Ο Σταμάτης Φασουλής σήμερα, Πέμπτη 30 Οκτωβρίου, βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή Buongiorno του MEGA, και παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη. Μεταξύ άλλων, ο σπουδαίος σκηνοθέτης μίλησε για τον Διονύση Σαββόπουλο, ο οποίος έφυγε από την ζωή πριν από λίγο καιρό – δείτε εδώ την επικήδειό του -, για το κοινωνικό του άγχος που τον οδήγησε στο αλκοόλ σε μια πιο μοναχική ζωή, αλλά και για το πάθος του για το θέατρο και την σχέση του με τους ηθοποιούς.

Ο Σταμάτης Φασουλής στο Buongiorno

Η συγκινητική αναφορά στον Διονύση Σαββόπουλο

Αρχικά, ο Σταμάτης Φασουλής, μιλώντας για τον Διονύση Σαββόπουλο και για την επικήδειό του, είπε χαρακτηριστικά: «Περισσότερο από όλα εκπροσώπησα την φιλία μου με τον Διονύση Σαββόπουλο, επί 10 χρόνια είμαστε σχεδόν κάθε μέρα μαζί. Ήταν κάτι χαρακτηριστικό του Διονύση, αυτό που αποθέωνε, το αποζητούσε κιόλας. Γράφαμε μαζί, ερχόταν σπίτι μου μια φορά την εβδομάδα και μιλούσαμε για 3 ώρες, τις 2,5 ώρες κάναμε κατάθεση ψυχής, λέγαμε για τον εαυτό μας».

«Όταν αισθάνεται ένας ηθοποιός ότι τον αγκαλιάζεις, αφήνεται σε εσένα»

Μιλώντας για το θέατρο και για την σχέση του με τους ηθοποιούς, αποκάλυψε: «Κάνουμε πρόβα 3,5 ώρες, τις 3,5 αυτές ώρες μιλάω περισσότερο για το θέατρο, για άσχετα πράγματα, αλλά επιφώτιζα αυτό που πρόκειται να γίνει. Αυτό στην αρχή το έκανα ερήμην μου, εγώ όταν μιλάει για το θέατρο στο παρελθόν, μιλάω για το τώρα, για αυτή τη στιγμή, για αυτή την παράσταση και τον συγκεκριμένο ηθοποιό. Από τις 3,5 ώρες ασχολούμαι για το θεατρικό εσωτερικά 1 ώρα, τις άλλες μιλάμε για όλα όσα το στελεχώνουν.

Ο σκηνοθέτης φέρεται ανάλογα τον ηθοποιό, πρέπει να προσαρμόζεσαι. Έχω μια ιδέα για έναν ρόλο δεν πάω να την φορέσω σε έναν ηθοποιό. Αρχίζουμε και μιλάμε για την ουσία των πραγμάτων, μοιράζομαι και εγώ πολλά στοιχεία προσωπικά, έτσι ανοίγεται και ο άλλος περισσότερο. Η πρόβα παίρνει άλλη διάσταση. Εγώ δεν ήμουν ποτέ από τους σκηνοθέτες που ήμουν αυστηρός, ίσως στην αρχή από ανασφάλεια να φέρθηκα αυταρχικά, γιατί εγώ ξεκίνησα από το 65′ να σκηνοθετώ, μην τρομάζετε. Εγώ θέλω την αγάπη, για να έρθει ο ηθοποιός έχει υπερπηδήσει πολλά εμπόδια, αυτό πάει να πει ότι κάτι μας ενώνει. Δεν είναι θέμα υπακοής, αν μπει μέσα η υπακοή, τα χάνεις.

Όταν αισθάνεται ένας ηθοποιός ότι τον αγκαλιάζεις, αφήνεται σε εσένα, το θέμα είναι να μην πιστέψει ότι κινδυνεύει από τα χέρια σου, εκεί αμύνεται. Αν αισθανθεί ότι του βάζεις μαξιλάρια για να προστατευτεί, αφήνεται. Ακόμα και αν γίνει κάποιο “λάθος”, καταλαβαίνει ότι του το λέω για προστασία».

«Είμαι ανασφαλής στη ζωή μου, έπινα ένα μπουκάλι βότκα την ημέρα, αυτό κράτησε 10 χρόνια»

Μιλώντας για την ανασφάλειά του και το κοινωνικό άγχος που αντιμετωπίζει, εξομολογείται: «Είμαι ανασφαλής στη ζωή μου, πολύ, το δηλώνω, είμαι ανασφαλής στο φέρεστε, είμαι ανασφαλής σε μια παρέα. Παλαιότερα για παράδειγμα έπινα για να ξεπεράσω το τρακ και να μιλήσω με τον κόσμο, για να αντιμετωπίσω όλο αυτό. Πλέον δεν πίνω καθόλου, το έχω παρατήσει 20 χρόνια, πλέον δεν το κάνω γιατί δεν πάω πουθενά. Ακόμα και τώρα για να μιλήσω στον σοφέρ στο ταξί το σκέφτομαι, φοβάμαι μη μου πει “τι θες τώρα σήκω και φύγε”. Αισθάνομαι ότι όλοι στο κόσμο δεν είμαστε αποδεκτοί από την κοινωνία, πρέπει να το φτιάξουμε αυτό. Είναι πρακτικά ένας φόβος μη δεν με αγαπήσουν.

Είναι αυτό που έλεγε ο Σαββόπουλος ότι όταν κάνω κάτι καλό θέλω να έρθει η μητέρα μου να πει “καλά το έκανες Διονυσάκη”. Ο καλλιτέχνης θέλει να τον αγαπάνε. Δεν έχω παράπονο από το θέατρο, υπάρχει ένα 2% μπορεί να με μισεί, είναι φυσικό αυτό. Με την παρέα μου δεν έχω τέτοιο θέμα, όταν ανοίγομαι κοινωνικά με πιάνει αυτό μέχρι να κάτσω στην καρέκλα μου. Μπορεί να είμαι λάθος εγώ. Δεν βγαίνω έξω καθόλου, κάθομαι σπίτι μου πάρα πολύ, μαγειρεύω σπίτι μου και βγαίνω κάθε 15 μέρες και αν. Είναι μοναχική αυτή η ζωή, παλαιότερα δεν ήταν και το πλήρωσα. Δεν υπήρχε νόημα να πίνω ένα μπουκάλι βότκα την ημέρα. Αυτό κράτησε 10 χρόνια. Έπινα για να ανταπεξέλθω στα κοινωνικά ζητήματα, δεν υπήρχε λόγος, πήγαινα και ήμουν με ένα ουίσκι στο χέρι, δεν υπήρχε λόγος».

«Ερωτεύτηκα 2-3 φορές αλλά οι 2 από αυτούς δεν αξιώθηκαν να ζεσταθούν σε σάρκα»

Ο Σταμάτης Φασούλης μάλιστα, μιλώντας για τον έρωτα που έχει ζήσει στη ζωή του, αλλά και αυτόν που δεν έχει ζήσει, αποκαλύπτει: «Αν ήθελα να ζήσω κάτι ξανά θα ήταν ένας έρωτας, δεν ξέρω αν θα ήταν με τον ίδιο άνθρωπο. Ένα ερωτικά συναίσθημα είναι πάνω του αντικείμενου του, πολλές φορές φορτώνουμε ένα αντικείμενο πάνω σε κάποιον που δεν είναι. Είναι απογοητευτικό αυτό, αλλά ταυτόχρονα λες κοίτα να δεις πώς στολίζει ο εαυτός μου κάποιον άλλον άνθρωπο και τον κάνεις το παν. Ερωτεύτηκα 2-3 φορές αλλά οι 2 από αυτούς δεν αξιώθηκαν να ζεσταθούν σε σάρκα, ο ένας κράτησε για χρόνια. Το είχαν υποψιαστεί, αλλά δεν έγινε ποτέ. Ήμασταν νέοι και φίλοι, έχει περάσει καιρός από τότε. Δεν το έχω ξεπεράσει, μπορεί να μείνει αγκάθι δεν σημαίνει ότι με καταβάλει».

Ο λόγος που δεν έκανε ποτέ παιδιά

Τέλος, μιλώντας για το λόγο που δεν έκανε ποτέ παιδιά, αποκαλύπτει: «Δεν ήθελα ποτέ να κάνω παιδί, δεν σκέφτηκα ποτέ να αποκτήσω παιδί. Μεγάλωσα σε μια εποχή που δεν ήταν στη μόδα τα παιδιά. Τότε η Χούντα επέβαλε το “πατρις, θρησκεία, οικογένεια” και εμείς το αρνούμασταν, όλα τα αρνούμασταν. Πάντα νιώθω ότι στην οικογένεια το παιδί είμαι εγώ, πώς να κάνω παιδί; Φαντάζομαι μερικές φορές την οικογένεια, η φαντασία μερικές φορές είναι πιο δυνατή. Δεν μου αρέσει το παρόν που ζούμε, δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει, αλλά περιμένω την στιγμή μου. Οι παραστάσεις είναι τα παιδιά μου».