Ενώ συνεχίζονται οι ασαφείς πρωτοβουλίες για την επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε Κίεβο και Μόσχα, η ρητορική και οι κινήσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν δείχνουν ξεκάθαρα πως το Κρεμλίνο δεν επιδιώκει ούτε κατάπαυση πυρός ούτε ειρήνη – τουλάχιστον όχι με όρους που θα ήταν αποδεκτοί για την Ουκρανία ή τη Δύση.

Όπως επισημαίνει το Politico, η Ρωσία φαίνεται να ετοιμάζεται για έναν «αιώνιο πόλεμο».

Ο ιστορικός και πρώην υπουργός Πολιτισμού της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Μεντίνσκι, άνθρωπος του στενού κύκλου του Πούτιν και υπεύθυνος για την πατριωτική αναθεώρηση των σχολικών βιβλίων ιστορίας, προειδοποίησε σε πρόσφατη τηλεοπτική του εμφάνιση πως η Μόσχα είναι έτοιμη να πολεμήσει για όσο χρειαστεί.

«Ο Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος με τη Σουηδία διήρκεσε 21 χρόνια. Αλλά μόλις λίγα χρόνια αφότου ξεκίνησε, ο Μέγας Πέτρος πρότεινε ειρήνη στους Σουηδούς… Και τι είπαν οι Σουηδοί; “Όχι, θα πολεμήσουμε μέχρι τον τελευταίο Σουηδό”», ειρωνεύτηκε ο Μεντίνσκι, κάνοντας μια σαφή ιστορική αντιπαραβολή που προβάλλεται από την προπαγάνδα του Κρεμλίνου.

Ο Μεντίνσκι ήταν επίσης επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες για την Ουκρανία στην Κωνσταντινούπολη την περασμένη εβδομάδα.

Όπως αναφέρει το Politico, ο Πούτιν θεωρεί τον εαυτό του έναν νέο Πέτρο Α΄ της Ρωσίας. Στο υπουργικό του συμβούλιο υπάρχει ακόμη και μπρούτζινο άγαλμα του Ρώσου τσάρου του 18ου αιώνα.

Η αναφορά στον μακροχρόνιο πόλεμο με τη Σουηδία δεν ήταν τυχαία – υποδηλώνει ότι η Μόσχα δεν βιάζεται και δεν πρόκειται να κάνει παραχωρήσεις χωρίς πλήρη ικανοποίηση των όρων της.

Το Politico σχολιάζει πως ο Πούτιν δεν βασίζεται μόνο στη στρατιωτική υπεροχή ή στον χρόνο. Ποντάρει επίσης στην εξάντληση της υπομονής των ΗΠΑ και ιδίως του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φαίνεται να χάνει την όρεξή του για μεσολάβηση.

Παρά την πρόσφατη δίωρη τηλεφωνική συνομιλία του με τον Πούτιν, η στάση του Τραμπ δεν άλλαξε ουσιαστικά τη δυναμική. Αν και στο παρελθόν είχε εκφράσει αισιοδοξία ότι θα μπορούσε να διαπραγματευτεί μια συμφωνία -πιθανώς με όρους ευνοϊκούς προς τη Μόσχα-, τώρα δείχνει να υποχωρεί.

«Μια συμφωνία ειρήνης μπορεί να διαπραγματευτεί μόνο μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, καθώς μόνο αυτοί γνωρίζουν λεπτομέρειες που κανείς άλλος δεν γνωρίζει», έγραψε ο Τραμπ στο Truth Social, αποστασιοποιούμενος από τον ρόλο του μεσολαβητή.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο, φάνηκε απογοητευμένος. «Αυτή ήταν μια ευρωπαϊκή υπόθεση. Και έπρεπε να είχε παραμείνει ευρωπαϊκή. Αλλά η προηγούμενη κυβέρνηση μας έπεισε κατηγορηματικά ότι έπρεπε να εμπλακούμε».

Και προσέθεσε: «Αν δεν υπάρξει πρόοδος, απλώς θα αποσυρθώ», απειλή που πλέον διατυπώνεται συχνά από τον Αμερικανό Πρόεδρο.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζέι Ντι Βανς, δήλωσε πως «Θα προσπαθήσουμε να το τελειώσουμε, αλλά αν δεν τα καταφέρουμε, κάποια στιγμή θα πούμε: “Ξέρετε κάτι; Άξιζε την προσπάθεια, αλλά δεν συνεχίζουμε πια”».

Σύμφωνα με το Politico, τέτοιες δηλώσεις προκαλούν «γέλιο στο Κρεμλίνο». Ο Πούτιν και οι συνεργάτες του γνωρίζουν καλά την ψυχοσύνθεση του Τραμπ: μεγάλες υποσχέσεις, αλλά ελλιπής επιμονή όταν οι διαπραγματεύσεις παρατείνονται – κάτι που είχε φανεί και στις συνομιλίες με τον Κιμ Γιονγκ Ουν.

Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας, Μπόρις Πιστόριους, εκτιμά ότι η Ρωσία επιχειρεί να «τυλίξει» τον Τραμπ σε ένα πλαίσιο ψευδών ελπίδων. «Πρέπει να πούμε ότι ο Πούτιν δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται σοβαρά για ειρήνη ή κατάπαυση του πυρός – τουλάχιστον όχι υπό όρους που είναι αποδεκτοί για τους άλλους», σχολίασε ο Πιστόριους και προσέθεσε: «Ακούω τα λόγια, ακούω τις δηλώσεις, αλλά τελικά μένω στη θέση μου: “Δεν κρίνω πια τα λόγια, μόνο τις πράξεις”. Πιστεύω ότι αυτό μας βοηθά όλους περισσότερο από το να κάνουμε εικασίες για τη σοβαρότητα των προθέσεων».

Το Politico υπενθυμίζει πως η Μόσχα σταθερά αποφεύγει να καταλήξει σε συμφωνίες, εφόσον δεν επιβάλλονται πλήρως οι δικοί της όροι. Το Κρεμλίνο δεν επιθυμεί κατάπαυση του πυρός πριν αποσπάσει παραχωρήσεις που θα σήμαιναν την de facto κατάργηση της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.

Οι «κόκκινες γραμμές» της Ρωσίας παραμένουν αμετάβλητες από την αρχή της εισβολής: να μην ενταχθεί ποτέ η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, να διατηρηθεί γεωπολιτικά ουδέτερη, να έχει περιορισμούς στον εξοπλισμό της, και να αναγνωριστεί διεθνώς η προσάρτηση της Κριμαίας και των τεσσάρων ανατολικών περιοχών στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Όπως σημειώνει το Politico, έως ότου ικανοποιηθούν αυτοί οι όροι, η Ρωσία θα συνεχίσει να πολεμά. Η βεβαιότητα αυτή ενισχύεται από τη στάση της αμερικανικής ηγεσίας, καθώς μια ενδεχόμενη επανεκλογή Τραμπ θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση ή και διακοπή της στρατιωτικής υποστήριξης προς το Κίεβο.

Ακόμη κι αν ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήθελε -πράγμα απίθανο- να αποδεχθεί τους όρους του Πούτιν, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα εξασφάλιζε τη συναίνεση της Βουλής ή του ουκρανικού λαού. Ο στρατός θα αντιδρούσε έντονα, ενώ η κοινωνία θα βυθιζόταν σε πολιτικό χάος.

«Γιατί λοιπόν ο Πούτιν να διαπραγματευτεί σοβαρά, όταν το μόνο που έχει να φοβηθεί είναι η αμερικανική απεμπλοκή, αν δεν υπάρξει ειρηνευτική συμφωνία;», διερωτάται το Politico.

Αυτή η λογική, καταλήγει το δημοσίευμα, ήταν που ώθησε και την πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Μπρίτζετ Μπρινκ, να παραιτηθεί τον προηγούμενο μήνα. «Η πολιτική από την αρχή αυτής της κυβέρνησης ήταν να ασκείται πίεση στο θύμα, την Ουκρανία, και όχι στον θύτη, τη Ρωσία», φέρεται να δήλωσε.