O Χρήστος Λούλης παραχώρησε συνέντευξη στον δημοσιογράφο Χρήστο Τζίφα για το Rosa.gr και μεταξύ άλλων ο γνωστός ηθοποιός, έκανε μία μεγάλη αποκάλυψη. Εξομολογήθηκε ότι και ο ίδιος έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης και μάλιστα από άνδρα.

Η συνέντευξη του Χρήστου Λούλη

Η εξομολόγηση για την σεξουαλική παρενόχληση της οποίας έχει πέσει θύμα

«Οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις δεν με εξέπληξαν. Μα το έχω υποστεί και εγώ. Σεξουαλικά. Έχω υποστεί σεξουαλική παρενόχληση. Όχι από γυναίκα. Από άντρα. Από άντρες. Όταν ήμουν μικρός. Αλλά εγώ ήμουν και σε μια κατάσταση 20 – 22 χρονών, που μπορούσα να ρίξω και μια σφαλιάρα. Δεν είχα ρίξει ποτέ. Αλλά υπήρχε η απειλή. Και φαντάζομαι ότι ένα κορίτσι δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Αλλά αυτό το κλίμα υπήρχε», εξομολογήθηκε ο Χρήστος Λούλης.

Για να συνεχίσει: «Όταν μπήκα στη σχολή και ξεκίνησα και βγήκα από τη σχολή και άρχισα να δουλεύω, η κυρίαρχη κουλτούρα της εποχής, ήταν ότι για να κάνεις θέατρο πρέπει να ταλαιπωρηθείς, πρέπει να μη χαίρεσαι, πρέπει να περάσεις τα πάνδεινα και πρέπει να γίνει η ψυχή σου μαύρη και να σε προσβάλλουν. Ο σκηνοθέτης, ο μεγάλος πρωταγωνιστής πρέπει να σε προσβάλλουν.

Άμα δεν σε προσβάλλει κανείς, τότε δεν χαλυβδώνεσαι να κάνεις θέατρο. “Το θέατρο θέλει στομάχι.” Αυτό μας λέγανε. Και έτσι κάπως είναι. Αλήθεια σου λέω. Αλλά τώρα με το MeToo είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε και να ερευνήσουμε αν μπορεί να γίνει επί της ουσίας καλή δουλειά με χαρά και όχι με κακοπάθεια. Με χαρά.

Η σπόντα για την παράσταση «Πες το Ψέματα»

Καθώς συνέχισε να σχολιάζει τις εξελίξεις στον χώρο της υποκριτικής, ο ηθοποιός άφησε αιχμές για υποκρισία αναφορικά με την παράσταση «Πες το Ψέματα», η οποία κατέβηκε επειδή στο cast της δεν συμμετείχε ούτε μία γυναίκα – δείτε εδώ αναλυτικά.

Από εκεί και πέρα ναι, όλα μπορούν να είναι τέχνη, όλα μπορούν να είναι πολιτική, με τη βαθιά έννοια της πολιτικής, αλλά νομίζω το να είμαστε σε μια παράσταση ή ένα έργο που γράφουμε ή που σκηνοθετούμε και να λέμε αυτό δεν το λέμε ή αυτό δεν το κάνουμε γιατί δεν πρέπει, δεν είναι σωστό, κάπως μου κάνει. Ή μια παρέα αγοριών, που θέλει να κάνει μια παράσταση και είναι μόνο αγόρια και κατεβαίνει η παράσταση γιατί δεν υπάρχει ούτε ένα κορίτσι, αυτό νομίζω πως είναι λιγάκι υποκριτικό.

Γιατί ξεκινάει από φόβο. “Α, τι θα πούνε”. Α, δεν είναι σωστό ρε μ@λάκα, γιατί τι θα πούνε που δεν έχουμε μια κοπέλα μαζί; Δεν αναφέρομαι σε αυτό που έγινε. Δεν ξέρω και δεν τα ξέρω τα παιδιά στο προκείμενο. Αλλά σκέψου. Σκέψου άμα είναι φίλοι όλοι αυτοί και θέλουν να κάνουν μια παράσταση και δεν μπορούν, επειδή πρέπει να έχουν και ένα κορίτσι. Δηλαδή, κατέβηκε η παράσταση από φόβο. Και ο φόβος δεν είναι πολιτική. Είναι λίγο υποκρισία», κατέληξε ο Χρήστος Λούλης.