Η ζωή για τους αστροναύτες σε μια αποικία στον Άρη θα είναι εξαιρετικά παρόμοια με τις συνθήκες που επικρατούν στις σημερινές φυλακές, σύμφωνα με έναν κορυφαίο επιστήμονα του διαστήματος.

Από την απομόνωση και την έλλειψη προσωπικού χώρου μέχρι το κακό φαγητό και μια άκαμπτη ρουτίνα, οι συνθήκες ζωής των αστροναυτών θα είναι πολύ πιο κοντά σε αυτές των κρατουμένων παρά των εξερευνητών.

Οι διαστημικές υπηρεσίες έχουν αφιερώσει δεκαετίες στη μελέτη ακραίων περιβαλλόντων, όπως οι ερευνητικές βάσεις της Ανταρκτικής, για να μάθουν πώς οι άνθρωποι μπορεί να αντιδρούν στη ζωή στο διάστημα.

Ωστόσο, η καθηγήτρια Λούσι Μπέρτουντ, μηχανικός διαστημικών συστημάτων στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, λέει ότι οι φυλακές είναι ήδη το πλησιέστερο παράλληλο με τη ζωή στον Άρη.

Η καθηγήτρια Berthoud δήλωσε στην MailOnline ότι τόσο οι κρατούμενοι όσο και οι αστροναύτες αντιμετωπίζουν: «Πολύ λίγο προσωπικό χώρο και ιδιωτικότητα, κακή διατροφή, περιττούς κινδύνους, άκαμπτα καθεστώτα χωρίς αυτονομία, μικρή ποικιλία στις καθημερινές δραστηριότητες».

Με τους αστροναύτες παγιδευμένους 140 εκατομμύρια μίλια μακριά από το σπίτι τους (225 εκατομμύρια χιλιόμετρα), η Berthoud προειδοποιεί ότι μπορεί να αισθάνονται ακόμη πιο απομονωμένοι από εκείνους που είναι κλειδωμένοι σε κελιά εδώ στη Γη.

Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ αστροναυτών και κρατουμένων είναι προφανώς ότι ο ένας παίρνει οικειοθελώς μια περιζήτητη θέση, ενώ στον άλλο αφαιρείται η ελευθερία του ως τιμωρία.

Ωστόσο, μόλις οι αστροναύτες φτάσουν σε μια αποικία στον Άρη , οι συνθήκες τους θα είναι αξιοσημείωτα παρόμοιες.

Το πιο προφανές είναι ότι τόσο οι κρατούμενοι όσο και οι αστροναύτες θα είναι σωματικά παγιδευμένοι μέσα σε ένα στενό, επικίνδυνο περιβάλλον με το ίδιο μικρό σύνολο ανθρώπων.

Στις φυλακές, το ευρωπαϊκό πρότυπο για ένα κελί είναι τέσσερα τετραγωνικά μέτρα ανά άτομο, αλλά ο υπερπληθυσμός σημαίνει ότι συχνά υπάρχει πολύ λιγότερος χώρος.

Σε μια αποικία στον Άρη όπου οι πόροι είναι σπάνιοι και η επιβίωση είναι ο πρωταρχικός στόχος, οι αστροναύτες είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν παρόμοια περιορισμένους χώρους διαμονής.

Για παράδειγμα, η μονάδα Διοίκησης και Υπηρεσίας Apollo της NASA, η οποία μετέφερε αστροναύτες σε σεληνιακή τροχιά, είχε μόλις 6,2 κυβικά μέτρα χώρου για τρεις αστροναύτες.

Αυτή η έλλειψη ιδιωτικότητας, σε συνδυασμό με την κοντινή απόσταση από άλλους ανθρώπους, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο άγχος και πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο σύγκρουσης.

Αυτές οι εντάσεις επιδεινώνονται μόνο από το γεγονός ότι τόσο οι φυλακές όσο και ο Άρης είναι εξαιρετικά επικίνδυνα περιβάλλοντα.

Ενώ οι πηγές κινδύνου είναι εξαιρετικά διαφορετικές, αυτό το επίμονο επίπεδο απειλής έχει την ίδια επίδραση στην ψυχολογία κάποιου.

Η καθηγήτρια Berthoud λέει: «Το να ζεις σε ένα περιβάλλον υψηλού κινδύνου σημαίνει ότι η απειλητική σου κατάσταση θα είναι συνεχώς ενεργοποιημένη, κάτι που θα έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις σε ψυχολογικό και σωματικό επίπεδο».

«Οι αστροναύτες επιλέγονται ειδικά για να είναι καλοί στην αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, σε αντίθεση με τους κρατούμενους, αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της αποστολής αυτό θα εξακολουθούσε να έχει κάποια επίδραση.»

Εκτός από τις συνθήκες διαβίωσής τους, οι αστροναύτες και οι κρατούμενοι μπορεί να βρεθούν με παρόμοιους τρόπους ζωής.

Στις φυλακές, οι κρατούμενοι έχουν προγραμματισμένο το πρόγραμμά τους μέχρι και τη στιγμή της κράτησης, με περιορισμούς σε όλα, από το φαγητό και τον ύπνο μέχρι την εργασία και την ανάπαυση.

Αυτή είναι ακριβώς η ίδια κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι αστροναύτες που ζουν αυτή τη στιγμή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Οι αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έχουν 15ωρη εργασία την ημέρα με δύο ώρες υποχρεωτικής άσκησης , οκτώ ώρες εργασίας και μόνο μία ώρα προσωπικού χρόνου.

Η Berthoud επισημαίνει ότι αυτή η έλλειψη ελέγχου μπορεί να οδηγήσει τους αστροναύτες να διαμαρτυρηθούν ή ακόμη και να παρακούσουν τις αυστηρές οδηγίες της NASA για τις αποστολές.

Ομοίως, τόσο για τους κρατούμενους όσο και για τους αστροναύτες, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η διαθεσιμότητα φρέσκων, νόστιμων και θρεπτικών τροφίμων.

Ενώ οι αστροναύτες στον Άρη είναι πιθανό να έχουν πολύ πιο ακριβό και ευχάριστο φαγητό από τους κρατούμενους, η έλλειψη ποικιλίας και φρέσκων υλικών θα εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό περιορισμό.

Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), η NASA έχει επενδύσει τεράστιους πόρους στην προσπάθεια να κάνει το διαστημικό φαγητό εύγευστο.

Ωστόσο, η απώλεια της όρεξής τους και η αδυναμία διατήρησης του βάρους τους σε υψηλά επίπεδα αποτελεί διαρκή ανησυχία για τους αστροναύτες.

Η πιο σημαντική ομοιότητα είναι ότι τόσο οι κρατούμενοι όσο και οι αστροναύτες στον Άρη θα αντιμετώπιζαν αυξημένα επίπεδα απομόνωσης.

Οι κρατούμενοι, όπως ακριβώς και οι αστροναύτες σε έναν απομακρυσμένο πλανήτη, απομακρύνονται από την κοινωνία και η επαφή τους με φίλους, οικογένεια και τον έξω κόσμο περιορίζεται στο ελάχιστο.

Ακόμα κι αν οι αστροναύτες υποβάλλονται οικειοθελώς σε αυτή την απομόνωση, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τις ίδιες επιπτώσεις.

Οι βάσεις στον Άρη θα πρέπει να είναι εξοπλισμένες με μέτρα για τη μεγιστοποίηση της ιδιωτικότητας και της αυτονομίας, ενώ οι αστροναύτες θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους ουσιαστικές δραστηριότητες για την καταπολέμηση της μονοτονίας.