• Ο καρκίνος του παγκρέατος έχει αυξηθεί στις νεαρές γυναίκες, αλλά η θνησιμότητα παραμένει σταθερή, υποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει αύξηση των επιθετικών τύπων της νόσου.
• Οι διαγνώσεις πρώιμου σταδίου ενδοκρινών όγκων και μικρών όγκων έχουν αυξηθεί, κυρίως λόγω των προόδων στις διαγνωστικές τεχνικές.
• Οι ερευνητές προειδοποιούν για τον κίνδυνο υπερδιάγνωσης, που μπορεί να οδηγήσει σε άσκοπες θεραπείες για όγκους με περιορισμένη επιθετικότητα.

• Ο καρκίνος του παγκρέατος παρουσιάζει αύξηση στις νεαρές ηλικίες και στις γυναίκες, αν και η θνησιμότητα παραμένει σταθερή, υποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει αύξηση στους επιθετικούς τύπους της νόσου.
• Η αύξηση των διαγνώσεων σχετίζεται κυρίως με πρώιμους σταδίου ενδοκρινών όγκους και μικρούς όγκους, λόγω των προόδων στις διαγνωστικές τεχνικές.
• Οι ερευνητές προειδοποιούν για την πιθανότητα υπερδιάγνωσης, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε άσκοπες θεραπείες για όγκους με περιορισμένη επιθετικότητα.

O καρκίνος του παγκρέατος αποτελεί την τρίτη αιτία θανάτου που σχετίζεται με καρκίνο και η συχνότητα της νόσου αυξάνεται συνεχώς.

Προβληματισμό έχει δημιουργήσει στους επιστήμονες το εύρημα ότι ο καρκίνος του παγκρέατος έχει αυξηθεί στις νεαρές ηλικίες και στις γυναίκες, με τον αριθμό των θανάτων ωστόσο από τη νόσο να παραμένει στα ίδια επίπεδα.

Η συντριπτική πλειονότητα των καρκίνων του παγκρέατος -πάνω από το 95% – είναι αδενοκαρκίνωμα του παγκρεατικού πόρου και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι σε νεότερους ενήλικες, η συχνότητα εμφάνισης αδενοκαρκινώματος του παγκρεατικού πόρου έχει αυξηθεί σε νεότερες γυναίκες αλλά παρέμεινε σταθερή στους άνδρες.
O καρκίνος του παγκρέατος αποτελεί την τρίτη αιτία θανάτου που σχετίζεται με καρκίνο και η συχνότητα της νόσου αυξάνεται συνεχώς.

Καρκίνος του παγκρέατος: Τεράστια ανακάλυψη Ελληνίδας επιστήμονα μπορεί να οδηγήσει σε θεραπεία

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Δρ. Μαρία Καπαρέλου (Παθολόγος – Ογκολόγος), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, Διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής) αναφέρουν ότι σε μια πρόσφατη ανάλυση δεδομένων για τον καρκίνο του παγκρέατος σε νεαρούς ενήλικες (ηλικίας 15–39 ετών), διαπιστώθηκε ότι αν και υπάρχει αύξηση της επίπτωσης, το ποσοστό θνησιμότητας παραμένει σταθερό.

Οι διαπιστώσεις των ερευνητών

Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο Annals of Internal Medicine και οι ερευνητές ανέφεραν ότι η αύξηση της επίπτωσης αφορά κυρίως διαγνώσεις πρώιμου σταδίου ενδοκρινών όγκων και όχι επιθετικών αδενοκαρκινωμάτων.

Αυτό οφείλεται πιθανώς στην πρόοδο των διαγνωστικών τεχνικών, που εντοπίζουν μικρούς, αργά εξελισσόμενους όγκους. Ωστόσο, η θνησιμότητα παραμένει σταθερή, υποδεικνύοντας ότι δεν παρατηρείται ουσιαστική αύξηση στον επιθετικό καρκίνο.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συχνότητα του καρκίνου του παγκρέατος αυξήθηκε περισσότερο στις νεαρές γυναίκες. Ωστόσο, ο θάνατος από καρκίνο του παγκρέατος ήταν σταθερός και στα δύο φύλα.

Καρκίνος παγκρέατος: Ενθαρρυντικά αποτελέσματα νέας μελέτης για τη θεραπεία του

Επιπλέον, η ανάλυσή τους έδειξε ότι η αύξηση της επίπτωσης του καρκίνου του παγκρέατος, αποδίδεται σε καρκίνους πρωίμου σταδίου, οι οποίοι αυξήθηκαν από 0,6 σε 3,7 ανά εκατομμύριο γυναίκες και από 0,4 σε 2,2 ανά εκατομμύριο άνδρες. Η συχνότητα εμφάνισης μικρών όγκων (κάτω από 2 cm) αυξήθηκε οκτώ φορές περισσότερο στις γυναίκες και τρεις φορές περισσότερο στους άνδρες. Δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική αλλαγή στη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου τελικού σταδίου σε γυναίκες ή άνδρες.

Παρά την αύξηση των διαγνώσεων, το υπόβαθρο της σταθερής θνησιμότητας υποδηλώνει ότι εντοπίζονται πλέον όγκοι που δεν ανιχνεύονταν παλιότερα.

Η έρευνα καταλήγει ότι η τάση αυτή αντανακλά καλύτερες διαγνωστικές πρακτικές και όχι πραγματική αύξηση περιστατικών. Οι ειδικοί του ΕΚΠΑ σημειώνουν ότι ενδεχομένως διαγιγνώσκονται σήμερα μικροί όγκοι με περιορισμένη επιθετικότητα και επομένως η πιθανότητα υπερθεραπείας όγκων που μπορεί να μην δημιουργούσαν ποτέ κάποιο πρόβλημα στους ασθενείς, είναι σημαντική. Η έρευνα υπογραμμίζει την ανάγκη να αποφεύγεται η υπερδιάγνωση που μπορεί να οδηγήσει σε άσκοπες θεραπείες.