Σε μια πολύ τρυφερή κίνηση προχώρησε ο Δημήτρης Αλεξάνδρου και το αποκάλυψε μέσα από ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram.
Συγκεκριμένα, ο γνωστός παρουσιαστής επισκέφτηκε τη Μονάδα Προστασίας Παιδιού Πεντέλης και πέρασε χρόνο με τα παιδιά που βρίσκονταν εκεί, παίζοντας και ζωγραφίζοντας μαζί τους.
Η συγκινητική ανάρτηση του Δημήτρη Αλεξάνδρου
«“Δεν χρειάζονται πολλά για να αλλάξει μια στιγμή. Λίγη παρουσία. Λίγη φροντίδα. Λίγη αγάπη.
Και όλα γίνονται λίγο πιο φωτεινά. 🤍 Μονάδα προστασίας Πεντέλης !”», σημείωσε ο Δημήτρης Αλεξάνδρου στην ανάρτησή του.
Μάλιστα, σε σχετικό story που ανέβασε με την ανάρτησή του, ο παρουσιαστής σημείωσε πως η επίσκεψή του εκεί ήταν ό,τι καλύτερο έκανε μέσα στο 2025.
Να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο ότι στη Μονάδα Προστασίας Πεντέλης φιλοξενούνται παιδιά και βρέφη που δεν διαθέτουν οικογενειακό περιβάλλον ή ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες, βρίσκονται σε κίνδυνο ή έχουν εγκαταλειφθεί, είναι θύματα εγκληματικών πράξεων ή οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν κρίσιμες καταστάσεις.
Η εξομολόγηση του Δημήτρη Αλεξάνδρου για την πατρότητα
Ο Δημήτρης Αλεξάνδρου αποκάλυψε σε παλιότερη συνέντευξή του στο ΟΚ! ότι η πατρότητα τον προσγείωσε και τον έκανε να δει τα πράγματα τελείως διαφορετικά.
«Η πατρότητα με προσγείωσε. Ξαφνικά κατάλαβα ότι η ζωή δεν γυρίζει γύρω από μένα. Ό,τι κι αν κάνω, στο τέλος της μέρας το μόνο που μετράει είναι να γυρίσω σπίτι και να δω ένα χαμόγελο από το παιδί μου.
Ως μπαμπάς έγινα πιο ήρεμος και συγκεντρωμένος. Εκεί που παλιά έτρεχα για όλα, τώρα διαλέγω πού αξίζει να δώσω ενέργεια. Και το πιο σημαντικό; Ο γιος μου με έκανε πιο ευαίσθητο, κι ας μην το λέω συχνά. Νομίζω ότι το μάθημα ζωής που έχω πάρει είναι ότι δεν έχεις πάντα δεύτερη ευκαιρία. Αν θες να αγκαλιάσεις, το κάνεις τώρα. Αν θες να ακούσεις, ακούς τώρα.
Επίσης, έμαθα ότι δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος, αρκεί να κοιτάς στα μάτια και να δίνεις την ψυχή σου. Αυτό μένει στο παιδί, το πώς σε ένιωσε, όχι τα λόγια. Η πατρότητα σε μαθαίνει να αγαπάς πιο αγνά και πιο βαθιά. Θέλω ως πατέρας να είμαι πάντα κοντά στον γιο μου, όχι απλά ως παρουσία αλλά ουσιαστικά, στηρίζοντάς τον σε όλα. Να νιώθει ότι θα μπορεί να μου πει τα πάντα, χωρίς να φοβάται ή να ντρέπεται. Να ξέρει πως ό,τι κι αν γίνει θα είμαι πάντα δίπλα του, και στα καλά και στα δύσκολα».
