Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του εκπροσώπου του Κώστα Ζαχαριάδη, επέκρινε τον υπουργό Θάνο Πλεύρη για την αναφορά του στη Σύμβαση του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, υποστηρίζοντας ότι η δήλωσή του ήταν ιστορικά ανακριβής και παραπλανητική. Ο Ζαχαριάδης τόνισε ότι η Σύμβαση θεσπίστηκε ως απάντηση στα προσφυγικά ρεύματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την ανάγκη διεθνούς προστασίας, ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση για ιδεολογική εργαλειοποίηση του μεταπολεμικού νομικού πλαισίου προστασίας των προσφύγων. Επιπλέον, επισημαίνει ότι δεν θα επιτραπεί ο ιστορικός αναθεωρητισμός και ότι όλες οι ανακρίβειες θα απαντώνται στο εξής.
Πιο αναλυτικά
«O κ. Πλεύρης μας δασκάλεψε με περισπούδαστο ύφος από το βήμα του κοινοβουλίου πως η Σύμβαση του 1951 σχετικά με το Καθεστώς των Προσφύγων δημιουργήθηκε «για να προστατεύει τον κόσμο που ήταν στη Σοβιετική Ένωση και έφευγε. Είναι όμως έτσι;,», αναφέρει σε ανάρτησή του ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης προσθέτοντας:
«Είναι σαφές πως το Δίκαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν θα ήταν και το αγαπημένο μάθημα του κ. Πλεύρη καθώς είναι νομικός αλλά αποκλείεται να αγνοεί πως η Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων ήταν η απάντηση τις Διεθνούς Κοινότητας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα προσφυγικά ρεύματα που δημιούργησε και την ανάγκη διεθνούς προστασίας. Προφανώς, στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, δυτικές χώρες υποδέχονταν με ευνοϊκό τρόπο άτομα προερχόμενα από το ανατολικό μπλοκ— αλλά αυτό δεν ήταν ο σκοπός της Σύμβασης.
Επίσης αποκλείεται να αγνοεί ο κ. Υπουργός το άρθρο 33 της εν λόγω σύμβασης το οποίο ορίζει ότι: «Κανένα Συμβαλλόμενο Κράτος δεν θα απελάσει ή επαναπροωθήσει (refouler) με οποιονδήποτε τρόπο έναν πρόσφυγα στα σύνορα περιοχών όπου η ζωή ή η ελευθερία του απειλούνται λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξης ή πολιτικών πεποιθήσεων» ή πως μια σειρά άλλων άρθρων εξασφαλίζουν βασικά δικαιώματα σε όσους χαρακτηριστούν πρόσφυγες (Πρόσβαση στη δικαιοσύνη (Άρθρο 16), Δικαίωμα εργασίας (Άρθρα 17-19), Δικαίωμα στέγασης και εκπαίδευσης (Άρθρα 21-22), Δικαιώματα ιδιοκτησίας (Άρθρο 13), Ελευθερία μετακίνησης (Άρθρο 26), Έγγραφα ταυτότητας και ταξιδιωτικά έγγραφα (Άρθρα 27-28).
Η ιστορικά ανακριβής και σκοπίμως παραπλανητική αποστροφή του κ. Υπουργού ως προς τη φύση και σκοπό της Σύμβασης, αντανακλά την ιδεολογική εργαλειοποίηση που επιχειρεί να κάνει η άκρα δεξιά στο μεταπολεμικό νομικό πλαίσιο προστασίας. Παραλείπει το ευρύτερο ιστορικό και ανθρωπιστικό πλαίσιο και επιχειρεί μια αναχρονιστική ανάγνωση βολική για τις πολιτικές των κλειστών δομών, των pushbacks και της στέρησης δικαιωμάτων.
Δεν θα επιτρέψουμε τον ιστορικό αναθεωρητισμό, τίποτα δεν θα μένει αναπάντητο από εδώ και πέρα, όλα θα απαντώνται».
