Ο Τζον Λακαντού, ο τελευταίος επιζών πιλότος του «αιματοβαμμένου» 100ού Σμήνους Βομβαρδισμού των ΗΠΑ, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 103 ετών.
Η ιστορία του έγινε γνωστή μέσα από τη μίνι σειρά «Masters of the Air», που περιέγραφε τις επικίνδυνες αποστολές των Αμερικανών αεροπόρων κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το 100ό Σμήνος, που επιχειρούσε με τα ισχυρά «Β-17» από τη Βρετανία, υπέστη μεγάλες απώλειες λόγω της έλλειψης συνοδευτικών καταδιωκτικών.
Ο Λακαντού, που επιβίωσε από 25 αποστολές, κατέγραψε τις εμπειρίες του στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Damn Lucky», συμβάλλοντας στη διατήρηση της μνήμης των συναδέλφων του.
Πιο αναλυτικά
Για κάποιους η ιστορία του έγινε γνωστή από την τηλεοπτική μίνι σειρά εννέα επεισοδίων «Masters of the Air», που μεταδόθηκε στις αρχές του 2024, και περιέγραφε τη δράση των Αμερικανών αεροπόρων του «αιματοβαμμένου» 100ου Σμήνους Βομβαρδισμού, στις πιο παράτολμες, ανηλεείς, και θανατηφόρες αποστολές πάνω από την ναζιστική Γερμανία, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όμως, ο Τζον «Λάκι» Λακαντού, που έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών στα 103 του χρόνια, την 1η Σεπτεμβρίου 2025, δεν ήταν μόνο ένας από τους τυχερούς αεροπόρους που είχε επιβιώσει του πολέμου, αλλά και αυτός πού έκανε ευρέως γνωστή τα τελευταία χρόνια τη δράση του 100ού Σμήνους των ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το 1943, οι Γερμανοί υποχωρούν σε όλα τα μέτωπα. Ο Χίτλερ επινοεί την ιδέα του «Φρουρίου Ευρώπη», μιας και ο πόλεμος πρόκειται να ενταθεί αργά αλλά μεθοδικά προς το εσωτερικό της Γερμανίας. Μόνο που αυτό το φρούριο «είναι χωρίς στέγη», σύμφωνα με τα λόγια του Αμερικανού προέδρου Φραγκλίνου Ρούζβελτ στο Κογκρέσο, στις 17 Σεπτεμβρίου 1943.
Οι Αμερικανοί «θα έρχονται στο Γ’ Ράιχ το πρωί, ενώ οι Βρετανοί το βράδυ», μια διαπίστωση για τον επί 24ώρου βάσης στρατηγικό βομβαρδισμό της Γερμανίας. Τ’ αμερικανικά πληρώματα πολύ πιο ξεκούραστα από τ’ αντίστοιχα αγγλικά, ρίχτηκαν στη μάχη το 1943, χωρίς καθόλου εμπειρία, βορά στα καταδιωκτικά της Λουφτβάφε.
Όπως ανέφερε ο βετεράνος αεροπόρος, Τζον Λακαντού «δεν ήμασταν επαγγελματίες, αλλά ερασιτέχνες».
Πετούσαν από βάσεις στη Βρετανία για να χτυπήσουν στην καρδιά της ναζιστικής Γερμανίας, με τα τετρακινητήρια «Β-17», που ήταν εξαιρετικά δυνατά και αξιόπιστα αεροσκάφη με το προσωνύμιο «ιπτάμενα φρούρια», λόγω του αριθμού των πολυβόλων που διέθεταν.
Ο πονοκέφαλος της αμερικανικής διοίκησης ήταν τα καταδιωκτικά που (δεν) τα συνόδευαν. Μέχρι τότε δεν υπήρχαν κατάλληλα αεροσκάφη συνοδείας με ακτίνα δράσης όμοιας με των βομβαρδιστικών, και καθώς ο αεροπορικός πόλεμος πάνω από την Ευρώπη πλησίαζε όλο και πιο βαθειά στο εσωτερικό της Γερμανίας, τα «Β-17» έφταναν ασυνόδευτα πάνω από τους στόχους τους.
Τον Ιούλιο του 1943, ογδόντα-οκτώ «Β-17» δεν επέστρεψαν και εννιακόσιοι αεροπόροι χάθηκαν. Το 100ο Σμήνος Βομβαρδισμού σε μια μόνο επιδρομή έχασε και τα δώδεκα αεροσκάφη του. Η 14η Οκτωβρίου 1943 ήταν η «Μαύρη Πέμπτη» για τον 8ο Αεροπορικό Στόλο των ΗΠΑ, καθώς εξήντα-πέντε βομβαρδιστικά δεν επέστρεψαν από μια και μόνο αποστολή και μαζί 594 αεροπόροι.
Ο Τζον Λακαντού, ως πιλότος βομβαρδιστικών «Β-17» κατάφερε να επιβιώσει μετά από 25 πολεμικές αποστολές πετώντας με το «αιματοβαμμένο» 100ό Σμήνος, αφήνοντας ως παρακαταθήκη το αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Damn Lucky».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ
