Η μακροχρόνια έκθεση σε υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης μπορεί να βλάψει την υγεία του εγκεφάλου των ηλικιωμένων, όπως διαπίστωσε μελέτη με επικεφαλής ερευνητές του University College London, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «The Journals of Gerontology Series A».

Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 1.127 ενήλικες ηλικίας 65 ετών και άνω στην Αγγλία και εξέτασαν την έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση κατά την περίοδο 2008-2017. Στη συνέχεια αξιολόγησαν τη μνήμη των συμμετεχόντων, την εκτελεστική λειτουργία (δημιουργία σχεδίων, επίλυση προβλημάτων, προσαρμογή σε νέες καταστάσεις), τη γλώσσα και τη συνολική γνωστική λειτουργία.

Εντοπίστηκε ότι όσοι ζούσαν σε περιοχές με υψηλά επίπεδα διοξειδίου του αζώτου και μικροσκοπικών σωματιδίων PM 2,5 είχαν χειρότερες επιδόσεις στα γνωστικά τεστ σε σύγκριση με όσους ζούσαν σε περιοχές με μέτρια επίπεδα ρύπανσης. Η μεγαλύτερη συσχέτιση παρατηρήθηκε στις γλωσσικές δεξιότητες. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι οι διαφορετικές πηγές ατμοσφαιρικής ρύπανσης έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στη γνωστική υγεία. Για παράδειγμα, η ρύπανση από τις βιομηχανίες, την οικιακή θέρμανση και την καύση καυσίμων, όπως ο άνθρακας και το πετρέλαιο, συνδέθηκε στενά με χειρότερες επιδόσεις στη γλώσσα (δηλαδή την ικανότητα ταχείας πρόσβασης και παραγωγής λέξεων).

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτό το εύρημα μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η αυξημένη έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση συνδέεται πιο έντονα με βλάβες στον κροταφικό λοβό, το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τη γλώσσα και την κατανόηση των λέξεων.

Ωστόσο, επισημαίνουν ότι τα δεδομένα για την ατμοσφαιρική ρύπανση καλύπτουν μόνο δέκα έτη, τα οποία ενδέχεται να μην αντιπροσωπεύουν με ακρίβεια την έκθεση στη ρύπανση κατά τη διάρκεια της ζωής των συμμετεχόντων. Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν ετήσιοι μέσοι όροι των επιπέδων ρύπανσης, με αποτέλεσμα να λείπουν οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις υψηλής έκθεσης.