Σε μια συγκινητική τελετή στη Μητρόπολη Αθηνών, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο με λόγια γεμάτα σεβασμό και θαυμασμό, αναγνωρίζοντας τη σημαντική του συμβολή στην ελληνική μουσική και κοινωνία. Ο Μητσοτάκης τόνισε ότι ο Σαββόπουλος υπήρξε μια βαθιά πολιτική φωνή που συνδύασε το ροκ με το έντεχνο και το λαϊκό, ενώ παράλληλα προώθησε την ενότητα και την κοινότητα των Ελλήνων. Ο Πρωθυπουργός υπογράμμισε την αγάπη του Σαββόπουλου για την Ελλάδα και την απόφασή του να μην δεχθεί δημόσια αξιώματα, ενώ έκλεισε τον επικήδειο με ένα θερμό ευχαριστώ, αναγνωρίζοντας την παρακαταθήκη που αφήνει πίσω του ο καλλιτέχνης.
Πιο αναλυτικά
Μέσα σε κλίμα συγκίνησης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκφώνησε τον επικήδειο λόγο του στη Μητρόπολη Αθηνών, αποχαιρετώντας τον Διονύση Σαββόπουλο με λόγια γεμάτα σεβασμό και θαυμασμό. Ο Πρωθυπουργός μίλησε για τον σπουδαίο καλλιτέχνη όχι μόνο ως πολιτειακός παράγοντας, αλλά και ως φίλος, τονίζοντας πως ο Νιόνιος «σφράγισε με το έργο του τις περιπέτειες και τις χαρές του τόπου».
«Για τον άνθρωπο και τραγουδοποιό που αποχαιρετούμε σήμερα, θα μιλούν πάντα τα συναισθήματα όλων όσοι ταξίδεψαν με τις νότες και τους στίχους του. Προσωπικά όμως δεν είμαι εδώ μόνο σαν φίλος και σαν θαυμαστής του αλλά και από χρέος προς έναν μεγάλο Έλληνα που έζησε και περιέγραψε μοναδικά τις περιπέτειες του τόπου», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Κυριάκος Μητσοτάκης: «Ο Νιόνιος συμβάδισε με τη ζωή της χώρας»
Ο Πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε μια βαθιά πολιτική φωνή, χωρίς να εγκλωβιστεί ποτέ σε δογματισμούς: «Ο Νιόνιος σε όλη του τη ζωή συμβάδισε με τη ζωή της χώρας, δίνοντάς μας ώθηση και χαρά στις δύσκολες ανηφόρες, αλλά και προειδοποιώντας στις κατηφόρες. Πέτυχε να φέρει το ροκ κοντά στο έντεχνο, το λαϊκό και το δημώδες, ενώ στο κοινωνικό πεδίο συνδύασε τις οραματικές ιδέες της αριστεράς με τον ρεαλισμό της φιλελεύθερης σκέψης».
Αναφερόμενος στο έργο του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεχώρισε στίχους από τον «Άγγελο-εξάγγελο», λέγοντας πως ήταν «προφητικοί και βαθιά ανθρώπινοι», δείχνοντας πώς η τέχνη μπορεί να γίνει πιο δυνατή από κάθε πολιτικό λόγο.
«Ένας πατριώτης που αγαπούσε τον τόπο του»
Σε άλλο σημείο, ο Πρωθυπουργός περιέγραψε τον Διονύση Σαββόπουλο ως έναν «πρωτοπόρο και αιρετικό», που όμως δεν έπαψε ποτέ να αγαπά ειλικρινά την Ελλάδα: «Μιλούσε με τη βραχνή φωνή, πότε του γλυκού αφηγητή και πότε του επικριτή κάθε λάθους. Η στάση του μετατρεπόταν σε έναν αόρατο συντελεστή της δημοκρατίας».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στάθηκε και στην επιλογή του Σαββόπουλου να μη δεχθεί ποτέ δημόσια αξιώματα, σημειώνοντας πως «το μήνυμα της ενότητας και της κοινότητας των Ελλήνων ήταν πάντα παρόν στο έργο και στη δράση του».
«Θα ζει μέσα από τα τραγούδια του»
Κλείνοντας τον επικήδειο, ο Πρωθυπουργός δεν έκρυψε τη συγκίνησή του: «Νιόνιο μας, δεν θα σε αποχαιρετήσω με ένα απλό αντίο, αλλά με ένα μεγάλο ευχαριστώ, στο όνομα τόσων γενεών που σφράγισε η διαδρομή σου. Και να σου πω επίσης ότι από αύριο δεν θα υπάρχεις μόνο μέσα από τα τραγούδια σου, θα σε σκεφτόμαστε κάθε φορά που ένας νέος θα πιάνει μια κιθάρα για να κάνει την αλήθεια του μουσική, αλλά και σε κάθε συγκυρία που θα μας κάνει να κοιταχτούμε στον εθνικό μας καθρέφτη, με τα καλά μας και τα στραβά μας, για να συμφιλιωθούμε με τους εαυτούς μας.
Και κατέληξε: «Πάνω απ’ όλα όμως για να διακρίνουμε τις ξεχωριστές αρετές των Ελλήνων, εκείνων που θα σηκώνουν την ψυχή μας για να δώσουν ρεύμα στην κοινή μας πρόοδο. Να γίνουμε αληθινοί. Αυτός άλλωστε ήταν και ο στόχος σου ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη, μία παρακαταθήκη που αξίζει να μας οδηγεί και για την οποία μαζί με το τεράστιο μουσικό σου έργο θα νιώθουν σίγουρα υπερήφανοι η αγαπημένη σου Άσπα, τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου».






