Η Χαμάς αναγκάστηκε να αποδεχθεί μια ειρηνευτική συμφωνία που δεν επιθυμούσε, λόγω συντονισμένης πίεσης από χώρες όπως η Αίγυπτος, το Κατάρ και η Τουρκία, υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης Τραμπ. Παρά την αρχική της αντίσταση, η Χαμάς υπέκυψε στις πιέσεις, καθώς η κράτηση ομήρων είχε μετατραπεί σε στρατηγικό μειονέκτημα, και οι Άραβες διαμεσολαβητές την προειδοποίησαν ότι θα έχανε πολιτική και διπλωματική υποστήριξη αν δεν συμφωνούσε. Η συμφωνία, που περιλάμβανε την απελευθέρωση ομήρων και την αποδοχή του σχεδίου Τραμπ, επιτεύχθηκε εν μέσω αυξανόμενης εσωτερικής και εξωτερικής πίεσης, με την Τουρκία να παίζει καθοριστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις.
Πιο αναλυτικά
Όταν ο ηγέτης της Χαμάς, Χαλίλ Αλ-Χάγια, είδε για πρώτη φορά το ειρηνευτικό σχέδιο του προέδρου Τραμπ για τη Γάζα —που απαιτούσε από την οργάνωσή του να αφοπλιστεί χωρίς να προβλέπει συγκεκριμένα μέτρα ώστε να διασφαλιστεί ότι το Ισραήλ θα σταματούσε τον πόλεμο— η άμεση αντίδρασή του ήταν αρνητική.
Το σχέδιο, που είχε τροποποιηθεί σε μεγάλο βαθμό από το Ισραήλ και παρουσιάστηκε στη Χαμάς από τον πρωθυπουργό του Κατάρ και τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Αιγύπτου, δεν έμοιαζε καθόλου με αυτό που ο Χάγια περίμενε ότι θα έβλεπε, με βάση όσα του είχαν πει, αναφέρουν αξιωματούχοι που γνωρίζουν τις συνομιλίες.
Ο Χάγια, ο οποίος λιγότερο από έναν μήνα νωρίτερα είχε υπάρξει στόχος της τολμηρής ισραηλινής επίθεσης κατά της Χαμάς στο Κατάρ, είπε στους επισκέπτες του ότι η οργάνωση θα κρατούσε τους Ισραηλινούς ομήρους μέχρι να έχει δεσμευτικές εγγυήσεις ότι ο πόλεμος θα τελείωνε.
Δύο ημέρες αργότερα, όμως, η Χαμάς επανήλθε στους Άραβες διαμεσολαβητές με απάντηση θετική. Το σχέδιο δεν είχε αλλάξει. Η πίεση προς τη Χαμάς είχε, αναφέρει η Wall Street Journal.
Οι πιέσεις στην Χαμάς
Η Αίγυπτος και το Κατάρ είπαν στον Χάγια ότι η συμφωνία ήταν η τελευταία του ευκαιρία να τερματίσει τον πόλεμο, σύμφωνα με τους αξιωματούχους. Πίεσαν τη Χαμάς να κατανοήσει ότι η κράτηση των ομήρων είχε μετατραπεί σε στρατηγικό μειονέκτημα, παρέχοντας στο Ισραήλ νομιμοποίηση για να συνεχίσει τις επιχειρήσεις του.
Την επόμενη ημέρα, με τη συμμετοχή και της Τουρκίας, τον προειδοποίησαν ότι, αν η Χαμάς δεν ενέκρινε το σχέδιο, θα έχανε κάθε πολιτική και διπλωματική κάλυψη· το Κατάρ και η Τουρκία δεν θα φιλοξενούσαν πλέον την πολιτική ηγεσία της, και η Αίγυπτος θα σταματούσε να πιέζει ώστε η Χαμάς να έχει λόγο στη μεταπολεμική διακυβέρνηση της Γάζας, είπαν οι αξιωματούχοι.
Αυτό ήταν αρκετό για να συμφωνήσει η Χαμάς να απελευθερώσει όλους τους ομήρους της στη Γάζα και να υπογράψει το πρώτο μέρος της ειρηνευτικής συμφωνίας του Τραμπ, εγκαταλείποντας το σημαντικότερο διαπραγματευτικό της χαρτί προκειμένου να διατηρήσει μια θέση στο τραπέζι.
Παρότι συνόδευσε την αποδοχή της με σοβαρές επιφυλάξεις που αντανακλούσαν τις ανησυχίες της, η Χαμάς έδωσε στον Τραμπ την ευκαιρία να διακηρύξει μια νίκη και να προετοιμάσει το έδαφος για απελευθέρωση ομήρων στις αρχές της εβδομάδας.
Ερωτηθείς αν η οργάνωση εξαναγκάστηκε να αποδεχθεί τη συμφωνία, ο Χάλεντ Αλ-Καντούμι, εκπρόσωπος της Χαμάς στην Τεχεράνη, είπε ότι η οργάνωση ενέκρινε την πρόταση Τραμπ επειδή εγγυόταν ότι οι Παλαιστίνιοι δεν θα εκδιωχθούν από τη Γάζα και άνοιγε τον δρόμο για ανθρωπιστική βοήθεια και ανοικοδόμηση. Ο Καντούμι είπε ότι η οργάνωση υπολογίζει τώρα στον Τραμπ για να διασφαλίσει ότι το Ισραήλ δεν θα επιστρέψει στις εχθροπραξίες.
Η διπλωματία Τραμπ
Η εκστρατεία που ανάγκασε τη Χαμάς να δεχτεί μια συμφωνία που δεν ήθελε ήταν αποτέλεσμα εβδομάδων προσπαθειών της ομάδας Τραμπ να ενώσει τις δυνάμεις της Μέσης Ανατολής —περιλαμβανομένων της Αιγύπτου, του Κατάρ και της Τουρκίας— σε μια συντονισμένη προσπάθεια να πείσουν τη Χαμάς να υπογράψει.
Οι επικριτές ζητούσαν εδώ και καιρό από τους Άραβες διαμεσολαβητές να ασκήσουν περισσότερη πίεση στη Χαμάς για να τερματιστεί ο πόλεμος. Αυτή τη φορά, όμως, οι συνθήκες ήταν ώριμες.
Οι καλύτερες σχέσεις του Τραμπ με την Τουρκία και τα κράτη του Κόλπου του έδωσαν επιρροή σε χώρες που έχουν δεσμούς με τη Χαμάς. Παράλληλα, τα κράτη του Κόλπου είχαν αρχίσει να ανησυχούν ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να απειλήσει τη δική τους ασφάλεια μετά την ισραηλινή αεροπορική επιδρομή εναντίον της Χαμάς στο Κατάρ.
Η Χαμάς δεχόταν επίσης αυξανόμενη πίεση στο εσωτερικό· αντιμετώπιζε σοβαρή έλλειψη χρημάτων, δυσκολευόταν να συνεχίσει τον ανταρτοπόλεμο απέναντι στις ισραηλινές δυνάμεις που είχαν καταλάβει μεγάλο μέρος της Γάζας, και βρισκόταν αντιμέτωπη με έναν παλαιστινιακό πληθυσμό που υπέφερε από πείνα και καταστροφή και ήθελε απλώς να τελειώσει ο πόλεμος.
Όταν ο Τραμπ εξασφάλισε τη δημόσια δέσμευση του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, να σταματήσει τον πόλεμο, η Χαμάς βρέθηκε απομονωμένη ως ο μοναδικός αντιρρησίας.
Ο Λευκός Οίκος δεν απάντησε σε αιτήματα για σχόλιο. Ένας ανώτερος αξιωματούχος που περιέγραψε πώς συντέθηκε η συμφωνία είπε ότι το αποτέλεσμα δεν είχε να κάνει τόσο με πίεση όσο με οικοδόμηση εμπιστοσύνης.
Η θέση της Χαμάς
Η Χαμάς ήδη έδειχνε κάποια διάθεση για υποχωρήσεις πριν ο Τραμπ αποκαλύψει το σχέδιό του. Τον Αύγουστο, η οργάνωση εγκατέλειψε την απαίτησή της για πλήρη αποχώρηση του Ισραήλ από τον διάδρομο κατά μήκος των συνόρων της Γάζας με την Αίγυπτο, καθώς και από τις ζώνες ασφαλείας γύρω από τα σύνορα με το Ισραήλ.
Είχε επίσης δείξει κάποια προθυμία να παραδώσει βαρύτερα όπλα, όπως εκτοξευτές ρουκετών, σε Άραβες επιτηρητές, καθώς και να επιτρέψει σε ορισμένους ηγέτες της να φύγουν από τη Γάζα, σύμφωνα με Άραβες μεσολαβητές.
Το Ισραήλ, εν τω μεταξύ, είχε αγνοήσει τη διεθνή πίεση για να σταματήσει τον πόλεμο και είχε υιοθετήσει σκληρότερη στάση, εξαπολύοντας νέα επίθεση στο κέντρο της Πόλης της Γάζας και απαιτώντας πλήρη παράδοση της Χαμάς για να σταματήσει η μάχη.
Αν και πολλές πτυχές της τρέχουσας συμφωνίας βρίσκονταν στο τραπέζι εδώ και έναν χρόνο ή περισσότερο, η ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή είχε μεταβληθεί σημαντικά, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μια πρόοδο.
Οι στρατιωτικές και μυστικές επιχειρήσεις εναντίον του Λιβάνου και του Ιράν είχαν αφήσει τον αραβικό κόσμο όλο και πιο ανήσυχο για τη δύναμη και την προθυμία του Ισραήλ να τη χρησιμοποιήσει. Η επίθεση στο Κατάρ —σύμμαχο των ΗΠΑ που φιλοξενεί και μεγάλη αμερικανική στρατιωτική βάση— ανέδειξε τον κίνδυνο ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να πλήξει την ασφάλεια του Κόλπου και να αποσταθεροποιήσει ακόμη και τις πλουσιότερες και ισχυρότερες χώρες της περιοχής, ενισχύοντας την αραβική αντίθεση στον πόλεμο.
Ο Τραμπ άρχισε επίσης να προσεγγίζει την Τουρκία. Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε περιθωριοποιηθεί από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν έπειτα από χρόνια διπλωματικής έντασης με την Ουάσιγκτον. Ο Τραμπ, που διατηρεί θερμότερη σχέση με τον Ερντογάν, του παραχώρησε την πρώτη του συνάντηση στον Λευκό Οίκο μετά από περισσότερο από μισή δεκαετία, τον Σεπτέμβριο. Ο Ερντογάν προήδρευσε επίσης στη συνάντηση ηγετών μουσουλμανικών χωρών στα Ηνωμένα Έθνη, όπου συζητήθηκαν τρόποι επίλυσης του πολέμου στη Γάζα.
«Αυτό ενίσχυσε την άποψη του Τραμπ ότι ο Ερντογάν είναι ο άνθρωπος-κλειδί για να πιέσει τη Χαμάς», είπε η Γκιονούλ Τολ, ανώτερη συνεργάτιδα στο Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής.
Οι κινήσεις της Τουρκίας
Ο Ερντογάν έστειλε τον επικεφαλής των μυστικών του υπηρεσιών, Ιμπραχίμ Καλίν, να συμμετάσχει στις συνομιλίες για την απελευθέρωση ομήρων την περασμένη εβδομάδα στο αιγυπτιακό θέρετρο Σαρμ Ελ Σέιχ. Η συμμετοχή της Τουρκίας ενίσχυσε την αίσθηση ότι η περιοχή μιλούσε πλέον με μία φωνή υπέρ της συμφωνίας.
Όταν ο Χάγια έφτασε στο Σαρμ Ελ Σέιχ για να ηγηθεί των συνομιλιών εκ μέρους της Χαμάς, λίγο μετά την ισραηλινή απόπειρα δολοφονίας του, αυτό συμβόλιζε πώς η οργάνωση είχε καταφέρει να επιβιώσει. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Χάγια και η Χαμάς δεν είχαν πια πολύ χρόνο, καθώς οι περιφερειακές δυνάμεις ένωναν τις δυνάμεις τους. Πριν τελειώσουν οι συναντήσεις της πρώτης ημέρας, οι μεσολαβητές προειδοποίησαν τη Χαμάς: Εμπιστευθείτε το σχέδιο του Τραμπ ή αντιμετωπίστε έναν ατελείωτο πόλεμο. Έχετε πέντε ημέρες για να αποφασίσετε.
Πριν λήξει η προθεσμία, με ανοιχτά ακόμα ζητήματα όπως η ακριβής γραμμή αποχώρησης των ισραηλινών δυνάμεων από τη Γάζα και ο κατάλογος των Παλαιστίνιων κρατουμένων που θα απελευθερώνονταν, η Χαμάς συμφώνησε επισήμως στην απελευθέρωση των ομήρων.