Η σπουδαία ηθοποιός Κατερίνα Γιουλάκη, που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στον ελληνικό κινηματογράφο και τηλεόραση, πέθανε σε ηλικία 87 ετών την Παρασκευή 13 Ιουνίου 2025. Αν και τα τελευταία χρόνια είχε απομακρυνθεί από τη δημοσιότητα, η παρακαταθήκη της παραμένει ζωντανή, με ερμηνείες που έχουν αγαπηθεί από πολλές γενιές.
Γεννημένη στην Αθήνα το 1938, ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο το 1959 και έγινε ευρέως γνωστή μέσα από τηλεοπτικές σειρές όπως το «Ρετιρέ». Η Κατερίνα Γιουλάκη αναγνωρίστηκε ως μία από τις πιο αγαπητές κωμικές ηθοποιούς της εποχής της και τιμήθηκε με το Βραβείο Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων το 1996.
Πιο αναλυτικά
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών η σπουδαία ηθοποιός Κατερίνα Γιουλάκη, την Παρασκευή 13 Ιουνίου 2025. Τα τελευταία χρόνια είχε επιλέξει να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά η παρακαταθήκη της στη μικρή και μεγάλη οθόνη παραμένει ζωντανή και αγαπημένη σε γενιές θεατών.
Η είδηση του θανάτου της σκόρπισε θλίψη σε όσους μεγάλωσαν με τις ερμηνείες της, από τις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου μέχρι τις πιο αγαπημένες τηλεοπτικές σειρές των 80s και 90s.
Ποια ήταν η Κατερίνα Γιουλάκη που έφτασε στο «Ρετιρέ» της δόξας
Γεννημένη στην Αθήνα το 1938, η Κατερίνα Γιουλάκη φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1959 με τον θίασο του Ντίνου Ηλιόπουλου, στο έργο Η κυρία του κυρίου. Ήταν όμως η τηλεόραση που την έκανε ευρύτερα γνωστή και λατρεμένη.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την εμφάνισή της στη σειρά Η κοκορόμυαλη (αρχές ’70s), τη γλυκιά της παρουσία στα Λιονταράκια του κυρ-Ηλία και φυσικά τον ρόλο της αξέχαστης Φώφης στο Ρετιρέ του Γιάννη Δαλιανίδη, μια σειρά που έχει αφήσει ανεξίτηλο στίγμα στις τηλεοπτικές μας αναμνήσεις.
Η ερμηνευτική της ευστροφία και η αβίαστη αίσθηση του χιούμορ την καθιέρωσαν ως μία από τις πιο αξιαγάπητες κωμικές ηθοποιούς της γενιάς της. Η προσφορά της στον χώρο τιμήθηκε και επισήμως με το Βραβείο Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων το 1996.
Η ίδια είχε κρατήσει χαμηλούς τόνους για την προσωπική της ζωή, επιλέγοντας να αφήσει το έργο της να μιλήσει για εκείνη.