Στα ανοικτά των ακτών του Έσσεξ, στη Βόρεια Θάλασσα, βρίσκεται ίσως το πιο παράξενο αυτοανακηρυγμένο κρατίδιο στον κόσμο: Το Sealand. Ένα παλιό θαλάσσιο οχυρό του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, γνωστό ως HM Fort Roughs, μετατράπηκε τις δεκαετίες του ’60 και ’70 σε μια ιδιότυπη «μικρο-μοναρχία» που συνεχίζει μέχρι σήμερα να διεκδικεί την ανεξαρτησία της.

Παρά το χιούμορ και την εκκεντρικότητά του, το Sealand αποτελεί ένα μοναδικό κομμάτι σύγχρονης ιστορίας, όπου η πραγματικότητα συναντά την πολιτική φαντασία.

Από πολεμικό οχυρό… σε ανεξάρτητο κράτος

Το HM Fort Roughs χτίστηκε το 1942 από τη βρετανική κυβέρνηση ως μέρος της αμυντικής γραμμής ενάντια στη ναζιστική Γερμανία. Στεκόταν έξι ναυτικά μίλια από την ακτή — εκτός τότε χωρικών υδάτων — και χρησιμοποιήθηκε για την αντιμετώπιση γερμανικών αεροπλάνων και υποβρυχίων.

Μετά τον πόλεμο το οχυρό εγκαταλείφθηκε. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι λίγες δεκαετίες αργότερα θα γινόταν «βασίλειο» μιας οικογένειας.

Ο Ρόι Μπέιτς και η αυτοανακήρυξη της “Πριγκιπίας”

Το 1967 ο πρώην αξιωματικός του βρετανικού στρατού Roy Bates κατέλαβε το εγκαταλελειμμένο οχυρό, με σκοπό αρχικά να στήσει έναν ραδιοφωνικό σταθμό πειρατικού ραδιοφώνου. Εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι η πλατφόρμα βρισκόταν εκτός των τότε βρετανικών χωρικών υδάτων και διακήρυξε την ανεξαρτησία της ως Principality of Sealand.

Ο Μπέιτς αυτοανακηρύχθηκε «Πρίγκιπας Ρόι Α΄» και δημιούργησε σύμβολα κράτους: σημαία, σύνταγμα, εθνικό ύμνο, ακόμη και διαβατήρια.

Σύγκρουση με τη Βρετανία και μια ανεκδοτολογική απόφαση δικαστηρίου

Όταν το 1968 βρετανικό πλοίο πλησίασε την πλατφόρμα και δέχτηκε προειδοποιητικά πυρά από τον γιο του Μπέιτς, η υπόθεση οδηγήθηκε στα δικαστήρια. Το δικαστήριο του Έσσεξ αποφάσισε ότι δεν είχε δικαιοδοσία, αφού το οχυρό βρισκόταν εκτός βρετανικών χωρικών υδάτων. Οι κάτοικοι του Sealand θεώρησαν την απόφαση ως «έμμεση αναγνώριση» της ανεξαρτησίας τους — κάτι που, φυσικά, δεν ισχύει νομικά.

Παρόλα αυτά, η ιστορία συνέβαλε στη φήμη του μικροσκοπικού «κράτους».

Το “πραξικόπημα” του 1978: μια ιστορία κατασκόπων σε μινιατούρα

Το Sealand έχει γνωρίσει ακόμη και… πραξικόπημα. Το 1978, Γερμανοί και Ολλανδοί επιχειρηματίες που διαφωνούσαν με την οικογένεια Μπέιτς επιχείρησαν να καταλάβουν το οχυρό, ενώ ο Ρόι βρισκόταν εκτός. Ο γιος του, με μια αιφνιδιαστική αεροπορική επιχείρηση με ελικόπτερο, το ανακατέλαβε.

Ένας από τους εισβολείς κρατήθηκε προσωρινά ως «κρατικός αιχμάλωτος» — γεγονός που προκάλεσε ακόμη και ανεπίσημη διπλωματική παρέμβαση της Γερμανίας.

Το Sealand ποτέ δεν αναγνωρίστηκε ως κυρίαρχο κράτος από καμία χώρα ή διεθνή οργανισμό. Παρ’ όλα αυτά, η οικογένεια συνεχίζει να το διαχειρίζεται σαν πραγματική πριγκιπία, με «αρχηγό κράτους» τον Michael Bates.