Το φάκελο της θυελλώδους συνεδρίασης των πολιτικών αρχηγών αμέσως μετά το δημοψήφισμα του 2015 άνοιξαν εκ νέου οι πρόσφατες παρεμβάσεις δύο πρώην Προέδρων της Δημοκρατίας.

Με φόντο τη δημοσιοποίηση αποσπασμάτων των πρακτικών και το δημόσιο διάλογο των τελευταίων ημερών σχετικά με το εάν υπήρξαν παρόντες πρακτικογράφοι ή κατεγράφη ηχητικά η εν λόγω συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου και ο Προκόπης Παυλόπουλος επανέρχονται, αποσαφηνίζοντας ότι δεν υπάρχει ηχητικό ντοκουμέντο της συνεδρίασης της 6ης Ιουλίου 2015.

Υπενθυμίζεται ότι το ζήτημα ήρθε στην επικαιρότητα μετά την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα πρακτικά της εν λόγω συνεδρίασης, αίτημα που απέρριψε ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας, επικαλούμενος τόσο την πρακτική της προκατόχου του σε αντίστοιχο αίτημα της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωής Κωνσταντοπούλου, όσο και το θεσμικό απόρρητο της διαδικασίας.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος σε συνέντευξή του στο Ενώπιος Ενωπίω και στον Νίκο Χατζηνικολάου υπεραμύνθηκε της μη δημοσίευσης των πρακτικών, σημειώνοντας πως οι αρνητικές απαντήσεις και των δύο Προέδρων της Δημοκρατίας είναι «θεσμικά σωστές».

Σημειώνεται ότι υπέρ της δημοσιοποίησης των πρακτικών έχει ταχθεί με σχετική του ανακοίνωση το ΚΚΕ, καθώς και ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος μετείχε στο εν λόγω συμβούλιο πολιτικών αρχηγών ως επικεφαλής του «Ποταμιού».

Σακελλαροπούλου: Δεν παρέλαβα ποτέ ηχητικό των πρακτικών του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών το 2015

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», ξεκαθαρίζει ότι δεν έλαβε ποτέ ηχητικό ντοκουμέντο της κρίσιμης συνεδρίασης, παρά μόνο το γραπτό κείμενο των πρακτικών. Όπως σημειώνει, «Δεν παρέλαβα ποτέ ηχητικό των πρακτικών», επισημαίνοντας παράλληλα την απουσία ηχητικού αρχείου από την Προεδρία της Δημοκρατίας.

«Τα πρακτικά της συνεδρίασης της 6ης Ιουλίου δεν φυλάσσονταν στο χρηματοκιβώτιο του γενικού γραμματέα, αλλά στο γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εγώ στη συνέχεια τα παρέδωσα στον τότε γενικό γραμματέα, ώστε να μπουν στο χρηματοκιβώτιο, μαζί με τα υπόλοιπα, γιατί έκρινα εύλογο να φυλάσσονται όλα μαζί. Τα συγκεκριμένα πρακτικά δεν συνοδεύονταν από ηχητικό αρχείο, είναι μόνο το γραπτό, ανυπόγραφο κείμενο», δηλώνει χαρακτηριστικά.

Σε ερώτηση αν παρέλαβε ηχητικό για τη συγκεκριμένη συνεδρίαση, απαντά με κατηγορηματικό τρόπο: «Όχι. Ηχητικό δεν υπάρχει στην Προεδρία εξ όσων γνωρίζω».

Ερωτώμενη αν υπάρχει κάποιο έγγραφο που να δείχνει πως λόγω απορρήτου το ηχητικό έχει καταστραφεί, απαντά: «Όχι, ούτε κάτι τέτοιο υπάρχει».

Παυλόπουλος: Τα πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών του 2015 δεν συνοδεύονται από ηχητικό

Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η δήλωση του κ. Προκοπή Παυλόπουλου, ο οποίος αναφέρει μεταξύ άλλων: «Τα Πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών της 6.7.2015 δεν τηρήθηκαν από υπηρεσία της Προεδρίας της Δημοκρατίας, δοθέντος ότι δεν διέθετε ούτε, από όσο γνωρίζω, και σήμερα διαθέτει τέτοια υπηρεσία, γεγονός το οποίο επισημαίνει ευκρινώς και η κα Σακελλαροπούλου.

Όπως είναι κοινώς πια γνωστό τα Πρακτικά αυτά τηρήθηκαν από την αρμόδια, εξειδικευμένη και καταλλήλως εξοπλισμένη προς τούτο, υπηρεσία της Βουλής των Ελλήνων. Τα κατά τ’ ανωτέρω Πρακτικά απομαγνητοφωνήθηκαν από την υπηρεσία αυτή και απεστάλησαν, σε γραπτή μορφή, προς φύλαξη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, δίχως να συνοδεύονται από αντίστοιχο ηχητικό τεκμήριο. Ως εκ περισσού προσθέτω πως επανειλημμένως έχω δηλώσει ότι τότε τηρήθηκαν Πρακτικά και διαβιβάσθηκαν γραπτώς στην Προεδρία της Δημοκρατίας , όχι όμως συνοδευόμενα, καθ’οιονδήποτε τρόπο, από αντίστοιχο ηχητικό τεκμήριο. Προσθέτω επίσης, προκειμένου να μην δημιουργούνται αβάσιμες εντυπώσεις, ότι , και όπως επίσης η κα Σακελλαροπούλου επισημαίνει, λόγω της θεσμικής φύσης του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών τα Πρακτικά του, όταν και όποτε συνεδριάζει, δεν μονογραφούνται από τους συμμετέχοντες σε αυτό».

Την ίδια ώρα, με αφορμή τις αναφορές για τις παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη σύσκεψη, η εφημερίδα «Ριζοσπάστης» του Σαββατοκύριακου (12-13 Ιουλίου) δημοσίευσε βασικά σημεία από τις τοποθετήσεις του ΓΓ της ΚΕ του κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα, κατά τη τη διάρκεια της σύσκεψης και μέχρι την αποχώρησή του.

Αναλυτικά το δημοσίευμα του Ριζοσπάστη

Με αφορμή τη μεγάλη συζήτηση που πυροδότησε η δημοσιοποίηση μέρους των πρακτικών της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών στις 6/7/2015, μία μέρα μετά το δημοψήφισμα, και τις αναφορές για την τοποθέτηση του ΚΚΕ αλλά και διάφορες εκτιμήσεις ή υπονοούμενα σε σχέση με αυτήν, ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει ορισμένες βασικές παρεμβάσεις του ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα, στη διάρκεια της σύσκεψης και μέχρι τη στιγμή που αποχώρησε από αυτήν.

Στο ξεκίνημα της σύσκεψης, και με αφορμή το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος έχει κάνει συνεχείς αναφορές στη θέση του ΚΚΕ, λέει ο Δ. Κουτσούμπας:

«Ζήτησα τον λόγο περισσότερο – γιατί βεβαίως δεν έχουμε μπει στην ουσία της συζήτησης ακόμα, αφού δεν έχουμε ακούσει τον κύριο πρωθυπουργό – επειδή κάνατε αναφορές στο ΚΚΕ και ερμηνεία του χαρακτήρα του δημοψηφίσματος και της θέσης του ΚΚΕ. Βέβαια, τώρα πλέον είναι παρελθόν από χθες το βράδυ το δημοψήφισμα αυτό. Ολα θα τα γράψει η Ιστορία και ο καθείς θα απολογηθεί εκεί περισσότερο.

Ομως είμαι υποχρεωμένος να πω, επειδή βρισκόμαστε σήμερα εδώ, ότι το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή πήρε αυτήν τη θέση και στη Βουλή για το τι χαρακτήρα έχει αυτό το δημοψήφισμα. Θα σας θυμίσω ότι το χαρακτηρίσαμε παγίδα για τον λαό μας, για τη χώρα, και το εξηγήσαμε. Δεν το κάναμε για μικροκομματικούς λόγους αντιπαράθεσης με την κυβερνητική επιλογή, ούτε μόνο για τους θεωρητικούς και ιδεολογικούς λόγους που είμαστε μέρα με τη νύχτα στην αντίληψή μας για τον δρόμο ανάπτυξης που ακολουθεί είτε για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας ή για τις ενώσεις».

Αμέσως μετά γίνεται συζήτηση για τα διαδικαστικά ζητήματα, κατά την οποία ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τοποθετείται ως εξής: «Μπορεί να διευκρινιστεί πώς θέλετε να γίνει η συζήτηση, απλά και μόνο ήθελα να διευκρινίσω αυτό (…) Και για το διαδικαστικό νομίζω – το ξεκαθαρίζω από την αρχή δηλαδή – ότι το ΚΚΕ δεν θα υπογράψει κάποια κοινή ανακοίνωση από το σημερινό συμβούλιο, με την έννοια ότι υπάρχουν διαφορετικές θέσεις. Επειδή από την αρχή ειπώθηκε εισηγητικά από τον κύριο Πρόεδρο. Καταλαβαίνω τώρα το πνεύμα βεβαίως που το θέσατε. Αλλωστε, θεσμικά ερχόμαστε εδώ, δεν υπάρχει κανένα άλλο ζήτημα. Ομως και οι θέσεις θα πρέπει να αναπτυχθούν στην πορεία και εκεί να καταλήξουμε αν θα υπάρξει κάτι, αν δεν θα υπάρξει, ή τι διατυπώσεις θα κάνει κάθε κόμμα. Να μην το θεωρήσουμε δηλαδή δεδομένο, αυτό λέω».

Στη συνέχεια, ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας περιγράφει αναλυτικά την κατάσταση και τις επιδιώξεις από τη συγκεκριμένη σύσκεψη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακριβώς σε αυτό το σημείο ο Αλ. Τσίπρας ομολογεί ουσιαστικά πως το «όχι» του δημοψηφίσματος το είχε κάνει «ναι» πολλές μέρες πριν από αυτό, όταν είχε στείλει στους θεσμούς την πρόταση της κυβέρνησής του, που είναι ίδια με αυτήν του Γιούνκερ, εκτός από 5 σημεία. Επίσης εξελίσσεται ένα παζάρι σε σχέση με τα προαπαιτούμενα, και είναι προφανές ότι όλα τα αστικά κόμματα έχουν συμφωνήσει στο μνημόνιο και μια σειρά αντιλαϊκές ρυθμίσεις, προκειμένου να βγει από την κρίση αλώβητο το μεγάλο κεφάλαιο. Ακολουθούν οι τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών Μεϊμαράκη και Θεοδωράκη.

Ο Δ. Κουτσούμπας σε αυτήν τη φάση της συζήτησης παίρνει τον λόγο και τοποθετείται ως εξής:

«Καταρχήν, όλοι σας ξέρετε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας πάντα μιλάει καθαρά. Γενικώς δεν ήμασταν ποτέ οπαδοί του “ήξεις – αφήξεις”, των “ντεμί” καταστάσεων ή συμβιβασμών. Αλλο οι συμβιβασμοί που μπορεί να είναι απαραίτητοι όταν προάγουν το εργατικό – λαϊκό συμφέρον, τα δικαιώματα του λαού μας.

Ετσι καθαρά μιλάμε, και έτσι ειλικρινά θα μιλήσω. Δεν σας κρύβω ότι είχα ανησυχίες ερχόμενος στη σύσκεψη, όχι για τη σύσκεψη την ίδια, αλλά με όλες αυτές τις εξελίξεις που συμβαίνουν. Μετά την ενημέρωση του κυρίου πρωθυπουργού ενισχύθηκαν αυτές οι ανησυχίες ακόμα περισσότερο.

Από μία άποψη, ή αν θέλετε από πολλές απόψεις, στην καλύτερη περίπτωση είμαστε στο ίδιο σημείο με πριν το δημοψήφισμα και στην πιο απαισιόδοξη – που μάλλον είναι και η πιο ρεαλιστική ως αποτύπωση της πραγματικότητας – είμαστε σε χειρότερη.

Και αυτό δεν το λέω με την έννοια ότι ο λαός μας εκφράστηκε. Και εμείς θέλουμε λαϊκή συμμετοχή. Δημοψηφίσματα και τέτοια, εκλογές, πρέπει να γίνονται, να εκφράζεται ο λαός. Ομως, αυτό το δημοψήφισμα – παγίδα ή ό,τι άλλες εκφράσεις χρησιμοποιήσαμε, δείτε και τα πρακτικά της Βουλής, και δημόσια έχουμε πει διάφορα πράγματα – είναι πραγματικά παγίδα για τον λαό μας. Δεν έδινε καμία λύση, καμία διέξοδο, ακόμα κι αν ξεκινήσουμε από τα ίδια τα ερωτήματα που τίθονταν για απάντηση στον ελληνικό λαό.

Και, βεβαίως, εδώ δεν μπορώ παρά να υπενθυμίσω, και το θεωρούμε – γι’ αυτό το θέτω ως ζήτημα – ότι είναι αντιδημοκρατική ερμηνεία, αυταρχική ερμηνεία του Κανονισμού της Βουλής, του Συντάγματος κ.λπ. να αρνείται το προεδρείο της Βουλής, και η κυβέρνηση φυσικά, η κυβέρνηση κυρίως, να θέσει σε ονομαστική ψηφοφορία, έστω κι αν δεν περνούσε από τη Βουλή – αλλά αυτή είναι κυρίαρχο Σώμα με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους μας – την πρόταση του ΚΚΕ να τεθεί και ως ερώτημα, εκτός από την πρόταση των εταίρων, των συμμάχων, της τρόικας, των τριών θεσμών κ.λπ. -όπως θέλετε πείτε τους – και το ερώτημα για την πρόταση της κυβέρνησης η οποία υπήρχε μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Αυτό θέσαμε, και γι’ αυτό το ΟΧΙ το δικό μας καταγραφόταν με αυτόν τον τρόπο. Δεν ήταν επειδή είμαστε από θέση αρχής υπέρ του άκυρου, του λευκού, της αποχής – τα ξέρετε όλα αυτά – αλλά διότι δεν θέλαμε να μετρηθεί αυτό το ΟΧΙ το δικό μας με το ΟΧΙ της κυβέρνησης, με το ΟΧΙ του ΣΥΡΙΖΑ, με το ΟΧΙ των Ανεξάρτητων Ελλήνων, με το ΟΧΙ της Χρυσής Αυγής, με το ΟΧΙ άλλων εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων κ.λπ., που ο καθένας έδινε το δικό του νόημα, και γι’ αυτό επιλέξαμε αυτήν την τακτική.

Και από αυτήν την άποψη, αυτή η αντίδραση σε όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην Ευρωζώνη, με την απαράδεκτη πραγματικά στάση και τους απαράδεκτους εκβιασμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, απέναντι στον ελληνικό λαό πρώτα απ’ όλα, όπως και οι απαράδεκτοι εκβιασμοί – από τη δική της μεριά – της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στον λαό με τέτοια διλήμματα που έθετε στο δημοψήφισμα, δεν δίνουν λύσεις, οδηγούν σε αδιέξοδο και οδηγούν σε μία κατάσταση όπου βρισκόμαστε και σήμερα και για την οποία, ξαναλέω, δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι θα έχει και το καλύτερο τέλος, τουλάχιστον με βάση αυτά που μας ενημέρωσε ο κύριος πρωθυπουργός εδώ σήμερα».

Η σύσκεψη διεκόπη λίγο αργότερα, προκειμένου να γίνουν κάποιες τηλεφωνικές επικοινωνίες του τότε πρωθυπουργού με αρχηγούς άλλων κρατών. Μετά τη διακοπή, και αφού προηγουμένως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει αναφερθεί πολλές φορές στο ΚΚΕ, ο Δ. Κουτσούμπας ζητά τον λόγο και αναφέρει τα εξής:

«Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα εντός πρακτικών να κάνω μια τοποθέτηση, γιατί επανειλημμένα έχετε τοποθετηθεί και έχετε πει “εκτός του ΚΚΕ” (…) Είναι πολλή ώρα τώρα. Εγινε και ενημέρωση για τις τηλεφωνικές συνομιλίες.

Εγώ θα ήθελα να επισημάνω ότι γενικά η όλη συζήτηση δείχνει όλη αυτήν την αντίφαση – κατά τη γνώμη του ΚΚΕ – μιας αδιέξοδης πολιτικής που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζεται και το τελευταίο διάστημα. Είναι η πολιτική σας αδιέξοδη συνολικά. Οδηγεί, με βάση και τις προτάσεις που έγιναν σήμερα, είτε σε μία επώδυνη συμφωνία το επόμενο διάστημα, σε ένα μνημόνιο κατά τη γνώμη μας – άσχετα πώς ονομάζεται – με νέα σειρά μέτρα και βεβαίως στην άλλη περίπτωση, εάν δεν υπάρξει συμφωνία, σε ενδεχόμενη κρατική χρεοκοπία με Grexit – σύμφωνοι – με ευθύνη των τριών θεσμών ή όποιων άλλων, ανάλογα τις εξελίξεις. Αυτό που θέλουμε να πούμε, ότι και στις δύο περιπτώσεις θα την πληρώσει ο ελληνικός λαός.

Να διευκρινίσουμε εδώ ότι το ΚΚΕ, όταν μιλάει για ρήξη, δεν εννοεί μια ρήξη με το νόμισμα μόνο, μια έξοδο από το ευρώ μόνο και να πάμε σε κάποιο άλλο νόμισμα ή σε ένα διπλό νόμισμα, τέλος πάντων όλα τα σενάρια που ακούγονται και γράφονται ή και που υπάρχουν στην οικονομία. Εμείς εννοούμε μια συνολική αντιπαράθεση, σύγκρουση και ρήξη που συνιστά μια συγκροτημένη πρόταση αποδέσμευσης, κοινωνικοποίησης, διαγραφής του χρέους με εργατική – λαϊκή εξουσία και κεντρικό σχεδιασμό, δηλαδή μια πρόταση για μια άλλη κοινωνία, μια άλλη οικονομία. Και σε αυτήν την κατεύθυνση παλεύουμε. Αλλιώς θα είναι όχι μόνο δώρον άδωρον, αλλά θα την πληρώνει συνεχώς ο λαός, που θα είναι το μόνιμο υποζύγιο.

Και, φυσικά, από αυτήν την άποψη και από τις προτάσεις που έγιναν και τις παρεμβάσεις για το κοινό ανακοινωθέν στον προηγούμενο κύκλο συζήτησης, θα ήθελα να πω ότι διαφωνούμε κάθετα με το να ερμηνεύουμε εδώ σε αυτήν τη σύσκεψη ή γενικότερα την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, το πώς εξηγείται ένα αποτέλεσμα για παράδειγμα ενός δημοψηφίσματος – παγίδα, το ξαναλέμε, που είναι για να υποτάξει έναν λαό, σε τελευταία ανάλυση, ώστε να αποδεχτεί μια σειρά ζητήματα.

Τα εκλογικά αποτελέσματα μπορούν να εξηγηθούν με διαφορετικό τρόπο. Επιμένω σε αυτό που είπα στην αρχή, ότι και στην αποχή και στο άκυρο – λευκό και στους ψηφοφόρους του ΟΧΙ και του ΝΑΙ υπάρχει σημαντική αμφισβήτηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και συνολικά της πολιτικής που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια, που μπορεί να μην είναι κυρίαρχη σήμερα, αλλά είναι ισχυρή.

Αρα, από αυτήν την άποψη δεν νομίζω ότι πρέπει να δέσουμε χειροπόδαρα τον λαό μας λέγοντας “ΝΑΙ στην Ευρωζώνη, ΝΑΙ στην Ευρωπαϊκή Ενωση”. Εμείς πιστεύουμε το αντίθετο, και μάλιστα εξέφρασε και μια δυναμική αυτή η τοποθέτηση.

Και, βεβαίως, σχετικά με τη διατύπωση για το κοινό ανακοινωθέν, την πρόταση που γίνεται και από τον πρωθυπουργό και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να συμφωνήσει το συμβούλιο εδώ, θεωρούμε ότι πρέπει να καταγραφεί στα πρακτικά η άποψή μας: Διαφωνούμε συνολικά με το κοινό ανακοινωθέν. Και η συνολική αυτή διαφωνία μας – να την εξηγήσω – αφορά τόσο την ερμηνεία της ψήφου των Ελλήνων πολιτών στο χθεσινό δημοψήφισμα, όσο και την διαπραγματευτική τακτική και τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης που εξέθεσε σήμερα εδώ και πιο αναλυτικά ο πρωθυπουργός.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θεωρεί ότι στα πλαίσια αυτά, σε αυτόν τον δρόμο εξέλιξης που ακολουθείται σε αυτές τις διακρατικές συμμαχίες στις οποίες συμμετέχουμε, σε αυτές τις ενώσεις, δεν μπορεί να υπάρξει γνήσια φιλολαϊκή – φιλεργατική διαπραγμάτευση και λύση.

Από αυτήν την άποψη, θεωρούμε ότι καλώς καταχωρείται στα πρακτικά αυτή η διαφωνία μας. Βεβαίως, και δημόσια θα την εκθέσουμε στους εργαζόμενους, στον λαό μας.

Και να πω μια άποψη που είναι η πάγια θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας. Εθνική ομοψυχία και εθνική ενότητα δεν μπορεί να υπάρξει με την έννοια που δίνεται από άλλες πολιτικές δυνάμεις, όχι μόνο λόγω των διαφορετικών ιδεολογικών ή πολιτικών θέσεων κάθε φορά, αλλά γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι αλλιώς εννοεί και αλλιώς στην πραγματικότητα είναι αυτό που εννοεί καθένας ως ενότητα και εθνική συνείδηση και συνεννόηση για τον εργάτη, τον άνεργο, τον αυτοαπασχολούμενο, τον φτωχό αγρότη, που είναι το 95% της ελληνικής κοινωνίας, και διαφορετικό για κάποιους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, για το μεγάλο κεφάλαιο, γι’ αυτούς που δεν έχουν πατρίδα στην ουσία. Γιατί το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και, βεβαίως, για τα κέρδη του υπονομεύει ακόμα και τα απλά δικαιώματα των εργαζομένων.

Αυτήν τη διευκρίνιση θέλω να κάνω. Είναι γνωστή άλλοτε η ιδεολογική – πολιτική θέση μας γι’ αυτό το ζήτημα. Τη λέω απλά και μόνο για να καταγραφεί και να είναι καθαρό, μιας και πάντα το ΚΚΕ μιλά ειλικρινά σε όλες τις περιπτώσεις, και μπροστά στον λαό και όταν γίνονται τέτοιες συσκέψεις ή συμβούλια αρχηγών».

Μετά από αυτήν την παρέμβαση, ο Δημήτρης Κουτσούμπας αποχώρησε από τη σύσκεψη. Όλοι οι υπόλοιποι αρχηγοί, των αστικών κομμάτων, παρέμειναν και “μαγείρευαν” το κοινό ανακοινωθέν που θα υπέγραφαν και με βάση το οποίο ακολούθησε το 3ο και χειρότερο μνημόνιο σε βάρος του λαού.