Ο Χρήστος Μαυρίκης υπήρξε μια από τις πιο σκοτεινές και αμφιλεγόμενες φιγούρες της Μεταπολίτευσης. Πέρασε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που βρέθηκε στο επίκεντρο του σκανδάλου παρακολουθήσεων πολιτικών προσώπων στα τέλη της δεκαετίας του ’80 – με πιο ηχηρή υπόθεση εκείνη των τηλεφωνικών υποκλοπών του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Τώρα, το όνομά του ήρθε ξανά στο προσκήνιο, καθώς φαίνεται ότι είναι το πρόσωπο πίσω από την απόπειρα δωροδοκίας σε δικαστή του Αρείου Πάγου.

Ο Χρήστος Μαυρίκης φαίνεται ότι είναι ο άνθρωπος που έστειλε επιστολή στον Αρεοπαγίτη και επιχειρώντας να τον δωροδοκήσει και αναζητείται στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας.

Η καταγγελία του αεροπαγίτη, με την επιστολή, έχουν ήδη διαβιβαστεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών για ποινική έρευνα. Ο εισαγγελέας διέταξε κατεπείγουσα προκαταρκτική έρευνα για το αδίκημα της κακουργηματικής δωροδοκίας δικαστή.

Στην επιστολή γινόταν αναφορά συγκεκριμένης εκκρεμούς υπόθεσης και υπήρχε η παράκληση για παρέμβαση του δικαστικού λειτουργού, ενώ παράλληλα αφηνόταν υπαινιγμός για την παροχή οικονομικών ανταλλαγμάτων.

Ο ανώτατος δικαστικός μόλις διάβασε το περιεχόμενο της επιστολής αμέσως προχώρησε σε καταγγελία στις αρχές παραδίδοντας την επιστολή ενώ έχουν ήδη κινηθεί οι διαδικασίες για τα περαιτέρω.

Ο Χρήστος Μαυρίκης, παρότι αποσύρθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας, έμεινε στη μνήμη ως το πρόσωπο-σύμβολο του σκοτεινού παρασκηνίου της Μεταπολίτευσης σε μια από τις πιο πολωμένες περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Το 1989, εν μέσω της πολιτικής θύελλας που έμεινε γνωστή ως «το βρώμικο ’89», ο Μαυρίκης κατηγορήθηκε πως διηύθυνε ένα δίκτυο τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. 

Συνομιλίες υπουργών, πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων ηχογραφούνταν συστηματικά. Οι αποκαλύψεις σόκαραν την κοινή γνώμη και πυροδότησαν πολιτικές εξελίξεις, σε μια περίοδο όπου η Δικαιοσύνη επιχειρούσε να ξεδιαλύνει τα σκάνδαλα Κοσκωτά και Τράπεζας Κρήτης.

Ο ίδιος υποστήριζε ότι ενεργούσε κατ’ εντολή και με την ανοχή υψηλόβαθμων πολιτικών παραγόντων.

Καταδικάσθηκε το 1998 σε πενταετή φυλάκιση για την πολύκροτη υπόθεση τηλεφωνικής παρακολούθησης πολιτικών. 

Πώς ο Χρήστος Μαυρίκης παγίδευσε το τηλέφωνο του Ανδρέα Παπανδρέου

Το όνομα του Χρήστου Μαυρίκη έγινε γνωστό τον Απρίλιο του 1993. Ήταν ο υπάλληλος του ΟΤΕ που κατήγγειλε στα ΜΜΕ πως είχε παγιδεύσει το σταθερό τηλέφωνο του γραφείου του Ανδρέα Παπανδρέου κατ’ εντολή του στρατηγού, Νίκου Γρυλλάκη, συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Έτσι, μπορούσε να ακούσει από το ακουστικό του σπιτιού του κάθε τηλεφωνική συνομιλία του πολιτικού του αντιπάλου. Τα Μέσα της εποχής, τότε, τον χαρακτήρισαν ως «εθνικό κοριό».

«Η παγίδευση γινόταν μέσα από ΚΑΦΑΟ αλλά και μέσα από διαμερίσματα που νοικιάζαμε τότε. “Τραβάγαμε” τη γραμμή παράλληλα στα διαμερίσματα και βάζαμε εκεί τα μαγνητόφωνα. Είχαμε νοικιάσει 4 έως 5 διαμερίσματα και είχαμε τα τηλέφωνα μόνιμα εκεί» είχε δηλώσει αργότερα σε συνέντευξη που παραχώρησε, προσθέτοντας πως μετά την αποδελτίωση, οι κρίσιμες συνομιλίες δίνονταν στο γραφείο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Κατά τη διάρκεια των ερευνών για σειρά σκανδάλων που συγκλόνισαν τη χώρα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 – ανάμεσά τους και η υπόθεση Κοσκωτά -αποκαλύφθηκε πως παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα πολιτικών, επιχειρηματιών και δημοσιογράφων.

Ο Μαυρίκης κατηγορήθηκε πως είχε ενεργό ρόλο στις υποκλοπές, λειτουργώντας ένα παράνομο δίκτυο παρακολούθησης, το οποίο ηχογραφούσε συνομιλίες και τις διοχέτευε στον Τύπο ή σε πολιτικούς κύκλους.

Όπως αποκάλυψε ο ίδιος, χρόνια αργότερα σε τηλεοπτική του συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, «παρακολουθούσαμε περισσότερα από 100 τηλέφωνα στελεχών του ΠΑΣΟΚ». 

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι παρακολουθήσεις ήταν 24ωρες, με αποτέλεσμα οι καταγραφές να αφορούν και διάφορα προσωπικά ζητήματα του Ανδρέα Παπανδρέου, πέρα από τα πολιτικά.

Συγκεκριμένα, ο Χρήστος Μαυρίκης παρακολουθεί για αρκετό καιρό το τηλέφωνο της συζύγου του πρωθυπουργού, Δήμητρας Παπανδρέου, χωρίς όμως, κατά τον ίδιο, οι συνομιλίες αυτές να διαρρεύσουν στα Μέσα.

Το 2010, μάλιστα, οι δυο τους συναντιούνται στον τηλεοπτικό αέρα της εκπομπής Ζούγκλα, με τον υποκλοπέα να απευθύνεται σε εκείνη απειλώντας τη: «Μήπως θέλετε να βγουν τίποτα κασέτες στον αέρα για να καταλάβετε τι λέγατε;».

Μετά την καταγγελία του Χρήστου Μαυρίκη κι αφού έχει «πέσει» η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1993, λίγο καιρό μετά ακολουθεί μια έρευνα στα ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ που υποδεικνύει ο Μαυρίκης.

Έγιναν εκτεταμένοι τεχνικοί έλεγχοι από ειδικά κλιμάκια για να αποδειχθούν αν ισχύουν ή όχι οι ισχυρισμοί του. Το πόρισμα των ελέγχων της επιτροπής που επιβεβαίωσαν τις παρεμβάσεις συζητήθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο στις 16 Ιουνίου 1994.

Σύμφωνα με την έρευνα, διαπιστώθηκε πως παρακολουθήθηκαν τα τηλέφωνα, όχι μόνο του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και του Μιλτιάδη Έβερτ, του Γεράσιμου Κουρή, του Γεωργίου Ράλλη, των γραφείων του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη και του Αντώνη Λιβάνη.

Τον Ιούνιο του 1994 ο βουλευτής-εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Κώστα Μπρακατσούλας δηλώνει:

«Διαπιστώθηκε ότι παρακολουθήθηκαν τα τηλέφωνα του κ. Μιλτιάδη Έβερτ ως τον Αύγουστο του 1991 και του γραφείου του ως το 1991, και του υπουργείου Προεδρίας κατά το διάστημα που ήταν υπουργός ως τον Δεκέμβριο του 1991. Του Γεράσιμου Κουρή, ως τα τέλη Απριλίου 1990 και της εφημερίδας ΑΥΡΙΑΝΗΣ ως τον Σεπτέμβριο του 1990. Του σημερινού πρωθυπουργού, κ. Ανδρέα Παπανδρέου, το τριψήφιο τηλέφωνό του, ως τον Ιούνιο του 1990. Του Γεωργίου Ράλλη, πρώην πρωθυπουργού, ως τα τέλη του 1990.

Των γραφείων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην οδό Χαριλάου Τρικούπη, ως τον Δεκέμβριο του 1991. Του Αντώνη Λιβάνη ως τον Σεπτέμβριο του 1991. Του Κυριάκου Γριβέα ως τον Δεκέμβριο του 1990, γνωστός σε όλους μας ως αναπληρωτής διευθυντής του πολιτικού γραφείου του κ. Μητσοτάκη».

Η αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών προκάλεσε ένα τεράστιο κύμα αντιδράσεων και αλληλοκατηγοριών που κράτησαν χρόνια.

Από τη μία βρισκόταν ο Χρήστος Μαυρίκης που κατηγορούσε την κυβέρνηση Μητσοτάκη πως εκείνη του έδινε εντολές για το ποια τηλέφωνα να παγιδεύσει και από την άλλη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος έριχνε την ευθύνη εξ ολοκλήρου πάνω του.

Ο Μαυρίκης οδηγήθηκε τελικά στις φυλακές Κορυδαλλού, καθώς κρίθηκε ένοχος από το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας για απόπειρα εκβίασης σε βαθμό κακουργήματος, παραβίαση απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και παράνομη βία, με την ποινή φυλάκισης να φτάνει τα πέντε χρόνια.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραπέμφθηκε, αλλά τελικά, ύστερα από απόφαση του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου δεν έφτασε ποτέ σε ειδικό δικαστήριο, επικαλούμενος λόγους πολιτικής ομαλότητας.

Το καλοκαίρι του 2022 ο Μαυρίκης συνελήφθη για οπλοκατοχή και ποσότητα κάνναβης ύστερα από επεισόδιο που συνέβη σε πρατήριο βενζίνης στο Πικέρμι. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών, ο Μαυρίκης διαπληκτίστηκε με πολίτη για την προτεραιότητα στη σειρά εφοδιασμού και όπως ανέφερε αργότερα στη μήνυσή του ο τελευταίος, ο Μαυρίκης τον απείλησε, τον έβρισε και στο τέλος έβγαλε όπλο.

Σε έρευνες που έγιναν στο αυτοκίνητο του Μαυρίκη, η Αστυνομία ανακάλυψε ένα τέιζερ, έναν σουγιά και έναν κάλυκα πυροβόλου όπλου. Στην έρευνα που ακολούθησε στο σπίτι του, βρέθηκαν ακόμη ένα παλαιό υποπολυβόλο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ποσότητα 40 γραμμαρίων κάνναβης, για τα οποία του ασκήθηκε δίωξη.