- Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από καρδιοπάθειες σε σύγκριση με τους άνδρες, κυρίως λόγω των βιολογικών διαφορών και της έλλειψης συμπερίληψης τους σε ιατρικές έρευνες μέχρι το 1993.
- Τα συμπτώματα καρδιακής προσβολής στις γυναίκες συχνά είναι μη τυπικά, όπως ναυτία και κόπωση, γεγονός που μπορεί να καθυστερήσει τη διάγνωση και την παροχή θεραπείας.
- Υπάρχει ανάγκη για περισσότερη έρευνα και ανάπτυξη εξειδικευμένων διαγνωστικών και θεραπευτικών πρωτοκόλλων για γυναίκες, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες στην καρδιοαγγειακή περίθαλψη.
Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από καρδιακές παθήσεις από ό,τι οι άνδρες, αλλά οι λόγοι πίσω από αυτό είναι πολύπλοκοι και ελάχιστα κατανοητοί. Η καρδιαγγειακή νόσος (CVD) αναπτύσσεται διαφορετικά στις γυναίκες, ωστόσο μεγάλο μέρος της ιατρικής έρευνας και των κατευθυντήριων γραμμών θεραπείας, έχουν ιστορικά βασιστεί σε μελέτες που απέκλειαν τις γυναίκες. Αυτό συνέβαινε γιατί οι γυναίκες- ως επί το πλείστον- δεν συμπεριλαμβάνονταν στην επιστημονική έρευνα μέχρι το 1993.
Σε γενετικό επίπεδο, τα δύο χρωμοσώματα Χ των γυναικών (σε σύγκριση με το ένα χρωμόσωμα Χ και το ένα χρωμόσωμα Υ των ανδρών) επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνεται η καρδιαγγειακή νόσος. Πέρα από τις βιολογικές διαφορές, οι κοινωνικοί και έμφυλοι παράγοντες διαδραματίζουν επίσης βασικό ρόλο. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν μη τυπικά συμπτώματα καρδιακής προσβολής -όπως ναυτία, πόνο στη γνάθο και κόπωση– γεγονός που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της διάγνωσης. Η έρευνα δείχνει ότι οι γυναίκες έχουν επίσης περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν μετά την πρώτη καρδιακή προσβολή ή το πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Αν και οι νεότερες γυναίκες διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου από τους άνδρες, ο κίνδυνος αυξάνεται δραματικά μετά την εμμηνόπαυση. Επιπλέον, οι γυναίκες με διαβήτη τύπου 2 αντιμετωπίζουν κίνδυνο καρδιακής προσβολής συγκρίσιμο με αυτόν των ανδρών, ακόμη και πριν από την εμμηνόπαυση. Για τα διαφυλικά και μη δυαδικά άτομα, απαιτείται περισσότερη έρευνα για την καλύτερη κατανόηση του κινδύνου που διατρέχουν.
Οι γυναίκες έχουν λιγότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε εξειδικευμένες εξετάσεις για καρδιακές παθήσεις και οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης συχνά υποτιμούν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων των γυναικών. Επιπλέον, οι καρδιακές παθήσεις παρουσιάζονται συχνά διαφορετικά στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να διαγνωστούν με ισχαιμία του μυοκαρδίου, μια κατάσταση όπου η ροή του αίματος είναι ανεπαρκής λόγω πολλαπλών στενωμένων αρτηριών που δεν είναι πλήρως αποφραγμένες. Αντίθετα, οι άνδρες εμφανίζουν συνήθως μία μόνο αποφραγμένη αρτηρία που μπορεί να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση. Αυτή η διαφορά στην εμφάνιση της νόσου μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερο αποτελεσματικές θεραπείες για τις γυναίκες.
Η ιατρική κοινότητα έχει αρχίσει να αναγνωρίζει αυτές τις διαφορές. Για παράδειγμα, οι νέες εξετάσεις αίματος που είναι ειδικές για το φύλο βελτιώνουν τη διάγνωση των καρδιακών προσβολών στις γυναίκες. Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι ανισότητες φύλου στην καρδιαγγειακή περίθαλψη, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης πρέπει να υιοθετήσουν πρωτόκολλα διάγνωσης και θεραπείας ειδικά για γυναίκες. Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να διασφαλιστεί ότι οι γυναίκες -και όλοι οι ασθενείς- λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα προσαρμοσμένη στις μοναδικές βιολογικές ανάγκες τους.
ΠΗΓΗ: Live Science
