Για τις αναφορές που κάνει ο πρώην πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του «Ιθάκη» στην τραγωδία στο Μάτι μίλησε η εγκαυματίας και πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θανόντων και Εγκαυματιών της 23/07/2018, Κάλλι Αναγνώστου.

Η Κάλλι Αναγνώστου, που ήταν ανάμεσα στους εγκαυματίες το μοιραίο βράδυ που ξέσπασε η πυρκαγιά στο Μάτι, ανέφερε μιλώντας στο Open, ότι «μετά από 7,5 χρόνια νομίζω ότι όλοι μας θα περιμέναμε κάτι διαφορετικό από μια επιφανειακή συγγνώμη, η οποία επί της ουσίας επιμερίζει αλλού τις ευθύνες», αναφερόμενη στις οκτώ σελίδες που αφιέρωσε ο Αλέξης Τσίπρας στο νέο του βιβλίο, για την ανείπωτη τραγωδία που συγκλόνισε την Ελλάδα.

«Δεν νομίζω ότι κάποιος από εμάς, ειδικά μετά από τόσα χρόνια, είναι ικανοποιημένος με το να ακούει τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς και τέτοιου είδους ας μου επιτραπεί και ο όρος προσπάθειες για να φανούμε άνθρωποι, ενώ επί της ουσίας τόσα χρόνια ήμασταν απόντες σαν άνθρωποι», προσέθεσε.

Η Κάλλι Αναγνώστου είπε επίσης ότι περίμενε «σιωπή» από τον πρώην πρωθυπουργό και ανέφερε πως το «να βγαίνουμε μετά από τόσα χρόνια και να μιλάμε αποσπασματικά, με περιγραφές που αφορούν μόνο λίγους ανθρώπους και όχι όλους όσους ξέρουμε, αποδεδειγμένα πλέον και από το δικαστήριο και από τα διάφορα όσα έχουν συμβεί όλα αυτά τα χρόνια, το να βγει ένας άνθρωπος και να αρχίσει να δείχνει με το δάχτυλο κάποιους, αφήνοντας όμως πολλούς άλλους απ’ έξω και αφήνοντας και τον εαυτό του τον ίδιο απ’ έξω. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αν δεν μπορείς να μιλήσεις με αλήθεια και με σεβασμό και με σαφήνεια, είναι προτιμότερο να σιωπάς».

Ακόμα τόνισε πως «το να αφιερώνεις ένα ένθετο οκτώ σελίδων για ένα τέτοιο τραγικό γεγονός. Γιατί μιλάμε για μία εθνική τραγωδία, που κόστισε 120 ζωές που αυτή τη στιγμή λείπουν από δίπλα μας. Κόστισε 57 άλλες ψυχές και ζωές, οι οποίες αυτή τη στιγμή βασανίζονται. Κόστισε μία ολόκληρη περιοχή. Πέντε οικισμούς, κόστισε σε όσους είναι γύρω μας όλα αυτά τα χρόνια και το βλέπουν μαζί μας.

Το τι παίρνουμε και έχει κοστίσει και στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στην Ευρώπη και οπουδήποτε σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι σωστό να βγαίνεις και να μιλάς με έναν τέτοιο τρόπο και αυτό που να λες είναι ότι για πρώτη φορά είπα “Θεέ μου” ή να δείχνεις άλλα πράγματα, να δείχνεις στον άνεμο, να δείχνεις κάποιους ανθρώπους και να μη βλέπεις τη δική σου την ευθύνη για ό,τι συνέβη».

Η ίδια ανέφερε ότι δεν μπορεί να εισπράξει το βιβλίο «ως μια αληθινή κατάθεση ψυχής ενός ανθρώπου». «Μπορώ να το δεχτώ για άλλη μία φορά ως μία υπεκφυγή. Δεν μπορώ, όπως και δεν μπορεί και κανένας υποθέτω, να δεχτεί ότι αυτό αφορά τα πραγματικά γεγονότα. Δεν είναι δυνατόν 7,5 χρόνια μετά, με όσα γνωρίζουμε ακόμη να λέμε ότι δεν ξέραμε για νεκρούς ή ότι δεν ξέραμε για καμένους ανθρώπους οι οποίοι αργοπεθαίνουν και σβήνουν μέσα στα νοσοκομεία, στους δρόμους, στη θάλασσα ή οπουδήποτε. Δεν είναι δυνατόν να βγαίνουμε και να τα λέμε αυτά τα πράγματα».

«7,5 χρόνια μετά, όλοι ξέραμε ότι υπήρχαν νεκροί από τις 18:30 από τις 19:00 και από τις 19:30 από τις 20:00 και από πάρα πολύ νωρίς. Όλοι ξέρανε ότι μέχρι τις 23:30 – 00:00 το βράδυ οι περισσότεροι είχαν ήδη βρεθεί και ξέρανε και σε τι κατάσταση είχανε βρεθεί…Είναι δυνατόν να βγαίνουμε και να λέμε ότι δεν ξέραμε; Είναι δυνατόν να μην αναγνωρίζουμε ακόμα και τώρα αυτό το πράγμα;», διερωτήθηκε και υποστήριξε ότι κάτι τέτοιο είναι «ντροπή και ανήθικο».

«Δεν θέλω ούτε να προσβάλω κανέναν, αλλά δεν μπορώ να δέχομαι να προσβάλλουν και εμάς. Εγώ προσωπικά ήμουν από εκείνους τους τυχερούς άτυχους που βρέθηκα 23:30 – 00:00 μπροστά από έναν θάλαμο όπου φέρνανε νεκρούς και είχε γεμίσει. Εκείνη την ώρα ήταν γεμάτος και ξέρω ότι παίρνανε σακούλες και τις πηγαίνανε για να τις γεμίσουν πάλι και με άλλους. Είναι δυνατόν να το ξέρουμε όλοι και να μην το ξέρει και εκείνος, όπως και οι υπόλοιποι; Ακριβώς η διαχείριση αυτής της τραγικής κατάστασης που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε μέχρι σήμερα, είναι δυστυχώς η υποδεέστερη του τι θα έπρεπε να είναι, το τι μας αξίζει και του τι αξίζει», ανέφερε ακόμα.

Καταλήγοντας η Κάλλι Αναγνώστου σημείωσε ότι ακόμα δεν έχει τελειώσει η δικαστική διαμάχη.

«Στις 28 Ιανουαρίου έχουμε τον Άρειο Πάγο. Τα αιτήματα αναίρεσης τεσσάρων κατηγορουμένων. Η διαδικασία συνεχίζεται, είναι ζωντανή, ολοζώντανη, σε αντίθεση με τους νεκρούς μας και με το πώς εμείς υποτίθεται ότι είμαστε. Οτιδήποτε γίνεται κάποια στιγμή πρέπει να αναλάβουμε ευθύνη και να σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να φαινόμαστε και οι ίδιοι στην ιστορία. Το πώς θα γραφτούν τα ονόματά μας σε αυτή. Δεν γίνεται να την παραχαράσσουν κάθε φορά που δεν μας βολεύει κάτι και να αλλάξουμε το αφήγημα ανάλογα με το πως μας βολεύει».