Δεν είναι ξεκάθαρο πώς ακριβώς οι κατσίκες έφτασαν αρχικά στη Santa Bárbara, ένα από τα πέντε ηφαιστειακά νησιά που αποτελούν το αρχιπέλαγος Abrolhos, περίπου 70 χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Bahia, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μεταφέρθηκαν και αφέθηκαν εκεί από αποικιστές.
Τα ζώα όπως οι κατσίκες, οι χοίροι και τα πουλερικά αποτελούσαν μια αξιόπιστη πηγή τροφής, αλλά συνήθως έμεναν πίσω όταν ο αποικισμός αποτύγχανε. Η παρουσία τους στο νησί Santa Bárbara έχει τεκμηριωθεί για περισσότερα από 250 χρόνια, σύμφωνα με ιστορικά αρχεία, κάτι που είναι αξιοσημείωτο αν λάβουμε υπόψη ότι το μικρό νησί δεν έχει γνωστές πηγές πόσιμου νερού. Παρά αυτή την «ταλαιπωρία», οι κατσίκες ευδοκίμησαν στο ξηρό, με ανέμους νησί σε σημείο που έπρεπε να μετεγκατασταθούν για να προστατεύσουν τα ενδημικά φυτά και ζώα.
Τον περασμένο μήνα, το Chico Mendes Institute for Biodiversity Conservation (ICMBio), το οποίο διαχειρίζεται το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Abrolhos, πραγματοποίησε την απομάκρυνση των τελευταίων 27 κατσικιών στη Santa Bárbara, αφού διαπιστώθηκε ότι η παρουσία τους έθεσε σε κίνδυνο την οικολογική ισορροπία του νησιού, επηρεάζοντας ιδιαίτερα επτά είδη θαλάσσιων πτηνών στην περιοχή που αναπαράγονται. Ωστόσο, τα ζώα δεν εξαφανίστηκαν επειδή οι επιστήμονες θέλουν να τα μελετήσουν, ιδιαίτερα την ικανότητά τους να επιβιώνουν με ελάχιστο έως καθόλου νερό.
“Πιστεύουμε ότι ανέπτυξαν μοναδικά ταλέντα για να επιβιώσουν”, είπε ο Erismar Rocha, ο επικεφαλής του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Abrolhos . “Αν δεν είχε ελεγχθεί ο πληθυσμός τους, θα είχαν καταλάβει ολόκληρο το νησί και θα είχαν αυτοκαταστραφεί.”
Είναι αξιοσημείωτο ότι όλα αυτά τα χρόνια που οι επιστήμονες μελέτησαν τις μυστηριώδεις κατσίκες της Σάντα Μπάρμπαρα, δεν τις είδαν ούτε μια φορά να πίνουν νερό, κάτι που γεννά το ερώτημα: «Πώς επιβίωσαν εκεί για πάνω από δύο αιώνες;» Σε αυτό το σημείο, οι ειδικοί μπορούν μόνο να κάνουν εικασίες. Μερικοί πιστεύουν ότι οι κατσίκες μπορεί να έχουν προσαρμοστεί στο να πίνουν θαλασσινό νερό και ότι αυτή η συμπεριφορά μεταδόθηκε στις επόμενες γενιές, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι το beldroega, ένα φυτό με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό που βρίσκεται στη Santa Bárbara, βοήθησε στην επιβίωση των ζώων.
Αλλά οι κατσίκες της Σάντα Μπάρμπαρα δεν επιβίωναν μόνο εκεί, αλλά ευημερούσαν. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι οι περισσότερες γεννήσεις στο νησί ήταν γεννήσεις δίδυμων, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι κατσίκες ήταν «καλά τρεφόμενες και υγιείς».
