Ο 35χρονος Τόμας Σέρινταν λέει ότι η σκέψη του να δαγκώσει ένα σάντουιτς με αυγό και λουκάνικο τον κάνει να νιώθει «φρικτά» και θα τον έκανε να «κάνει εμετό».

Αφού πάλευε για δεκαετίες με την απέχθειά του για το φαγητό και τον είχαν απορρίψει ως «επιλεκτικό στο φαγητό», ο Τόμας τελικά διαγνώστηκε με διαταραχή αποφευκτικής περιοριστικής πρόσληψης τροφής (ARFID) το 2023, σε ηλικία 33 ετών.

Η πάθηση τον αφήνει ανίκανο να φάει τροφές και δεν έχει καμία κατανόηση των περισσότερων υφών ή γεύσεων – καθώς αισθάνεται σωματικά ναυτία στη σκέψη ότι πρέπει να φάει λίγα φρούτα ή λαχανικά.

Ο Τόμας επιβιώνει με μια διατροφή που περιλαμβάνει λευκό τοστ με βούτυρο, τρία μπολ δημητριακά και ζελεδάκια – παίρνει συμπληρώματα πρωτεΐνης για να παίρνει τις βιταμίνες που χρειάζεται – αλλά λαχταρά να μπορέσει να απολαύσει ένα μπολ στιφάδο.

Στον Τόμας έχουν συνταγογραφηθεί αντικαταθλιπτικά, αλλά αυτό δεν έχει βοηθήσει και έχει «συνηθίσει» την κατάστασή του.
Συγκεντρώνει τα 8.000 δολάρια που χρειάζεται για να πληρώσει για ιδιωτική υπνοθεραπεία, η οποία ελπίζει ότι θα τον βοηθήσει να πραγματοποιήσει το «όνειρό» του να καθίσει για ένα κοινό γεύμα με την οικογένειά του.

Ο Τόμας, ο οποίος αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να εργαστεί λόγω προβλημάτων υγείας, από το Λίβερπουλ, δήλωσε: «Είναι βασανιστήριο. Δεν ζω αυτή τη στιγμή, απλώς επιβιώνω. Θέλω να ζήσω μια φυσιολογική ζωή και να μπορώ να πηγαίνω στη δουλειά και να μην νιώθω σαν φρικιό.»

«Μου έχει κλείσει τόσες πολλές πόρτες.» Η αποστροφή του Τόμας για ορισμένα φαγητά έγινε εμφανής όταν ήταν νήπιο.

Γεννημένος με βάρος 4 κιλά, οι γονείς του λένε ότι δεν υπήρχαν σημάδια ασυνήθιστων διατροφικών συνηθειών μέχρι την ηλικία των 18 μηνών και «μια μέρα απλώς έκλεισα το στόμα μου».

Ο Τόμας ενημερώθηκε ότι μεταφέρθηκε στους γιατρούς – με έναν από αυτούς να υπονοεί ότι οι γονείς του, ο 65χρονος Τομ και η 59χρονη Σίλα, «απλώς τον λιμοκτονούσαν» σε σημείο που έτρωγε. Ο πατέρας του προσπάθησε επίσης να τον «δωροδοκήσει» με δώρα, αλλά μάταια.

Ο Τόμας είπε ότι δεν μπορεί καν να δοκιμάσει τα περισσότερα φαγητά καθώς το στόμα του «απλώς κλείνει» και προηγούμενες προσπάθειες τον οδήγησαν σε σωματική αδιαθεσία.

Όταν ήταν στο σχολείο, οι γονείς του Τόμας του επέτρεπαν να πηγαίνει σπίτι το μεσημέρι για να φάει τοστ – αντί να προσπαθούν να του επιβάλλουν να φάει σχολικά γεύματα.

«Επειδή το σχολείο δεν γνώριζε τίποτα γι’ αυτό, όταν μου έδωσαν εργασιακή εμπειρία, με έβαλαν σε ένα κολέγιο, στο τμήμα εστίασης.»

«Ετοίμαζα όλα τα φαγητά, ήμουν αρκετά καλός σε αυτό και μετά σκέφτηκα να πάω στο πανεπιστήμιο, ίσως για το φαγητό.»

«Το ανέφερα, και μετά ο κόσμος με ρωτούσε ‘ποιο είναι το νόημα, δεν μπορείς ούτε μια πατάτα να φας’».

Ο Τόμας δυσκολεύεται με την κοινωνικοποίηση όταν τα σχέδιά του βασίζονται σε εξόδους για φαγητό και συχνά νιώθει «απομονωμένος».

Είπε: «Υπήρξε μια φορά που αρχίσαμε να πίνουμε και όλοι μιλούσαν για σάντουιτς με μπέικον.»

«Προσπάθησα να φτιάξω ένα σάντουιτς με αυγό και λουκάνικο μια μέρα και μόλις το αυγό άγγιξε το στόμα μου, έκανα εμετό περίπου 3 μέτρα μακριά από το δωμάτιο».

Ο Τόμας είναι αυτή τη στιγμή άνεργος λόγω της πάθησής του, η οποία, όπως λέει, τον καθιστά σωματικά ανίκανο να εργαστεί.

«Την τελευταία φορά που δούλεψα σε διάστημα 10 ημερών, έχασα 21 κιλά», είπε.Τόμας Σέρινταν
Λέει ότι το γεγονός ότι δεν μπορεί να εργαστεί συχνά σημαίνει ότι δυσκολεύεται να αγοράσει τρόφιμα στα οποία βασίζεται.

Στον Τόμας έχουν επίσης συνταγογραφηθεί πρόσφατα συμπληρώματα διατροφής για να αντισταθμίσει την έλλειψη θρεπτικών συστατικών στην περιορισμένη διατροφή του.

Η περιορισμένη διατροφή του Τόμας τον έχει αφήσει ανίκανο να πάρει βάρος και στο χαμηλότερο σημείο του ζύγιζε μόλις 38,7 κιλά.

Διατηρεί το τρέχον βάρος του τρώγοντας τακτικά την διατροφή του που αποτελείται από δύο καρβέλια ψωμί, τρία μπολ δημητριακά και ένα πακέτο σνακ από καλαμπόκι και πατάτα.

Ο Τόμας λέει ότι έχει δοκιμάσει θεραπεία – μία από τις θεραπείες για τις οποίες συνήθως παραπέμπονται όσοι πάσχουν από ARFID – αλλά λέει ότι οι «ασυνέπειες» τον έκαναν να δυσκολεύεται.

Σε αντίθεση με την ανορεξία ή τη νευρική βουλιμία, η ARFID δεν έχει επίγνωση άλλων διατροφικών διαταραχών και εμφανίστηκε στη Διεθνή Ταξινόμηση Νοσημάτων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας μόλις το 2022.

Η Βρετανική Διαιτολογική Εταιρεία αναγνώρισε την ARFID ως διατροφική διαταραχή το 2013. Ο Τόμας λέει ότι δεν έχει συναντήσει ποτέ άλλο άτομο που να έχει διαγνωστεί με την ίδια πάθηση.

Τώρα προσπαθεί να συγκεντρώσει 8.000 δολάρια για να πληρώσει για ιδιωτική υπνοθεραπεία που μπορεί να του επιτρέψει να επεκτείνει τη διατροφή του.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ