Ο Μάρκο Νίκολιτς έδωσε μεγάλη συνέντευξη στην Ιταλία, στο περιθώριο της νίκης της ΑΕΚ επί της Φιορεντίνα και αναφέρθηκε την προπονητική του καριέρα και την πορεία της Ένωσης τη φετινή σεζόν.

Μιλώντας στην ιταλική ιστοσελίδα tuttomercatoweb, ο Μάρκο Νίκολιτς έκανε λόγο για μία σεζόν ανανέωσης στην ΑΕΚ και υποστήριξε ότι έχει ζητήσει από τον Λούκα Γιόβιτς να ηγηθεί της ομάδας τα επόμενα χρόνια.

Οι δηλώσεις του Νίκολιτς

«Άρχισα να προπονώ στις ακαδημίες όταν ήμουν λίγο πάνω από είκοσι ετών και στα 29 μου έφτασα να προπονήσω την πρώτη ομάδα, τη Ραντ. Εκείνη την εποχή ήμουν μοναδικός, όχι μόνο στη χώρα μου. Τα πράγματα πήγαν καλά από την αρχή, περάσαμε μια ωραία σεζόν και καταφέραμε να προωθήσουμε πολλά νεαρά ταλέντα, τα οποία στη συνέχεια πουλήθηκαν σε μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους.

Κάποιοι έφτασαν ακόμη και στην Ιταλία, όπως για παράδειγμα ο Τόμοβιτς. Έχω μόνο όμορφες αναμνήσεις από τον πρώτο μου σύλλογο. Ο ιδιοκτήτης με προσέλαβε όταν ήταν τελευταίοι, ρωτώντας με αν ήμουν έτοιμος να δεχτώ την πρόκληση. Καταγράψαμε πολλά ρεκόρ για τη Ραντ.

Μετά ήρθε η Παρτιζάν, η πρώτη μεγάλη περιπέτεια ως προπονητής. «Η καλύτερη περίοδος της ζωής μου. Είναι η πόλη μου, ηγούμουν ενός συλλόγου που αγαπώ, περιτριγυρισμένος από φίλους και συγγενείς. Κερδίσαμε το νταμπλ και καταφέραμε μια απίστευτη σειρά 37 αγώνων χωρίς ήττα. Το γήπεδο ήταν πάντα γεμάτο, υπήρχε μεγάλη χαρά. Φανταστικό, μεγάλες συγκινήσεις και γιορτές στην πόλη του Βελιγραδίου: αναμνήσεις που θα κρατήσω για όλη μου τη ζωή».

Για το μυστικό που έχει να κερδίζει παντού: «Κέρδισα και στην Ουγγαρία, με τη Βιντεότον, και στην Ευρώπη κάναμε μια εξαιρετική πορεία. Σκεφτείτε ότι ήμασταν η μόνη ομάδα που κατάφερε να βγει αήττητη από την Τσέλσι του Σάρι στο Europa League που το είχαν κερδίσει. Και μετά στη Μόσχα, με τη Λοκομοτίβ, που ήταν μια πολύ καλή ομάδα, με παίκτες διεθνούς επιπέδου.

Κερδίσαμε στο Champions League την Μπάγερν Μονάχου και την Ατλέτικο Μαδρίτης, και μετά στο Europa League κερδίσαμε και τη Λάτσιο. Η σεζόν τελείωσε στη 2η θέση πίσω από τη Ζενίτ, αλλά με το κύπελλο. Και από εκεί πήγα στη Σαμπάμπ Αλ Αχλί, που στα Εμιράτα είναι σαν να προπονείς τη Ρεάλ Μαδρίτης ή τη Γιουβέντους στην Ευρώπη. Μια ωραία εμπειρία, κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που ήμουν συνηθισμένος, αλλά και πολλά νεαρά ταλέντα για να αναπτυχθούν.

Τώρα αρχίζουν και εκεί να στοχεύουν στην απόκτηση νέων παικτών, κυρίως από τη Νότια Αμερική. Το μυστικό; Για μένα είναι το πάθος για το ποδόσφαιρο και για το να κάνω πράγματα, αγαπώ να προπονούμαι, έτσι είναι από την πρώτη μέρα, από τότε που σπούδαζα στη Σερβία. Μιλάω συχνά σε νέους προπονητές και μου κάνουν τέτοιες ερωτήσεις, εγώ απλά τους λέω να αφοσιωθούν 100% στη δουλειά τους και για μένα αυτό δεν είναι δύσκολο. Ο κόσμος μιλάει για πίεση, αλλά αν δεν την αισθάνεσαι, λέω πάντα, δεν είσαι σε καλή θέση, αλλά σε μια από αυτές που δεν ενδιαφέρουν κανέναν».

Για το πώς έφτασε στην ΑΕΚ: «Πέρυσι ήμουν στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, μια μεγάλη ομάδα της Ρωσίας, χωρίς όμως να μπορώ να παίξω σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ένα από τα κλειδιά της ΑΕΚ για την επιτυχία ήταν το πρότζεκτ: στην ΑΕΚ υπάρχει νέα ιδιοκτησία, νέο γήπεδο, αλλά και νέος αθλητικός διευθυντής, ο Χαβιέρ Ριμπάλτα, ο οποίος έχει εργαστεί για πολλά χρόνια στην Ιταλία. Με ήθελε και είναι καλή στιγμή για να είμαι εδώ, καθώς βρισκόμαστε στην αρχή ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου ανάπτυξης».

Για τη σχέση του με τον Χαβιέρ Ριμπάλτα: «Υπήρχαν φήμες, κάποιες κουβέντες, είναι αλήθεια ότι έχουμε μια πολύ καλή σχέση. Πρέπει να πω όμως ότι δεν πίεσε ποτέ για να με πάρει με κάθε κόστος κάπου, ήταν κάτι που συνέβη τη στιγμή που έπρεπε να συμβεί. Και ελπίζω ότι η συνεργασία θα συνεχιστεί στο μέλλον. Η Πάρμα; Πιθανώς ναι, το είχαν σκεφτεί όταν έφευγα από τη Λοκομοτίβ Μόσχας».

Για τους ποδοσφαιριστές στο ρόστερ της ΑΕΚ: «Αλλάζουμε λίγο το ύφος μας. Βρήκα μια έμπειρη ομάδα, με πολύ υψηλό μέσο όρο ηλικίας. Αυτή είναι για εμάς μια σεζόν μετάβασης και ανανέωσης της ομάδας, χρειάζεται χρόνος.

Έχουμε αρχίσει να εντάσσουμε παίκτες λίγο νεότερους από τα πρότυπα της ΑΕΚ, αλλά όχι πολύ νεότερους για τα δικά μου πρότυπα. Για μένα, το ποδόσφαιρο δεν είναι θέμα ηλικίας ή εθνικότητας, αλλά μόνο ποιότητας. Μπορείς να είσαι 17 ή 37 ετών, αν αποδίδεις, είσαι μέσα. Ωστόσο, μια πιο δυναμική και φυσική ομάδα, δηλαδή λίγο νεότερη, είναι η ιδέα που προσπαθούμε να υλοποιήσουμε».

Για το αν ο Γιόβιτς αποτέλεσε δική του επιλογή: «Ναι, και όχι επειδή είναι Σέρβος όπως εγώ, αλλά για λόγους ποιότητας. Του μίλησα και του είπα: σε όλη σου την καριέρα ήσουν ο «νεαρός Λούκα», τώρα είναι η στιγμή να αναλάβεις έναν σημαντικό ρόλο, έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα.

Μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής και να εξελιχθεί, ακόμα και ως άνθρωπος. Θα ήθελα η ομάδα να εξαρτάται από τις επιδόσεις του, να νιώθει την ευθύνη να παίζει κάθε αγώνα για την ομάδα, ως ηγέτης. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε, είναι πραγματικά καλός παίκτης, μέχρι σήμερα δεν είχε την ευκαιρία να είναι ο πρωταγωνιστής».

Για το αν βλέπει τον εαυτό του στο μέλλον στη Serie A: «Μιλάω ακόμα λίγο ιταλικά, τα έμαθα για 4 χρόνια όταν ήμουν νέος και θα μπορούσα να ξαναρχίσω να τα μελετώ, ώστε να μπορώ να επικοινωνώ σε λίγους μήνες. Και πρέπει να πω ότι η ιταλική κουλτούρα είχε μεγάλη επιρροή στη νεολαία μου, έβλεπα για παράδειγμα το «La Domenica Sportiva» και όλα τα ποδοσφαιρικά νέα από την Ιταλία, εκτός από αυτά της Αγγλίας.

Γιατί όχι… Αν έπρεπε να επιλέξω τα 5 καλύτερα πρωταθλήματα, στην κορυφή της λίστας μου θα ήταν η Ιταλία, η Αγγλία και η Ισπανία. Τις βλέπω ως χώρες στις οποίες το προπονητικό μου στυλ μπορεί να προσαρμοστεί καλύτερα. Το λέω αυτό έχοντας αντιμετωπίσει πολλές φορές ομάδες από αυτές τις χώρες. Είμαι σίγουρος για το τι μπορώ να κάνω και για τις ικανότητές μου, έχω εργαστεί σε μεγάλους συλλόγους την τελευταία δεκαετία, η κατάκτηση τροπαίων είναι πάντα η πρόκλησή μου.

Το σημαντικό είναι να έχεις πάντα ένα συγκεκριμένο σχέδιο, δεν αρκεί απλά να έρθεις στην Ιταλία, πρέπει να έχεις το σωστό προφίλ για να ενταχθείς καλύτερα, ίσως σταθεροποιώντας τη θέση σου για μια μακροπρόθεσμη συνεργασία. Και για μένα η επιτυχία δεν είναι μόνο το να προπονείς, το μήνυμά μου είναι ότι θέλω να έχω επιτυχία. Αυτή είναι η ιστορία μου».

Για το αν έχει κάποιον προπονητή ως πρότυπο: «Όχι, στην πραγματικότητα δεν είχα ποτέ. Ωστόσο, έχοντας παίξει σε πολλά ματς εναντίον προπονητών υψηλού επιπέδου, πάντα προσπαθούσα να κλέψω κάτι από αυτούς. Δεν είναι όμως σαν να κάνεις αντιγραφή-επικόλληση, έτσι εξελίσσεται το ποδόσφαιρο. Είμαι ανοιχτόμυαλος, παρατηρώ πολλές πρακτικές πτυχές της καθημερινότητας και προσαρμόζω τις ομάδες μου στους αντιπάλους και στις αλλαγές του ποδοσφαίρου.

Θυμάμαι ότι στην αρχή της καριέρας μου είχα ένα άτομο ως συνεργάτη, ενώ σήμερα περιτριγυρίζομαι από ειδικούς, έτοιμους να φροντίσουν κάθε πτυχή. Κυρίως, δίνω προσοχή στην ψυχολογική πλευρά: αν από αθλητική και τεχνική άποψη είμαστε σχεδόν στο μέγιστο, αυτή είναι μια περιοχή που πρέπει ακόμα να εξερευνηθεί στο ποδόσφαιρο».