- Το Νόμπελ Ιατρικής 2024 απονεμήθηκε στους Αμερικανούς επιστήμονες Βίκτορ Άμπρος και Γκάρι Ράφκαν για την ανακάλυψη του microRNA και του ρόλου του στη μετα-μεταγραφική ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης.
- Η έρευνά τους άνοιξε τον δρόμο για τη διάγνωση και θεραπεία σοβαρών παθήσεων όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης και τα αυτοάνοσα νοσήματα.
- Τα microRNA αποτρέπουν την έκφραση του γονιδίου στο κύτταρο, επιτρέποντας την εξέλιξη πολύπλοκων μορφών ζωής και αντιμετωπίζοντας τη δυσλειτουργία που μπορεί να οδηγήσει σε παθήσεις.
Το Νόμπελ Ιατρικής 2024 απονεμήθηκε στους Αμερικανούς επιστήμονες Βίκτορ Άμπρος (Victor Ambros) και Γκάρι Ράφκαν (Gary Ruvkun) για την «ανακάλυψη του microRNA και του ρόλου του στη μετα-μεταγραφική ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης», σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της επιτροπής. Οι δυο νικητές θα μοιραστούν ένα χρηματικό έπαθλο αξίας 11 εκατομμυρίων σουηδικών κορωνών (περίπου 930.000 ευρώ).
Έχοντας εντοπίσει μια νέα κατηγορία μορίων RNA που ελέγχει τον τρόπο συμπεριφοράς ενός γονιδίου, η έρευνά τους άνοιξε τον δρόμο για τη διάγνωση και θεραπεία σοβαρών παθήσεων, καθώς η δυσλειτουργία σε αυτό το επίπεδο μπορεί να προκαλέσει ασθένειες όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης ή τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Οι δυο Αμερικανοί επιστήμονες ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν τα microRNA και τον τρόπο με τον οποίο ελέγχουν τη γονιδιακή έκφραση σε διαφορετικούς ιστούς.
«Η πρωτοποριακή ανακάλυψή τους αποκάλυψε μια εντελώς νέα αρχή γονιδιακής ρύθμισης που αποδείχθηκε απαραίτητη για τους πολυκύτταρους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Είναι πλέον γνωστό ότι το ανθρώπινο γονιδίωμα κωδικοποιεί περισσότερα από 1.000 microRNA» αναφέρει η ανακοίνωση της επιτροπής.
Χωρίς την ικανότητα ελέγχου της γονιδιακής έκφρασης, όλα τα κύτταρα θα ήταν πανομοιότυπο, έτσι τα microRNA βοήθησαν να καταστεί δυνατή η εξέλιξη πολύπλοκων μορφών ζωής. Η μη φυσιολογική ρύθμιση μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση καρκίνου και άλλων παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της συγγενούς απώλειας ακοής και των οστικών διαταραχών.
Οι δύο ερευνητές διεξήγαγαν την έρευνά τους στο σκουλήκι C. elegans. Πειραματίστηκαν σε μια μεταλλαγμένη μορφή του συγκεκριμένου σκουληκιού το οποίο δεν μπόρεσε να αναπτύξει ορισμένους κυτταρικούς τύπους και τελικά εγκαταστάθηκε σε μικροσκοπικά κομμάτια γενετικού υλικού ή microRNA που ήταν απαραίτητα για την ανάπτυξή του.
Πώς λειτουργεί
Το DNA μας περιέχει ένα γονίδιο ή μια γενετική οδηγία. Τα κύτταρά μας δημιουργούν ένα αντίγραφο, το οποίο ονομάζεται αγγελιοφόρο RNA (mRNA). Αυτό ταξιδεύει έξω από τον πυρήνα του κυττάρου και δίνει εντολή στα εργοστάσια παραγωγής πρωτεϊνών του κυττάρου να αρχίσουν να παράγουν μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη. Στη συνέχεια, τα microRNA προσκολλώνται στο αγγελιοφόρο RNA και αναστέλλουν τη λειτουργία του. Ουσιαστικά, το mircoRNA αποτρέπει την έκφραση του γονιδίου στο κύτταρο. Περαιτέρω έρευνα έδειξε ότι αυτή δεν ήταν μια διαδικασία μοναδική για τα σκουλήκια, αλλά πρόκειται για ένα βασικό συστατικό της ζωής στη Γη.
ΠΗΓΗ: Interesting Engineering, BBC
