Η υψηλή ταχύτητα είναι το βασικό ζητούμενο πλέον στις έρευνες υδρογονανθράκων, ώστε να μην επαναληφθούν οι γραφειοκρατικές καθυστερήσεις του παρελθόντος.

Καθώς η χώρα μας διαθέτει σήμερα το έμπρακτο επενδυτικό ενδιαφέρον για έρευνες υδρογονανθράκων της δεύτερης μεγαλύτερης πετρελαϊκής, Chevron, μετά την ExxonMobil, το βάρος μετατοπίζεται στην ίδια την κυβέρνηση και τη διαχειριστική εταιρεία ΕΔΕΥΕΠ.

Θα προηγηθεί η υπουργική απόφαση με την οποία επισήμως θα γίνει αποδοχή του ενδιαφέροντος. Έπειτα, θα καθοριστούν γεωγραφικά τα ακριβή όρια των οικοπέδων και θα επιλεγεί το μοντέλο της σύμβασης που θα υπογράψει το κράτος με τις πετρελαϊκές, με βάση και την εμπειρία από προηγούμενες παραχωρήσεις.

Ακολούθως, το υπουργείο κινείται υπέρ της διεξαγωγής ενός ενιαίου διαγωνισμού αντί για δύο, σχετικά με τα νέα οικόπεδα που αιτείται η Chevron νοτίως της Κρήτης, αλλά και το οικόπεδο Α2 στο Ιόνιο όπου έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον η HELLENiQ Energy. Τα πρώτα σήματα εκ μέρους του ΥΠΕΝ είναι ότι υπάρχει κάθε βούληση να κινηθούν τάχιστα οι διαδικασίες ώστε ο διαγωνισμός για τα νέα οικόπεδα να ολοκληρωθεί φέτος.

Εφόσον ολοκληρωθεί ομαλά ο διαγωνισμός, τότε τη σκυτάλη θα λάβει η Chevron, η οποία θα αποφασίσει το πως και σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσει. Η εταιρεία μπορεί να επιλέξει να διενεργήσει πρόσθετες σεισμικές έρευνες για να αποκτήσει τη βέλτιστη εικόνα για πιθανούς στόχους στο υπέδαφος. Η διάρκεια των ερευνών αυτών πιθανώς θα είναι σύντομη, κοντά στο ένα έτος, ενώ θα ακολουθήσουν μερικοί μήνες για την επεξεργασία και την αξιολόγηση των δεδομένων που θα συλλεχθούν.

Έπειτα, ακολουθεί η κρίσιμη επενδυτική απόφαση για το αν θα γίνουν ερευνητικές γεωτρήσεις, οι οποίες θα αποκαλύψουν οριστικά αν και ποιες απολήψιμες ποσότητες υπάρχουν στα συγκεκριμένα οικόπεδα. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για «δισ. ευρώ» και «βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου» ή «κυβικά μέτρα αερίου». Κάθε άλλη εκτίμηση είναι εντελώς πρώιμη και αδόκιμη στην παρούσα φάση.

Όπως είναι φυσικό, το ακριβές χρονοδιάγραμμα θα καταρτιστεί εν ευθέτω χρόνω, αλλά το βέλτιστο σενάριο θα ήταν να έχουμε τις πρώτες γεωτρήσεις μέσα στα επόμενα τρία περίπου χρόνια. Πάντως, πιο ρεαλιστικό με βάση τις «ελληνικές ταχύτητες», θα ήταν να τις δούμε προς τα τέλη αυτής της δεκαετίας.

Σχετικά με το πιθανό όφελος για την ελληνική οικονομία και τους πολίτες, θα πρέπει να υπογραμμιστεί το εξής: Τα κέρδη δεν θα διαφανούν τόσο σε χαμηλότερες τιμές φυσικού αερίου για την εγχώρια αγορά. 

Αντιθέτως, το κράτος θα εισπράξει ένα συγκεκριμένο μερίδιο των πωλήσεων ως δικαιώματα, που σε παλαιότερες συμβάσεις καθορίστηκε σε άνω του 20%. Πιθανότατα η Πολιτεία θα ακολουθήσει το παράδειγμα κρατών, όπως η Νορβηγία, με τη σύσταση ενός ταμείου, το οποίο θα αξιοποιήσει τα χρήματα για κοινωφελείς και μακροπρόθεσμους στόχους. Τέτοιοι είναι είναι η στήριξη του ασφαλιστικού, η παιδεία ή ό,τι άλλο αντίστοιχο επιλέξει η κυβέρνηση να συμπεριλάβει.

Κατ΄ επέκταση, αν το όλο εγχείρημα πετύχει, μιλάμε για μια σταθερή και μακροχρόνια ώθηση της οικονομίας, αλλά με έμμεσο τρόπο μέσω της εξοικονόμησης δημοσίων δαπανών.