Τις θέσεις τους για την οικονομία, μία από τις τέσσερις θεματικές ενότητες της αναμέτρησής τους, ανέπτυξαν κατά το debate, στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ Απόστολος Γκλέτσος, Παύλος Πολάκης, Σωκράτης Φάμελλος και Νίκος Φαραντούρης.

Απόστολος Γκλέτσος

Ερώτηση: Σήμερα κατατέθηκε ο προϋπολογισμός, Ενσωματώνει 12 νέες παροχές και ελαφρύνσεις ύψους 1,1 δισ.. Αύξηση συντάξεων, αύξηση μισθών στο Δημόσιο, αύξηση αποζημίωσης 20% των γιατρών του ΕΣΥ. Αναφέρω μερικά. Δεν μπορούμε να τα πούμε όλα όπως καταλαβαίνετε και λόγω χρόνου. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν ήσασταν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίζατε έστω κάποια από αυτά τα σημεία του προϋπολογισμού ή θα λέγατε όχι σε όλα;

Απάντηση: Το 2019 ο κ. Μητσοτάκης ξεκίνησε με προίκα 37 δισ. από την κυβέρνηση του Τσίπρα και με την ευκαιρία, με ρυθμισμένο το εξωτερικό μας δάνειο και ότι δεν χρεοκοπήσαμε, 30 δισ. ευρώ.

Θα σας δείξω κάτι το οποίο δεν μπορεί κανένας να το αμφισβητήσει και έχει να κάνει με το εξής: Ότι στην Ευρώπη σήμερα, αν σας δείξω ένα διάγραμμα, το οποίο είναι από την ΕΛΣΤΑΤ, στην Ευρώπη των 27, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων, ο μισθός των Ελλήνων, είμαστε στην 26η θέση – Περνάμε μόνο τη Βουλγαρία, αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο (…)

Παύλος Πολάκης

Ερώτηση: Ποιους σκοπεύετε να φορολογήσετε;

Απάντηση: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε και γιατί ανέβασε πολύ τις ασφαλιστικές εισφορές στο ανώτερο 20% των ελευθεροεπαγγελματιών και των μικρομεσαίων στο 80% τα μείωσε. (…)

Δεύτερον, φυσικά και λέω και το φωνάζω και αποτελεί και βασικό στοιχείο της προγραμματικής πρότασης που διατυπώνω ότι πρέπει να αναστρέψουμε την υποτίμηση της εργασίας που έφεραν τα μνημόνια.

Τα μνημόνια έκαναν δύο πράγματα: Μείωσαν την αξία της εργατικής δύναμης και ιδιωτικοποίησαν δημόσια περιουσία. Οι μνημονιακοί κανόνες δεν είναι οι πλάκες του Μωυσή. Τώρα που είμαστε εκτός μνημονίων πρέπει να αμφισβητηθούν.

Άρα σαφώς και πρέπει από φέτος να γυρίσει ο 13ος μισθός και η 13η σύνταξη.

Σωκράτης Φάμελλος

Απάντηση: «Ο κύριος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση λένε ψέματα. Ακριβώς για να καλύψουν τη δική τους ευθύνη και στην ακρίβεια αλλά και στην αύξηση των φορολογικών εσόδων. Και έχει γίνει κατανοητό σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες ότι η ακρίβεια – και για να είμαι συγκεκριμένος – η αισχροκέρδεια είναι δυστυχώς μια επιλογή που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους.

Και γιατί λέει ψέματα; Γιατί η μείωση του ΦΠΑ σε συγκεκριμένα προϊόντα και ιδιαίτερα στα τρόφιμα, αυτό που λέμε το ΦΠΑ των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων είναι περίπου 900 εκατομμύρια, ενώ η μείωση του ΦΠΑ ως οριζόντιο μέτρο, γιατί για τον μηδενισμό μιλάμε ως προσωρινό μέτρο, προσεγγίζει περίπου τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ. Η αύξηση όμως των εσόδων από ΦΠΑ ξεπερνάει τα τρία δισεκατομμύρια.

Δηλαδή, η κυβέρνηση εισπράττει περισσότερα από το ΦΠΑ από ότι έχει προϋπολογίσει με αποτέλεσμα να έχουμε μια διπλή αισχροκέρδεια. Την αισχροκέρδεια της αγοράς, αλλά και δυστυχώς την είσπραξη.

Εγώ θα την πω και αυτή η αισχροκέρδεια της πολιτείας και μάλιστα με μια λάθος αναλογία φόρων, με περισσότερους έμμεσους που είναι και άδικοι φόροι και λιγότερους άμεσους. Δηλαδή ακόμα και στη φορολογία βάζει πλάτη σε συγκεκριμένα συμφέροντα ο κύριος Μητσοτάκης.

Μάλλον είναι ο καλύτερος τροχονόμος για τα υπερκέρδη.Τα οδηγεί στα ολιγοπώλια και επιλέγει να τα στηρίζει και έτσι φεύγουν από την αγορά και από τα νοικοκυριά ποσά τα οποία την τελευταία τριετία, φτάνουν τα 20 δισεκατομμύρια, ενώ θα μπορούσαν να δώσουν εργασία, νέα παραγωγή, μεγαλύτερη κυκλοφορία χρήματος και σίγουρα ευημερία και σε μικρομεσαίους και σε οικογένειες.

Τελικά πλήττονται όλοι από την πολιτική αυτή. Αλλά μπορεί να αλλάξει γιατί είναι επιλογή της κυβέρνησης».

Νίκος Φαραντούρης

«Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ανέφερε ο πρώην πρόεδρος του κόμματος.

Είναι κάτι το οποίο εφαρμόζω με επιτυχία εδώ και δέκα χρόνια στο πανεπιστήμιο που είμαι διευθυντής, του πιο δημοφιλούς προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στην ενέργεια, ένα αγγλόφωνο πρόγραμμα το οποίο παίρνει υποτροφίες από κορυφαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, με κριτήρια τις επιδόσεις και κοινωνικά κριτήρια και έτσι έχουμε στο τέλος κάθε χρόνου επιχειρήσεις να επιβραβεύουν τις πραγματικές επιδόσεις και την αριστεία, όχι την ψευδεπίγραφη αριστεία των δήθεν αρίστων, του νεποτισμού και της οικογενειοκρατίας, αλλά απλά παιδιά του καθημερινού μόχθου που παίρνουν μια επιβράβευση για τις επιδόσεις τους και τον κόπο τους.

Σας λέω ένα απλό παράδειγμα: Πώς μπορεί το επιχειρείν να επιβραβεύσει τις επιδόσεις και τη δουλειά και τον κόπο και τον μόχθο και τον ιδρώτα;

Επειδή όμως με ρωτάτε και για το κόμμα;

Πριν από λίγο συναντήθηκα με τους απεργούς του Κόκκινου και της Αυγής, με τους οποίους συναντήθηκα και την προηγούμενη εβδομάδα στα γραφεία του Κόκκινου και τους κατέθεσα ένα αναλυτικό πλάνο για τη βιωσιμότητα, την αναδιάρθρωση και τη διάσωση δύο εμβληματικών σταθμών του ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα του προοδευτικού κόσμου, που είναι ντροπή, που είναι κλειστοί και απλήρωτοι οι εργαζόμενοί τους και μεταξύ άλλων τους ρώτησα εάν θα έβλεπαν ενδεχομένως και τη συμμετοχή ιδιωτών στην αναδιάρθρωση και τη διάσωση, μαζί με όλα τα υπόλοιπα που κατέθεσαν σαν πλάνο και οι άνθρωποι, βεβαίως, το ακούν.

Άρα λοιπόν, προς Θεού, δεν δαιμονοποιούμε τίποτα.

Απλά δεν βάζω το επιχειρείν πριν από οτιδήποτε άλλο, κάτι το οποίο κάποιοι άλλοι ευαγγελίζονται στρεβλά».

Ερώτηση Φαραντούρη σε Πολάκη – Για καρτέλ σε υγεία, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, σούπερ μάρκετ

Θέλω να μας πεις ποιο είναι το σχέδιό σου για την πάταξη των καρτέλ στην υγεία, στις τηλεπικοινωνίες, στην ενέργεια, στα σούπερ μάρκετ.

Απάντηση: Είναι ένας από τους πυλώνες τους οποίους έχω διατυπώσει ότι θέλουμε να χτυπήσουμε.

Τα καρτέλ θέλουμε επανάκτηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας, υπό δημόσιο έλεγχο.

Δηλαδή, αν η Εθνική Τράπεζα δεν επιστρέψει στο Δημόσιο, δεν μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε μικρομεσαίους, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα επιτόκια δανεισμού, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα 1,8 δισ. υπερκέρδη που έχουν οι τράπεζες από τις χρεώσεις τους στις συναλλαγές.

Εάν το διυλιστήριο των ΕΛΠΕ δεν επιστρέψει υπό δημόσιο έλεγχο, δεν σπάει το καρτέλ με τη Μοτορ Οιλ που μόλις έγινε αυτή η ιστορία το πήρε ο Λάτσης στον έλεγχο δηλαδή των ΕΛΠΕ και εκτίναξαν το ποσοστό κέρδους ανά βαρέλι. […]

Τρίτον τη ΔΕΗ.

Αν δεν πάρουμε το 51% της ΔΕΗ πίσω, πάλι δεν μπορούμε να ελέγξουμε την κερδοσκοπία στο ρεύμα.

Θέλουμε επανάκτηση δημόσιων αγαθών υπό δημόσιο έλεγχο για να μπορέσουν να χτυπήσουμε τα καρτέλ.

Αλλιώς η παραγωγική μηχανή της χώρας προς όφελος της πλειοψηφίας δεν πρόκειται να πάρει μπροστά.

Ερώτηση Φαραντούρη σε Φάμελλο για τις τράπεζες

Θέλω να σε ρωτήσω διότι υπήρξες πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής ομάδας για ένα χρόνο και νομίζω ότι υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα με τα 15 δισεκατομμύρια φόρο που χρωστάνε οι τράπεζες, δανεικά και αγύριστα στα κρατικά ταμεία. Και νομίζω ότι έπρεπε να είχαμε κάνει μια σκληρή αντιπαράθεση.

Πρώτον, να θέσουμε προ των ευθυνών της την κυβέρνηση και δεύτερον το σκληρό ολιγοπώλιο των τραπεζών, τα οποία σφυρίζουν αδιάφορα για τα 5 δισεκατομμύρια, τη στιγμή που πράγματι στραγγαλίζουν τους Έλληνες πολίτες και για τα νοικοκυριά τους, αλλά και γενικότερα.

Απάντηση: Έχεις δίκιο. Γι’ αυτό και εγώ ως Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας επέλεξα να ανεβάσω το θέμα της αισχροκέρδειας των τραπεζών από την πρώτη μέρα, σχεδόν μιλώντας στις προγραμματικές δηλώσεις.

Διότι εκείνη την περίοδο θυμάμαι, οι τράπεζες είχαν γράψει 4 δισεκατομμύρια κέρδη σε ένα χρόνο και αυτό είναι ακραίο, είναι τραγικό.Όλα αυτά είναι λεφτά που φεύγουν από την αγορά και φεύγουν από τα νοικοκυριά.

Και πολλά από αυτά οφείλονται σε πολύ υψηλές χρεώσεις που η Τράπεζα της Ελλάδος και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά και η κυβέρνηση δεν κάνουν τη δουλειά τους, ο καθένας χωριστά και δυστυχώς θα έλεγα ότι είναι και κέρδη τα οποία δεν δημιουργούν πραγματικές επενδύσεις, δεν μπαίνουν στην αγορά.

Να ήταν τουλάχιστον μια οικονομική δραστηριότητα που δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Θα έλεγα έστω να δούμε με ποιους όρους δημιουργεί θέσεις εργασίας, εδώ όμως δεν επιστρέφουν.

Θα έλεγα λοιπόν ότι εκτός από τη φορολόγηση των τραπεζών που περιλαμβάνει αν θέλετε και μια συζήτηση για τον αναβαλλόμενο φόρο που δεν επιστρέφει στη λειτουργία της οικονομίας, θα πρότεινα ένα τμήμα και των υπερκερδών και των τραπεζών και των υπόλοιπων ολιγοπωλίων να γίνει ένα ταμείο εγγυοδοσίας και για τη στέγη που συζητάγαμε πριν και για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

Έτσι θα μπορέσει να γίνει με το να γυρίσει σε πραγματική εργασία για να μην υπάρχει καμία συζήτηση για φορομπηχτική πολιτική. Γιατί το κατανοώ αυτό και το χρησιμοποιεί πολύ το σύστημα εξουσίας.

Πρακτικά τι λέει;

Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να βάλει φόρους;Δεν θέλουμε να βάλουμε φόρους.

Θέλουμε να επιστρέψουν όλα αυτά, τα οποία φεύγουν από την αγορά και την κοινωνία, να γυρίσουν στην κοινωνία.

Γιατί να μην πάνε στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα; Γιατί να μην γίνουν πρόγραμμα στέγης;

Έτσι θα μπορέσουμε και να κατεβάσουμε τιμές αλλά και να επιβιώσει η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και αυτό ξέρετε, είναι συγκεκριμένο μέτρο.

Κείμενο σε εξέλιξη..