Η γενναία απόφαση ενός πρατηριούχου υγρών καυσίμων στην Κρήτη, ο οποίος αρνείται να ανεφοδιάσει τα ρεζερβουάρ μοτοσυκλετών όταν βλέπει τους οδηγούς τους να μην φορούν κράνος, ήταν μια πράξη σπουδαία, αλλά, δυστυχώς, μεμονωμένη.
Μία τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε να είχε αναληφθεί συνολικά από το ελληνικό κράτος και όχι να επαφίεται στο πώς θα το χειριστεί ο κάθε ιδιώτης, βλέποντας συμπολίτες του να μη φορούν κράνος.
Στην Ελλάδα όπου οι πωλήσεις μοτοσυκλετών κάθε χρόνο είναι χιλιάδες και οδηγούν πολλοί νέοι οι οποίοι κάνουν τα πρώτα τους χιλιόμετρα με δίπλωμα, θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία.
Στη γειτονική μας Ιταλία όπου έχουν αναπτύξει δεκαετίες τώρα αυτοκινητιστική κουλτούρα και έχουν αυτό το μεσογειακό ταπεραμέντο, σπάνια θα δεις οδηγό μοτοσυκλέτας να μην φοράει το κράνος του. Και δεν είναι μόνο επειδή ταιριάζει με το στυλ τους, το λεγόμενο αμπιλιαμέντο, φορώντας γραβάτα και κοστούμι με το κράνος στο κεφάλι, αλλά είναι κυρίως για την ασφάλεια. Και μην ξεχνάμε ότι και η Ιταλία έχει ίδιες κλιματολογικές συνθήκες με την Ελλάδα, άρα δεν υπάρχει η δικαιολογία της ζέστης.
Οδηγώντας στην δεν έχω δει αστυνομικό να δίνει κλήση σε οδηγό μοτοσυκλέτας, διότι όλοι οδηγούν με κράνος. Και στην Ελλάδα, βέβαια, σπάνια βλέπω αστυνομικό να δίνει κλήση για κράνος, όμως εδώ απλά σπάνια σταματά η αστυνομία του οδηγούς που δεν φορούν κράνος. Κι αυτό είναι ένα φαινόμενο που το βλέπουμε παντού, χειμώνα καλοκαίρι, σε πόλεις και χωριά.
Το γιατί κλείνουμε τα μάτια δεν αυτές τις περιπτώσεις είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει συνολικά ως κοινωνία και όχι μόνο ως κυβέρνηση, την εκάστοτε κυβέρνηση, διότι το πρόβλημα είναι διαχρονικό.
Εχοντας βιώσει την τραγική φιγούρα ενός φίλου μου και της οικογένειάς του, που έχασε πρόσφατα το παιδί του 18 χρονών, το οποίο έπεσε από τη μοτοσυκλέτα τη στιγμή που πήγαινε να κάνει διανομή φαγητού, χάνοντας τη ζωή του χτυπώντας στο κεφάλι επειδή δεν φορούσε κράνος, αντιλαμβάνομαι ότι είναι χρέος και από τη δική μου πλευρά να αναφερθώ σε αυτό το πολύ σημαντικό θέμα.
Οι εταιρείες μοτοσυκλέτας, από την πλευρά τους, σε όλες τις διαφημιστικές καμπάνιες που κάνουν έχουν τη σήμανση «Βάλ’ το καλά στο κεφάλι σου», που σημαίνει βάλε καλά το κράνος στο κεφάλι σου.
Στο νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας που περιμένουμε καιρό να δούμε τι ακριβώς θα προβλέπει, κάτι θα πρέπει να υπάρχει και για τη χρήση του κράνους, με αυστηρότερα κριτήρια. Δε φτάνει να λέμε ότι απαγορεύεται στους μοτοσυκλετιστές το ζικ ζακ εν κινήσει των αυτοκινήτων, και να επιτρέπεται μόνο όταν είναι τα αυτοκίνητα σταματημένα.
Μέχρι να περιμένουμε τον νέο ΚΟΚ, μένουμε στο γεγονός ότι το κράνος δεν κοστίζει ακριβά (έχει μειωθεί και ο ΦΠΑ στο 13%) όσο η ζωή μας.
Ας το βάλουμε στο κεφάλι και όχι στον αγκώνα, πρώτα από όλα επειδή κινδυνεύουμε και έπειτα επειδή κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας και όχι τους άλλους.
