- Η Κίνα και οι ΗΠΑ ανταγωνίζονται για το ποιο σύστημα χρόνου θα χρησιμοποιηθεί στις διαστημικές αποστολές.
- Οι ΗΠΑ προωθούν το σύστημα Coordinated Lunar Time για τις αποστολές στη Σελήνη, ενώ η Κίνα σχεδιάζει το δικό της σύστημα χρονομέτρησης και πλοήγησης.
- Η επιλογή του χρονικού προτύπου για το διάστημα έχει ιστορικά συμβολική σημασία ως ένδειξη πολιτικής δύναμης και επιρροής.
Για τον Λευκό Οίκο, η Συμφωνία της Άρτεμις είναι «η βάση της ηγεσίας των ΗΠΑ στο διάστημα.» Η ασιατική υπερδύναμη στοχεύει να δημιουργήσει ζώνες ώρας και σεληνιακό Διαδίκτυο έως το 2028.
Τι ώρα είναι στο φεγγάρι; Αυτό το ερώτημα δεν είναι καθόλου προφανές, καθώς το διάστημα γίνεται όλο και περισσότερο ο προορισμός επανδρωμένων και μη επανδρωμένων αποστολών, που συντονίζονται από πολλές χώρες. Ποια ζώνη ώρας πρέπει να επιλεγεί;
Όπως αναφέρει η South China Morning Post , η Κίνα, μαζί με τον Ρώσο διαστημικό εταίρο της, και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ανταγωνίζονται για να καθορίσουν το «διεθνές πρότυπο» για το σύστημα χρόνου που θα χρησιμοποιηθεί σε διαστημικά έργα, αναλαμβάνοντας ξεχωριστές πρωτοβουλίες.
Ο καθορισμός προτύπων χρόνου δεν είναι απλώς ένα κρίσιμο βήμα για πρακτικό συντονισμό, αλλά ιστορικά υπήρξε επίσης σύμβολο πολιτικής δύναμης και επιρροής.
Ο νικητής θα αφήσει το στίγμα του στην ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος και θα θέσει ένα πρότυπο για μελλοντικές σεληνιακές αποστολές, υπογραμμίζοντας την παγκόσμια επιρροή του.
Ηνωμένες Πολιτείες: Συμφωνίες Άρτεμις
Ακολουθώντας μια οδηγία του Λευκού Οίκου, η NASA εργάζεται σε ένα νέο πρότυπο ώρας, το Coordinated Lunar Time (LTC), για να υποστηρίξει την ασφαλή και βιώσιμη εξερεύνηση τώρα που περισσότερες χώρες και ιδιωτικές εταιρείες σχεδιάζουν αποστολές στη Σελήνη.
Το προτεινόμενο σύστημα χρόνου, το οποίο έχει συμφωνηθεί από 43 χώρες που υπέγραψαν τις συμφωνίες της Άρτεμις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, προορίζεται να χρησιμεύσει ως «διεθνές πρότυπο», σύμφωνα με υπόμνημα του Γραφείου Επιστήμης και Τεχνολογικής Πολιτικής του Λευκού Οίκου τον Απρίλιο.
«Η γνώση του χρόνου σε μακρινά επιχειρησιακά καθεστώτα είναι θεμελιώδης για την επιστημονική ανακάλυψη, την οικονομική ανάπτυξη και τη διεθνή συνεργασία που αποτελούν τη βάση της ηγετικής θέσης των ΗΠΑ στο διάστημα», αναφέρεται στο υπόμνημα.
Η Namrata Goswami, ερευνήτρια διαστημικής πολιτικής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, σημείωσε ότι κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τα σεληνιακά διαστημόπλοια χρησιμοποιούσαν τη ζώνη ώρας της χώρας προέλευσής τους, αλλά οι δραστηριότητες στη Σελήνη ήταν πιο περιορισμένες τότε.
Κίνα και Ρωσία: Διεθνής Σεληνιακός Σταθμός Έρευνας
Το Πεκίνο και η Μόσχα δεν έχουν υπογράψει τη Συμφωνία της Άρτεμις. Αντίθετα, συμμετέχουν σε μια παράλληλη προσπάθεια γνωστή ως Διεθνής Σεληνιακός Ερευνητικός Σταθμός, ο οποίος στοχεύει να χτίσει μια μόνιμη βάση στο νότιο πόλο της Σελήνης μέχρι το 2035.
Ο Goswami σημείωσε ότι η Κίνα σχεδιάζει επίσης να δημιουργήσει ένα σύστημα χρονομέτρησης και πλοήγησης για τη Σελήνη. Αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας ζώνης ώρας για τον μοναδικό φυσικό δορυφόρο της Γης και την ανάπτυξη μιας συντονισμένης σεληνιακής επικοινωνίας και δυνατότητας Διαδικτύου έως το 2028.
Οι ερευνητές έχουν προτείνει αρκετούς οδικούς χάρτες για την ανάπτυξη ενός αστερισμού δορυφόρων παρόμοιου με το BeiDou (το σύστημα δορυφορικής πλοήγησης της Κίνας) για τη Σελήνη, που θα έπαιζε κρίσιμο ρόλο στον εντοπισμό θέσης, την πλοήγηση και τη μέτρηση του χρόνου στο διάστημα μεταξύ Γης και σεληνιακής τροχιάς.
Τον Ιούνιο, μια ομάδα από το Ινστιτούτο Μηχανικής Συστήματος Διαστημικών Σκαφών του Πεκίνου πρότεινε την εκτόξευση ενός δικτύου 21 δορυφόρων γύρω από τη Σελήνη για την παροχή πλοήγησης υψηλής ακρίβειας σε πραγματικό χρόνο για την υποστήριξη των σεληνιακών φιλοδοξιών της Κίνας.
Οι δορυφόροι, οι οποίοι διαθέτουν βιώσιμο και οικονομικά αποδοτικό σχεδιασμό, θα αναπτυχθούν σε τρεις φάσεις και τέσσερις τύπους τροχιών, σύμφωνα με το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Κινεζικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Διαστήματος .
Το παρόν πλαίσιο και οι μελλοντικές προοπτικές
Επί του παρόντος, η Σελήνη δεν έχει ένα ενοποιημένο σύστημα χρόνου: κάθε αποστολή χρησιμοποιεί τη δική της χρονική κλίμακα που συνδέεται με τη Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα της Γης (UTC).
Ενώ αυτή η μέθοδος έχει λειτουργήσει για ανεξάρτητες αποστολές, καθίσταται προβληματική όταν πολλά διαστημόπλοια χρειάζεται να συνεργαστούν.
Επιπλέον, τα ρολόγια στη Γη και τη Σελήνη έχουν διαφορετικές ταχύτητες λόγω διαφορετικών βαρυτικών πεδίων. Η διαφορά είναι ελάχιστη, αλλά επηρεάζει τη χρονομέτρηση, η ακρίβεια της οποίας είναι καθοριστική για τον συγχρονισμό σε διαστημικές αποστολές.
Η υιοθέτηση της μέσης ώρας του Γκρίνουιτς (GMT) ως παγκόσμιου προτύπου είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς η διεκδίκηση του δικού του χρονικού προτύπου είναι σύμβολο δύναμης.
Η απόφαση του 1884 να περάσει ο κύριος μεσημβρινός από την τοποθεσία του Βασιλικού Αστεροσκοπείου Γκρίνουιτς δεν ήταν μόνο θέμα ευκολίας, αλλά και αντανάκλαση της κυρίαρχης θέσης της Βρετανίας στη ναυσιπλοΐα, το εμπόριο και την επιστήμη εκείνη την εποχή.
photo: freepik
