Η λεπτομερής ανάλυση της ψηφιακής σάρωσης σε πλήρες μέγεθος του Τιτανικού αποκάλυψε νέες πληροφορίες για τις τελευταίες ώρες του θρυλικού πλοίου και επιβεβαίωσε τις μαρτυρίες επιζώντων ότι οι μηχανικοί έδωσαν μάχη μέχρι τέλους για να παραμείνει η ηλεκτροδότηση ενεργή.

Το τρισδιάστατο μοντέλο δημιουργήθηκε με τη βοήθεια υποβρύχιων ρομπότ, τα οποία βυθίστηκαν σε βάθος 3.800 μέτρων στον πυθμένα του Ατλαντικού. Συλλέχθηκαν πάνω από 700.000 εικόνες για τη δημιουργία του «ψηφιακού διδύμου» του ναυαγίου. Μια προσομοίωση έδειξε επίσης ότι μικρές διατρήσεις στο κύτος του πλοίου, πιθανότατα προκάλεσαν τη βύθιση που οδήγησε στον θάνατο 1.500 ανθρώπων όταν το πλοίο προσέκρουσε σε παγόβουνο το 1912.

Μεταξύ των νέων λεπτομερειών που αποκαλύφθηκαν, περιλαμβάνεται και ένα φινιστρίνι που φαίνεται να θρυμματίστηκε κατά την πρόσκρουση με το παγόβουνο — κάτι που επιβεβαιώνει μαρτυρίες επιζώντων ότι πάγος είχε εισχωρήσει στις καμπίνες των επιβατών.

«Ο Τιτανικός είναι ο τελευταίος επιζών αυτόπτης μάρτυρας της τραγωδίας και εξακολουθεί να έχει ιστορίες να μας διηγηθεί», δήλωσε ο Παρκς Στίβενσον, ειδικός αναλυτής του ναυαγίου.

Το «ψηφιακό δίδυμο» δημιουργήθηκε για τις ανάγκες ενός νέου ντοκιμαντέρ του National Geographic και της Atlantic Productions με τίτλο «Titanic: The Digital Resurrection».

«Είναι σαν σκηνή εγκλήματος: χρειάζεται να δεις τα αποδεικτικά στοιχεία στο πλαίσιο του περιβάλλοντός τους», εξήγησε ο Στίβενσον. «Και η πλήρης εικόνα του ναυαγίου είναι το κλειδί για να κατανοήσουμε τι πραγματικά συνέβη» πρόσθεσε.

Παρότι οι κατασκευαστές του υποστήριζαν ότι το πλοίο ήταν αβύθιστο, ο Τιτανικός υπέστη καταστροφική ζημιά όταν το παγόβουνο διέσχισε έξι στεγανά διαμερίσματα, προκαλώντας εκτεταμένες πλημμύρες. Κατά τις επόμενες ώρες, το πλοίο άρχισε να παίρνει κλίση, ενώ επιβάτες ανέφεραν ότι τα φώτα παρέμεναν αναμμένα όταν τελικά βυθίστηκε.

Δεδομένου ότι το λεβητοστάσιο βρισκόταν στο πίσω μέρος της πλώρης — στο σημείο όπου το πλοίο έσπασε στα δύο — οι ειδικοί παρατήρησαν ότι κάποιοι λέβητες είναι κοίλοι, γεγονός που υποδηλώνει πως ήταν ακόμη σε λειτουργία. Οι ερευνητές εντόπισαν και μια βαλβίδα η οποία ήταν ανοιχτή και ο ατμός εξακολουθούσε να διοχετεύεται προς το σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Όλοι οι μηχανικοί που παρέμειναν στο πλοίο για να συνεχίσουν να ρίχνουν κάρβουνο στους φούρνους, θυσίασαν τις ζωές τους προκειμένου να παραμείνουν τα φώτα αναμμένα και να επιτραπεί η εκκένωση με τις σωστικές λέμβους.

Η προσομοίωση του πλοίου έδειξε επίσης ότι, παρότι η σύγκρουση με το παγόβουνο ήταν επιφανειακή, προκάλεσε μια αλυσίδα από διαδοχικές ρωγμές που άνοιξαν κατά μήκος του κύτους.

«Το πρόβλημα είναι μια σειρά από μικρές τρύπες κατά μήκος στο κοίτος του πλοίου που άνοιξε η πρόσκρουση στο παγόβουνο, οπότε το νερό εισερχόταν αργά αλλά σταθερά» εξήγησε ο Σάιμον Μπένσον, αναπληρωτής λέκτορας ναυτικής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ.

Οι ειδικοί προειδοποιούν πως το ναυάγιο αποσυντίθεται με ταχύ ρυθμό και μπορεί να εξαφανιστεί μέσα στα επόμενα 40 χρόνια.

ΠΗΓΗ: Independent