Η συστηματική άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του παχέος εντέρου κατά περισσότερο από 33%, σύμφωνα με νέα μελέτη. Τα ευρήματα της μελέτης, που παρουσιάστηκαν πρόσφατα στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO), θα μπορούσαν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο καρκίνος του παχέος εντέρου παγκοσμίως, ανέφεραν οι ερευνητές.

Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα ευρήματα θα πείσουν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να ενσωματώσουν τα προγράμματα άσκησης στην καθιερωμένη φροντίδα των ασθενών με καρκίνο.

Στην κλινική δοκιμή CO21 CHALLENGE, που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «New England Journal of Medicine», συμμετείχαν 889 άτομα με καρκίνο του παχέος εντέρου από έξι χώρες, μεταξύ των οποίων και το Ηνωμένο Βασίλειο. Διαπιστώθηκε ότι ένα δομημένο πρόγραμμα άσκησης μείωσε σημαντικά την πιθανότητα υποτροπής της νόσου και βελτίωσε τη συνολική επιβίωση.

Μετά από πέντε χρόνια, το 80% των ασθενών που ακολουθούσαν ένα ειδικά σχεδιασμένο πρόγραμμα άσκησης είχαν απαλλαγεί από τον καρκίνο, σε σύγκριση με το 74% των ασθενών στους οποίους προσφέρθηκε απλώς ενημερωτικό υλικό. Αυτό σημαίνει ότι ο συνολικός κίνδυνος θανάτου, υποτροπής ή εμφάνισης νέου καρκίνου μειώθηκε κατά 28%. Οκτώ χρόνια μετά, το ποσοστό επιβίωσης στην ομάδα που ακολούθησε το πρόγραμμα άγγιξε το 90%, σε σύγκριση με 83% στην ομάδα ελέγχου, κάτι που μεταφράζεται σε μείωση του κινδύνου θανάτου κατά 37%.

Το τριετές πρόγραμμα παρείχε στους ασθενείς υποστήριξη από εξειδικευμένους συμβούλους φυσικής δραστηριότητας, ξεκινώντας με εβδομαδιαίες δια ζώσης συνεδρίες για τους πρώτους έξι μήνες και στη συνέχεια με μηνιαίες συνεδρίες δια ζώσης ή διαδικτυακά. Οι δραστηριότητες προσαρμόστηκαν ξεχωριστά για κάθε ασθενή – από γρήγορο περπάτημα μέχρι κυκλική προπόνηση σε γυμναστήριο.

Μία από τις ασθενείς που επωφελήθηκαν από τη δοκιμή ήταν η 69χρονη Μάργκαρετ Τούμπριντι από το βόρειο Μπέλφαστ. Πριν διαγνωστεί με καρκίνο, η 69χρονη δεν είχε ασκηθεί ποτέ. Πέντε χρόνια αργότερα, σηκώνει βάρη και κάνει γυμναστική δύο φορές την εβδομάδα.

«Έχουν περάσει σχεδόν πέντε χρόνια από τότε που διαγνώστηκα και αν με ρωτήσει κάποιος πώς είμαι, του λέω ότι τα πάω εξαιρετικά», είπε.

«Η συμμετοχή στη δοκιμή με βοήθησε πολύ – είμαι πιο δυνατή, πιο γυμνασμένη και το άγχος μου έχει μειωθεί. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι στα 69 μου θα μπορούσα να κάνω όλα αυτά – είμαι ενθουσιασμένη» πρόσθεσε.

Η καθηγήτρια Βίκι Κόιλ, επικεφαλής της μελέτης για το Ηνωμένο Βασίλειο και κλινική καθηγήτρια στο Queen’s University του Μπέλφαστ, δήλωσε ότι η έρευνα παρέχει «σαφή και ενθαρρυντικά» στοιχεία ότι η σωματική άσκηση μπορεί να μειώσει τη θνησιμότητα από καρκίνο του παχέος εντέρου.

«Τώρα πρέπει να συνεργαστούμε με φορείς χάραξης πολιτικής και παρόχους υγειονομικής φροντίδας ώστε να εντάξουμε την άσκηση στα θεραπευτικά πλάνα, όπου αυτό είναι κατάλληλο», πρόσθεσε.

Το Cancer Research UK ανέφερε ότι τα ευρήματα θα πρέπει να λειτουργήσουν ως «καμπανάκι» για τις υπηρεσίες υγείας, προσθέτοντας πως θα μπορούσαν να «μεταμορφώσουν την κλινική πρακτική». Ωστόσο, η Καρολάιν Γκεράτι, ανώτερη νοσηλεύτρια ενημέρωσης στο ίδρυμα, τόνισε ότι αυτό μπορεί να υλοποιηθεί «μόνο αν οι υπηρεσίες υγείας διαθέτουν την απαραίτητη χρηματοδότηση και το προσωπικό».

«Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε περίπτωση καρκίνου είναι διαφορετική – η έναρξη νέων δραστηριοτήτων μετά τη θεραπεία μπορεί να φαίνεται τρομακτική και μπορεί να μην είναι κατάλληλη για όλους. Κινηθείτε με τον δικό σας ρυθμό και συζητήστε με τον γιατρό σας τι είναι ασφαλές για εσάς» δήλωσε.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι απαιτείται περαιτέρω μελέτη για την κατανόηση των βιολογικών μηχανισμών πίσω από την επίδραση της άσκησης στον καρκίνο, ωστόσο, τα νέα ευρήματα είναι σημαντικά.

ΠΗΓΗ: Independent