Στην κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης εκφώνησε έναν συγκινητικό επικήδειο, αποχαιρετώντας τον αγαπημένο μουσουργό και παιδικό του ήρωα.
Με δάκρυα στα μάτια, ο Ιωαννίδης αναφέρθηκε στη σημαντική επιρροή του Σαββόπουλου στη μουσική και τον πολιτισμό, τονίζοντας πως χωρίς αυτόν το ελληνικό τραγούδι και οι καλλιτέχνες θα ήταν διαφορετικοί.
Ο Σαββόπουλος, όπως είπε, ένωσε τον συνθέτη, τον ποιητή και τον ερμηνευτή, ανεβάζοντας την τέχνη σε θεόρατο ύψος και δείχνοντας τον δρόμο στο άπειρο.
Ο Ιωαννίδης εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την καθοδήγηση και την αγάπη που έλαβε από τον Σαββόπουλο, αναγνωρίζοντας την ανεκτίμητη συμβολή του στην τέχνη και τη ζωή τους.
Πιο αναλυτικά
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, εκφώνησε έναν συγκινητικό επικήδειο για τον Διονύση Σαββόπουλο με την κηδεία του να ολοκληρώθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου 25.10.2025, με πλήθος κόσμου να βρίσκεται στην Μητρόπολη Αθηνών για να πει το τελευταίο αντίο στον αγαπημένο μουσουργό.
Πλήθος καλλιτεχνών που είχαν συνεργαστεί μαζί του, εκφώνησαν επικήδειο, με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη να είναι ένας από εκείνους που μίλησαν με σπαρακτικά λόγια για τον Διονύση Σαββόπουλο, τον παιδικό του ήρωα όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, με δάκρυα στα μάτια.
«Η πρώτη μεγάλη συναυλία που παρακολούθησα ήταν δική σου όταν με πήγε ο πατέρας μου στο κεντρικό στάδιο της Λευκωσίας να σε δω την εποχή που η Κύπρος έκειτο μακράν και δεν πάταγε καλλιτέχνης στο νησί. Έτσι ήρθες κι έστησες γιορτή. Σου άρεσαν οι γιορτές, τα μπουλούκια, τα συμπόσια, τα πανηγύρια, οι φιέστες, οι επέτειοι… Προετοιμαζόμουν και τα περίμενες σαν παιδάκι που ανυπομονεί για τα Χριστούγεννα. Σε αποχαιρετούμε σήμερα σαν έναν άνθρωπο σημαντικό για το τραγούδι και τον πολιτισμό, σημαντικό για τη σκέψη, το αίσθημα και την αισθητική μας, δηλαδή για ολόκληρη τη ζωή μας.
Χωρίς εσένα άλλο θα ήταν το τραγούδι μας, άλλοι θα ήμασταν κι εμείς».
Με εμφανή τη συγκίνηση στη φωνή, ο καλλιτέχνης αναφέρθηκε στον Διονύση Σαββόπουλο που αποχαιρετά σήμερα η Ελλάδα λέγοντας χαρακτηριστικά: «Σε αποχαιρετώ και εκ μέρους των παιδιών και μαθητών σου, των τραγουδοποιών της χώρας. Υπάρχουμε γιατί προϋπήρξες. Μας πήρες παιδάκια μέσα από το πικάπ του σπιτιού μας και μας άνοιξες την πόρτα σε ένα περιβόλι του τρελού, γεμάτο τραγούδια. Τρισυπόστατος, ένωσες τον συνθέτη, τον ποιητή και τον ερμηνευτή, ανεβάζοντας την ένωση αυτή σε θεόρατο ύψος. Μας έμαθες την αλφαβήτα της ιερής μας τέχνης. Παραμέρισες θαρραλέα εμπόδια και οδοφράγματα, δείχνοντας μας δρόμο στο άπειρο. Μας είπες “γράψτε τα τραγούδια σας και τραγουδήστε τα.
Μας ανέθρεψες, μας στήριξες, μας ελευθερώσες. Μαζί με τους αγαπημένους σου δασκάλους, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Βασίλη Τσιτσάνη φωταγώγησες τις πλατείες, τα θέατρα, τα σπίτια και τις καρδιές μας».
Και όπως είπε, «ανέδειξες το πολύτιμο, ανέβασες το επίπεδο της χώρας συνολικά και το επίπεδο του καθενός και της καθεμιάς προσωπικά».
Μεταξύ άλλων, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, σε μία πολύ συγκινητική στιγμή ανέφερε πως «Ακριβέ μου δάσκαλε, τον τελευταίο καιρό έγινες τρυφερός, ζήτησες τις συγγνώμες σου και είπες τα “σ’αγαπώ” σου. Να’ ναι καλά ο Γιώτης και η Ελένη, πριν από λίγες ημέρες είχα την ευκαιρία να σου το πω κι εγώ μετά από χρόνια, πως σε αγαπώ, σου το επαναλαμβάνω ολόψυχα και εδώ στο ξόδι σου».






