Το σύμβολο της ειρήνης, που σχεδιάστηκε το 1958 από τον αντιρρησία συνείδησης Τζέραλντ Χόρτομ, έχει τις ρίζες του σε διαμαρτυρίες κατά των πυρηνικών όπλων. Το διχαλωτό σχήμα του συμβόλου συνδυάζει τα λατινικά γράμματα Ν και D και αναφέρεται στον πυρηνικό αφοπλισμό.
Παρά την απλότητα του σχεδιασμού, η ιδέα του προήλθε από τις δύσκολες στιγμές του δημιουργού. Το σύμβολο έγινε γρήγορα το επίσημο σήμα της οργάνωσης «Καμπάνια για τον πυρηνικό αφοπλισμό» και διαδόθηκε διεθνώς, φτάνοντας στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’60, όπου συνδέθηκε με κινήματα ειρήνης και αμφισβήτησης.
Πιο αναλυτικά
Η ιστορία του σήματος της ειρήνης εντοπίζεται στο 1958 και συγκεκριμένα στις 21 Φεβρουαρίου, όταν ο αντιρρησίας συνείδησης, o οποίος αρνήθηκε τη στράτευσή του στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εικαστικός Τζέραλντ Χόρτομ με λίγες γραμμές και έναν κύκλο αποτύπωσε την Ειρήνη.
Παρουσίασε το σύμβολο που σχεδίασε ενόψει διαμαρτυρίας κατά των πυρηνικών όπλων στο Λονδίνο χωρίς να ξέρει πως το αυτό θα έχει παγκόσμια απήχηση.
Τι σημαίνει
Το διχαλωτό αυτό σύμβολο αποτελεί ένα «πάντρεμα» των λατινικών γραμμάτων Ν και D στην οπτική μετάδοση σημάτων που χρησιμοποιείται από το Ναυτικό. Παράλληλα, παραπέμπει στις αγγλικές λέξεις Nuclear Disarmarment που σημαίνουν πυρηνικός αφοπλισμός.
Μπορεί να ήταν πολύ απλό στη σχεδίασή του αλλά η σύλληψή του ήταν αρκετά δύσκολη όπως είχε αποκαλύψει ο δημιουργός του Τζέραλντ Χόρτομ.
Όταν ρωτήθηκε για τη «σύλληψη» της ιδέας του είχε περιγράψει τις στιγμές που βίωσε εξηγώντας πως είχε βρεθεί σε βαθιά απόγνωση.
«Σκιτσάριζα τον εαυτό μου, όπως ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αμηχανία, με τα χέρια τεντωμένα πότε πάνω και πότε κάτω, με τον τρόπο που ο χωρικός αντιμετωπίζει το εκτελεστικό απόσπασμα στον γνωστό πίνακα του Γκόγια. Τελικά, το σκιτσάρισα με μια γραμμή και έβαλα ένα κύκλο γύρω του» είχε χαρακτηριστικά αναφέρει.
Το συγκεκριμένο σύμβολο έγινε το επίσημο σήμα της οργάνωσης «Καμπάνια για τον πυρηνικό αφοπλισμό» (CND) με επικεφαλής τον νομπελίστα Μπέρτραντ Ράσελ.
Στη συνέχεια «ταξίδεψε» στον κόσμο, ανέπνευσε κινήματα αμφισβήτησης και έγινε διεθνές σύμβολο.
Στην Ελλάδα έφτασε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 από τον «Σύνδεσμο Νέων για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό ”Μπέρτραντ Ράσελ”» και στη συνέχεια υιοθετήθηκε από τη Νεολαία Λαμπράκη.
Αντιμετωπίστηκε ως κουμμουνιστικό σύμβολο ενώ το είδαμε στην πασίγνωστη φωτογραφία του Γρηγόρη Λαμπράκη σε πανό που κρατούσε ο ίδιος στις 21 Απριλίου 1963. Τότε ο βουλευτής Πειραιά αψήφησε τη σχετική απαγόρευση της αστυνομίας και πραγματοποίησε την πρώτη Μαραθώνια πορεία Ειρήνης.
Βάδισε μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μόνος του κρατώντας στα χέρια του ένα πανό και στη συνέχεια συνελήφθη.
