Μια μυστηριώδης δομή που μοιάζει με το Στόουνχεντζ κάτω από τη λίμνη Μίσιγκαν αποκάλυψε νέα στοιχεία που θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν την κατανόησή μας για την πρώιμη ανθρώπινη ιστορία στη Βόρεια Αμερική.

Η τοποθεσία 9.000 ετών η οποία ανακαλύφθηκε το 2007 και βρίσκεται 12 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του κόλπου Grand Traverse ,διαθέτει μεγάλες πέτρες διατεταγμένες σε μια γραμμή που καταλήγει σε ένα εξάγωνο, κοντά σε έναν βράχο που φέρει αυτό που εδώ και καιρό θεωρούνταν σκαλιστό ζώο.

Τώρα, σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα, οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι το σκάλισμα ανήκει σε μαστόδοντα, ένα είδος της Εποχής των Παγετώνων που εξαφανίστηκε πριν από περισσότερα από 11.000 χρόνια.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το ανάγλυφο χρησίμευσε ως δείκτης χρόνου, χρονολογώντας την κατασκευή γύρω στο 7000 π.Χ. χρησιμοποιώντας τεχνολογία σόναρ .

Αυτό θα το καθιστούσε ένα από τα πρώτα γνωστά παραδείγματα προϊστορικής τέχνης στην ήπειρο και ισχυρή απόδειξη ότι οι αρχαίοι άνθρωποι ασχολούνταν με συμβολική έκφραση πολύ νωρίτερα από το προηγουμένως αποδεκτό χρονοδιάγραμμα των 4.000 ετών πριν.

Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης δύο τεράστιους γρανιτένιους δακτυλίους, διαμέτρου περίπου 40 και 6 μέτρων, που συνδέονται με τη σειρά των λίθων που εκτείνεται σε μήκος μεγαλύτερου από ένα 1,6 χιλιόμετρα κατά μήκος του πυθμένα της λίμνης.

Τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η τοποθεσία είχε σημαντική σημασία για τους αρχαίους λαούς, καθώς οι διπλοί γρανιτένιοι δακτύλιοι, οι σκόπιμα τοποθετημένες πέτρες και τα σκαλισμένα προϊστορικά ζώα υποδηλώνουν μια τελετουργική, πρακτική λειτουργία ή πιθανώς και τα δύο.

Ο Δρ Τζον Ο’Σι από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν πιστεύει ότι οι πέτρες χρησίμευαν ως λωρίδα κυκλοφορίας για να κατευθύνουν τα μεγάλα ζώα στην συγκεκριμένη περιοχή όπου μπορούσαν να θανατωθούν, μια πρακτική χαρακτηριστική των προϊστορικών πολιτισμών.

Ενώ η λίμνη Μίσιγκαν είναι η δεύτερη μεγαλύτερη από τις Μεγάλες Λίμνες, θα ήταν ξηρά ή μέρος υγροτόπου όταν ανεγέρθηκαν οι πέτρες.

Το Στόουνχεντζ ανακαλύφθηκε από ερευνητές που αναζητούσαν ένα χαμένο ναυάγιο στον πυθμένα της λίμνης Μίσιγκαν . Το Στόουνχεντζ της Αγγλίας είναι περίπου 1.500 ετών, γεγονός που καθιστά την κατασκευή που βρέθηκε κάτω από τη λίμνη των ΗΠΑ πολύ παλαιότερη.

Ο Δρ Μαρκ Χόλεϊ, επίκουρος καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Northwestern Michigan College, ο οποίος έκανε την ανακάλυψη, δήλωσε ότι η δομή φαινόταν να είναι ένα προσεκτικά διατεταγμένο σύνολο από γρανιτένιες πέτρες, μερικές από τις οποίες ζυγίζουν έως και 900 κιλά.

Όταν ο Χόλεϊ και η ομάδα του είδαν για πρώτη φορά το γλυπτό μαστόδοντα, έμειναν έκπληκτοι, αλλά ήξεραν ότι μια τέτοια ανακάλυψη θα έπρεπε να επαληθευτεί.

Πολλοί ειδικοί υποστήριξαν ότι το σχέδιο ήταν απλώς ρωγμές σε έναν βράχο, αλλά νέες σαρώσεις του βράχου αποδεικνύουν το αντίθετο.

Ο βράχος έχει ύψος περίπου 1 μέτρο και πλάτος 45 εκατοστά, και το σκάλισμα δείχνει την πλευρά ενός μαστόδοντα με μακρύ κορμό και χαυλιόδοντες.

Νωρίτερα φέτος, μια ομάδα από το Northwestern Michigan College χρησιμοποίησε προηγμένη τεχνολογία υποβρύχιας απεικόνισης για να χαρτογραφήσει πλήρως την τοποθεσία και να αποκαλύψει το πραγματικό της μέγεθος.

Αυτές οι σαρώσεις αντικατέστησαν τις αρχικές κοκκώδεις εικόνες σόναρ που ελήφθησαν το 2007, οι οποίες έδειχναν μια πρόχειρη γραμμή από πέτρες αλλά δεν αποκάλυπταν τους δακτυλίους ή την πλήρη διάταξη του χώρου.

Οι αρχαιολόγοι δήλωσαν ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να αμφισβητήσει το καθιερωμένο χρονοδιάγραμμα της πρώιμης ανθρώπινης δραστηριότητας στη Βόρεια Αμερική, η οποία εδώ και καιρό επικεντρώνεται στον πολιτισμό Κλόβις, μια παλαιοινδική ομάδα που πιστεύεται ότι έφτασε πριν από περίπου 13.000 χρόνια .

Ο πολιτισμός Κλόβις είναι σημαντικός επειδή αντιπροσωπεύει ένα από τα πρώτα, αν όχι το πρώτο, ευρέως διαδεδομένο πολιτιστικό σύμπλεγμα στη Βόρεια Αμερική, που χαρακτηρίζεται από διακριτικά λίθινα εργαλεία και έναν τρόπο ζωής κυνηγιού επικεντρωμένο στην μεγαπανίδα.

Αργότερα αυτό το καλοκαίρι, η ομάδα του Χόλεϊ θα επιστρέψει για να εξαγάγει πυρήνες ιζημάτων γύρω από την τοποθεσία για να επιβεβαιώσει πότε ακριβώς η άνοδος της στάθμης της λίμνης την έθαψε κάτω από το νερό.

Αν οι πέτρες τοποθετήθηκαν όταν η γη ήταν στεγνή, αυτό θα επιβεβαίωνε την ανθρώπινη δραστηριότητα χιλιάδες χρόνια νωρίτερα από ό,τι είχε αποδειχθεί προηγουμένως σε αυτό το μέρος της Βόρειας Αμερικής.

Θα υποδήλωνε επίσης ότι οργανωμένες ανθρώπινες κοινωνίες υπήρχαν στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών κατά την πρώιμη Ολόκαινο, κατασκευάζοντας μεγάλης κλίμακας δομές πολύ πριν εμφανιστούν αλλού οι πόλεις, η γραφή ή η γεωργία, γράφει η DailyMail. (ΕΔΩ)