Η Λίβερπουλ θρηνεί τον πρόωρο χαμό του Ντιόγκο Ζότα, ο οποίος σκοτώθηκε σε τροχαίο στην Ισπανία σε ηλικία 28 ετών. Σε ένδειξη πένθους, η ομάδα ανακοίνωσε την απόσυρση της φανέλας με το Νο 20, μια σπάνια κίνηση στην ιστορία της.
Ο Ζότα, αγαπητός στους φιλάθλους για το ταλέντο και τον χαρακτήρα του, είχε σημαντική συμβολή στην κατάκτηση της Premier League. Πλήθος οπαδών συγκεντρώθηκε έξω από το Άνφιλντ για να αποτίσει φόρο τιμής, αφήνοντας κασκόλ και λουλούδια στη μνήμη του.
Η φανέλα του θα παραμείνει μια διαρκής υπενθύμιση της κληρονομιάς του.
Πιο αναλυτικά
Η Λίβερπουλ βυθίζεται στο πένθος και μαζί της ολόκληρος ο ποδοσφαιρικός κόσμος, μετά τον αδόκητο χαμό του Ντιόγκο Ζότα, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 28 ετών, ύστερα από φρικτό τροχαίο στην Ισπανία. Το σοκ είναι τέτοιο, που η διοίκηση της ομάδας ανακοίνωσε την απόσυρση της φανέλας με το Νο20, μια κίνηση που δεν έχει επαναληφθεί ποτέ στην ιστορία του συλλόγου.
Ο Ντιόγκο Ζότα είχε γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών με το πάθος και το χαμόγελό του, και όχι μόνο για το ταλέντο του, που συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάκτηση της Premier League. Ο αδικοχαμένος παίκτης ήταν ένας χαρακτήρας που αγαπήθηκε βαθιά στο Άνφιλντ, ένας άνθρωπος που, όπως λένε και οι φίλαθλοι, «δεν του άξιζε να φύγει έτσι», με αρκετούς να δηλώνουν πως νόμιζαν αρχικά πως πρόκειται για κακόγουστο αστείο.
«Προσκύνημα» στο Άνφιλντ για τον Ντιόγκο Ζότα
Από νωρίς το πρωί της Πέμπτης, πλήθος οπαδών άρχισε να συγκεντρώνεται έξω από το γήπεδο της Λίβερπουλ, αφήνοντας κασκόλ, φανέλες, σημειώματα και λουλούδια στη μνήμη του Ζότα. Οι περισσότεροι φορούσαν τη φανέλα του με το Νο20, ένα νούμερο που από εδώ και πέρα θα παραμένει για πάντα στην πλάτη του Ντιόγκο Ζότα.
Η απόφαση της Λίβερπουλ να αποσύρει το Νο20 είναι ιδιαίτερα σπάνια στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Ανάλογες κινήσεις έχουν γίνει μόνο για τον θρυλικό Μπόμπι Μουρ από τη Γουέστ Χαμ (Νο6) και για τον Μαρκ-Βιβιέν Φοέ από τη Μάντσεστερ Σίτι (Νο23), μετά τον ξαφνικό θάνατό του μέσα στο γήπεδο.
Η φανέλα του Ζότα θα παραμείνει πλέον στην ιστορία της ομάδας, ως υπενθύμιση ενός σπουδαίου ποδοσφαιριστή και ενός ακόμα σπουδαιότερου ανθρώπου που χάθηκε άδικα.