημαία, μια παράδοση αδιάλειπτη για πάνω από 800 χρόνια.

Ο ήχος που εξαφανίζεται στη θάλασσα
Στην Πύλη των Λεόντων (Singha Dwara), λίγα μόλις βήματα από την ακτογραμμή, ο βρυχηθμός του Κόλπου της Βεγγάλης γίνεται ανεπαίσθητος. Μόλις μπείτε μέσα, η δομή του ναού καταπνίγει όλους τους εξωτερικούς ήχους. Βγείτε ξανά έξω και τα κύματα επιστρέφουν. Αυτή η ακουστική ανωμαλία συνεχίζει να ενδιαφέρει τους ηχολήπτες.