«Μια σχολιασμένη ιστορική αφήγηση είναι η γελοιογραφία που καταγράφει και σχολιάζει τα διάφορα ζητήματα της επικαιρότητας» επισημάνθηκε στη σημερινή (10/10) συνέντευξη Τύπου στην ΕΣΗΕΑ της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων με αφορμή την Έκθεση «H Μεταπολίτευση των Γελοιογράφων», που θα φιλοξενηθεί στο Μετρό Συντάγματος από τις 14 μέχρι τις 19 Οκτωβρίου 2024.
Την Έκθεση διοργανώνει η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων, υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου -η οποία όπως τονίστηκε έδειξε «ιδιαίτερο, προσωπικό ενδιαφέρον-, με τη στήριξη της Βουλής των Ελλήνων, του Υπουργείου Πολιτισμού, του ΟΠΑΝΔΑ, της ΣΤΑΣΥ και του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ.
Τα εγκαίνια της Έκθεσης θα γίνουν την Τρίτη 15 Οκτωβρίου, ώρα 8 μ.μ., από τον Πρόεδρο της Βουλής Κωνσταντίνο Τασούλα.
Για την Έκθεση έχουν ανθολογηθεί 67 γελοιογράφοι και πάνω από 400 γελοιογραφίες στη διάρκεια 50 ετών αδιάκοπης γελοιογραφικής παραγωγής.
Πρόκειται για την 6η ομαδική Έκθεση που διοργανώνει η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων και όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Λέσχης, Πάνος Μαραγκός, οι πέντε προηγούμενες ήταν θεματικές ενώ αυτή είναι αναδρομική.
Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου, το μεσημέρι της Πέμπτης στην ΕΣΗΕΑ, ο εκ των επιμελητών της Έκθεσης και γραμματέας της Λέσχης Γελοιογράφων, Γιάννης Αντωνόπουλος, είπε ότι μαζί με τον έτερο επιμελητή, Σπύρο Δερβενιώτη, προχώρησαν στην επιλογή και την επεξεργασία του υλικού της Έκθεσης, από εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας, σημειώνοντας επίσης ότι «δεν έχει ξαναγίνει τόσο μεγάλη αναδρομική Έκθεση γελοιογραφίας στην Ελλάδα».
Όπως ανέφερε η μεθοδολογία των επιμελητών της Έκθεσης, αφορούσε την ανθολόγηση γελοιογραφιών που σχολίαζαν τόσο σημαντικά κεντρικά γεγονότα της 50χρονης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πορείας της χώρας από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα όσο και ζητήματα που απασχόλησαν τη δημόσια σφαίρα.
«Προσπαθήσαμε να σταθούμε σε κάθε γεγονός διατηρώντας και την αντιπροσωπευτικότητα των γελοιογράφων που προσπάθησαν τα ίδια γεγονότα να τα καταγράψουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Προσέθεσε ότι στην Έκθεση «θα δούμε ονόματα γνωστών γελοιογράφων, πολλών που βρίσκονται εν ζωή, αλλά και αρκετών που έχουν αποδημήσει – είναι συγκινητικό να βλέπεις ονόματα συναδέλφων που έχουν πεθάνει, αλλά έχουν αφήσει έντονο το στίγμα τους στην ελληνική γελοιογραφία».
Στάθηκε στα ονόματα των Γιάννη Ιωάννου και Γιάννη Καλαϊτζή, αλλά και στου Κώστα Μητρόπουλου, «ο οποίος είναι δραστήριος επί 65 συναπτά έτη και σχεδόν αιωνόβιος συνεχίζει και δημιουργεί ακατάπαυστα».
Σημειώνεται ότι σκίτσο του Κώστα Μητρόπουλου, των πρώτων ημερών της Μεταπολίτευσης, επελέγη από τους επιμελητές για να κοσμήσει την Έκθεση και το συνοδευτικό υλικό.
Ο Γ. Αντωνόπουλος ανέφερε επίσης ότι επισκεπτόμενοι την Έκθεση οι «παλαιότεροι θα θυμηθούν τις μέρες της πτώσης της δικτατορίας, την αίσθηση πρωτόγνωρης πνοής ελευθερίας και τα τόσο πυκνά γεγονότα εκείνων των ημερών που έχουν καταγραφεί από την γελοιογραφική πένα και οι νεώτεροι θα “τοποθετήσουν” τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις τους, ανάλογα με το αν γεννήθηκαν το ’80, το ’90, το 2000 ή και αργότερα».
Ο έτερος επιμελητής της Έκθεσης, Σπύρος Δερβενιώτης, υπογράμμισε ότι η διοργάνωσή της είναι «ένα χρέος μνήμης απέναντι σε γιγάντιους συναδέλφους, ένα χρέος μνήμης σε μια Τέχνη η οποία παρότι έχει αποδεκατιστεί τελευταία, μαζί με τις εφημερίδες, για πάρα πολλά χρόνια ήταν η καλύτερη και ζεστότερη συντροφιά των αναγνωστών».
Σημείωσε, χαρακτηριστικά, ότι το δυσκολότερο καθήκον των επιμελητών στην ανθολόγηση των γελοιογραφιών της Έκθεσης ήταν «το τι να μην βάλουμε σε αυτή την Έκθεση. “Σπαράζαμε” για κάθε γελοιογραφία που δεν μπορούσαμε να βάλουμε, αλλά έπρεπε δυστυχώς να κάνουμε μια επιλογή».
Ο Σ. Δερβενιώτης αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι επιμελητές στην εύρεση των γελοιογραφιών καθώς «δεν υπάρχουν πουθενά οργανωμένα αρχεία, γιατί δεν υπάρχει μέριμνα από το κράτος να συγκεντρωθεί όλη αυτή η παραγωγή των γελοιογράφων, έστω και σε επίπεδο αντιγράφου, ενώ και η ψηφιοποίηση των ίδιων των εφημερίδων είναι λειψή και τεχνολογικά ξεπερασμένη, δεν βοηθάει τον ερευνητή».
«Ο μόνος σύμμαχος που είχαμε ήταν μια θηριώδης μνήμη» είπε χαρακτηριστικά ο Σ. Δερβενιώτης.
«Είμαστε περήφανοι για το αποτέλεσμα, περήφανοι για τους συναδέλφους, όχι για εμάς, είμαστε περήφανοι για το αειθαλές αποτύπωμα αυτής της Τέχνης και ταυτόχρονα βαθιά στενοχωρημένοι που δεν μπορέσαμε να βάλουμε όλες τις γελοιογραφίες, όλων των συναδέλφων, όλων των εφημερίδων, όλων των χρόνων, όλων των ημερών γιατί είναι το λιγότερο που θα τους άξιζε», τόνισε καταλήγοντας ο Σ. Δερβενιώτης.
