Το άρθρο επικρίνει τη δήλωση του παρουσιαστή Λάμπρου Κωνσταντάρα, ο οποίος σχολίασε ότι το έπαθλο των 250.000 ευρώ στο Survivor είναι ποσό που κάποιοι βγάζουν σε δύο μήνες. Η δήλωση αυτή θεωρήθηκε προκλητική και αποκομμένη από την πραγματικότητα που βιώνει η πλειοψηφία των Ελλήνων, οι οποίοι παλεύουν με χαμηλούς μισθούς και υψηλό κόστος ζωής. Το άρθρο τονίζει την αποσύνδεση της τηλεοπτικής ελίτ από την κοινωνική πραγματικότητα και την έλλειψη αντίδρασης από τα μέσα ενημέρωσης, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για μεγαλύτερη ευαισθησία και υπευθυνότητα από δημόσια πρόσωπα.
Πιο αναλυτικά
Υπάρχουν στιγμές στην ελληνική τηλεόραση που όταν ακούς κάποιες βαρύγδουπες δηλώσεις, πραγματικά αναρωτιέσαι αν γίνονται μόνο για εντυπωσιασμό ή αν έχεις αλλάξει χώρα. Μια χώρα όπου οι άνθρωποι «συνήθως» βγάζουν 250.000 ευρώ μέσα σε δύο μήνες, όπου οι μισθοί τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες και όπου η πραγματικότητα φαίνεται να έχει παραδώσει τα κλειδιά της στο πλήρες παραλήρημα.
Σε αυτή τη φανταστική και παραμυθένια Ελλάδα, λοιπόν, ο παρουσιαστής του Open, Λάμπρος Κωνσταντάρας μεταξύ αστείου και σοβαρού βγήκε και σχολίασε για το Survivor: «Πολλά τα 250.000 ευρώ που είναι το έπαθλο … άλλοι δουλεύουμε δυο μήνες για να τα βγάλουμε».
Ναι, αυτή ήταν η δήλωση. Και όχι, δεν την είπε κάποιος αποκομμένος δισεκατομμυριούχος με τζετ παρκαρισμένο στην αυλή. Την είπε άνθρωπος της τηλεόρασης, σε ζωντανή μετάδοση, που έχει -υποτίθεται- επαφή με την κοινωνία. Και το καλύτερο; ΚΑΝΕΙΣ δεν μίλησε. Ούτε ένας. Όλοι το πήραν ως αστείο – και έτσι όμως να είναι, ήταν τόσο κακόγουστο που χτύπησε κόκκινο στα αυτιά του κοσμάκη, εκτός και αν όλη η χώρα κάνει διακοπές στην Ελβετία και απλώς δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι.
Και εδώ τίθεται το προφανές ερώτημα:
Σε ποια Ελλάδα ζούμε; Γιατί σίγουρα όχι στην ίδια με αυτούς που σχολιάζουν άνετα ότι 250.000 είναι κάτι σαν «διμηνιάτικο».
Αυτή η δήλωση, όπως και αν ειπώθηκε, πέρα από προκλητική, απαγορευτική για ένα τηλεοπτικό πρόσωπο με δημόσιο βήμα, είναι πιθανόν και μια τέλεια μικρογραφία ενός μεγαλύτερου προβλήματος που μας οδηγεί σε διάφορες σκέψεις. Ακόμα και ότι έχουμε μια τηλεοπτική ελίτ που ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν, κλεισμένη στα στούντιο, που μάλλον πιστεύει ότι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ πληρώνονται προκαταβολικά και ότι ο μισθός του μέσου Έλληνα περιλαμβάνει εξτρά μπόνους. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσεις ότι κάποιος μιλάει για 250.000 ευρώ «ενώ οι υπόλοιποι όλοι εμείς» δεν τα βλέπουμε ούτε με κυάλια σε δεκαετία;
Κι όμως, αυτή η ατάκα ακούστηκε στην τηλεόραση σαν κάτι απολύτως φυσιολογικό και σχολιάστηκε σαν πλάκα. Ήταν όμως πλάκα ή θέλουμε να την παρουσιάσουμε έτσι για να μην στοχοποιήσουμε κάποιον;
Το πιο εξοργιστικό, επομένως, δεν είναι η δήλωση καθαυτή. Είναι η σιωπή. Η εκκωφαντική, απίστευτη σιωπή στα πάνελ που θέλησαν προφανώς να προστατεύσουν τον παρουσιαστή… Λογικά ούτε σαν πλάκα δεν λέγεται κάτι τέτοιο και ιδιαίτερα τέτοιες εποχές. Κανείς όμως δεν βγήκε να σχολιάσει: «Συγγνώμη, πού ακριβώς δουλεύουν αυτοί οι άνθρωποι που βγάζουν 250 χιλιάδες σε 60 μέρες; Να στείλουμε βιογραφικό;»
Αν το έκανε άλλος; Θα τον είχαν καρατομήσει στην Ομόνοια έστω και αν το έλεγε για πλάκα…
Σε μια εποχή που ο κόσμος παλεύει με μειωμένους μισθούς, με ακρίβεια που χτυπάει κόκκινο, με ενοίκια που θυμίζουν πλειστηριασμούς, με δουλειές που δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά, βγαίνει ο συμπαθής κατά τα άλλα Λάμπρος Κωνσταντάρας με δημόσιο λόγο και μας εξηγεί ότι «οι άνθρωποι» βγάζουν 250.000 ευρώ σε δύο μήνες. Ποιους «ανθρώπους» εννοεί; Τη μικρή μειοψηφία των τηλεοπτικών προσωπικοτήτων που ζουν σε προνομιακές συνθήκες; Γιατί αν μιλάμε για τον υπόλοιπο πληθυσμό, τότε μάλλον κάτι έχει μπερδέψει.
Καμία στοιχειώδης αίσθηση ευθύνης, κανένας σύνδεσμος με την κοινωνία, καμία επίγνωση του πόσο προσβλητική είναι μια τέτοια κουβέντα τη στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι μετράνε τα κέρματα στο τέλος του μήνα.
Ούτε ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας δεν θα πιστέψουμε ότι όταν ζει κάποιος σε στούντιο με προβολείς, μάλλον δεν βλέπει το σκοτάδι που έχει πέσει έξω.






