Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αποχαιρέτησε με νέα μακροσκελή ανάρτησή της τον άνθρωπο που στάθηκε στο πλευρό της όλα αυτά τα χρόνια στην Πλεύση Ελευθερίας. Η πρόεδρος του κόμματος αναφέρθηκε στον Διαμαντή Καραναστάση με άκρως κολακευτικά λόγια, μια μέρα μετά την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα και δεν έκρυψε τη συναισθηματική της φόρτιση για ένα περιβάλλον που όπως αναφέρει «διώχνει τους ανθρώπους από την πολιτική».
Μεταξύ άλλων η Ζωή Κωνσταντοπούλου τόνισε ότι ο Διαμαντής Καραναστάσης υπήρξε μια «καθαρή φωνή» μέσα στη Βουλή και ένας άνθρωπος που κατάφερε, όπως γράφει, να δημιουργήσει μια άλλη εικόνα για το πώς μπορεί να ασκείται η πολιτική. Στο κείμενό της πλέκει το εγκώμιό του, αναφέρεται στη δημιουργικότητά του, στις παρεμβάσεις του και στις πρωτοβουλίες που είχε, από τον Πολιτισμό μέχρι το Περιβάλλον και την Παιδεία.
Επίσης κάνει επίσης σαφείς αναφορές σε «βρόμικα κέντρα» και «παρασκηνιακές επιθέσεις» που, όπως λέει, έπληξαν εκείνον, την ίδια και την Πλεύση Ελευθερίας. Δεν διστάζει να τον περιγράψει ως έναν άνθρωπο που «νίκησε τον βούρκο» και που επέλεξε να αποχωρήσει όχι λόγω αδυναμίας, αλλά λόγω αξιοπρέπειας. «Συγγνώμη που δεν κατάφερα να σε προστατεύσω από το δηλητήριο που διώχνει τους ανθρώπους από την πολιτική», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά όσα έγραψε η Ζωή Κωνσταντοπούλου
Για τον Διαμαντή: η Αλήθεια απέναντι στο ψέμα! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και δεν θα γίνουμε ποτέ. Ο Διαμαντής το έδειξε για άλλη μια φορά. Με θάρρος, καθαρότητα κι αποφασιστικότητα. Με αλήθεια και με τόλμη. Και με κόστος προσωπικό, όπως κάθε τι που κάνει.
Κάνοντάς μας περήφανους. Τιμώντας την έννοια του ανθρώπου και τον Πολιτισμό, που πάντα κουβαλάει μέσα του και θέλησε να τον εξαπλώσει, να τον διαδώσει, στη Βουλή και μέσα από τη Βουλή. Τιμώντας το αξίωμα του βουλευτή, ακόμη και την ώρα, που αποφάσισε να το αφήσει.
Άλλοι γραπώνονται από τα αξιώματα, θαμπώνονται απ’ τα λεφτά και τα προνόμια, γλυκαίνονται από την εξουσία, δεν θέλουν να την εγκαταλείψουν, και προσπαθούν να την κρατήσουν, με κάθε βρόμικο τρόπο. Ο Διαμαντής οραματίστηκε την πολιτική αλλιώς.
Ανθρώπινη, δημιουργική, με ψυχή και με συναίσθημα. Με το βλέμμα μπροστά, στο μέλλον, όπως λέει το πρώτο μας σύνθημα, δικής του έμπνευσης: «Δεν κοιτάμε ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, κοιτάμε μπροστά».
Με τις φωνές των παιδιών του, που σε ρωτούν αν «Θέλεις ζωή στη Βουλή» και με εκατοντάδες βίντεο και σποτ, όλα δικής του έμπνευσης, χειροποίητα και μοναδικά. Με δράσεις κινηματικές και κοινωνικές, για τους πλειστηριασμούς, για τις Τέχνες, τη δύναμη και την Ανεξαρτησία των Καλλιτεχνών, για το Μάτι, για τις φωτιές, για τις
Γερμανικές Οφειλές, το Χρέος, το Νερό, για όλα. Με το ανήσυχο πνεύμα του να εμπνέεται παρεμβάσεις που έμειναν στην ιστορία και σε αυτές αναφερόμαστε και σήμερα.
Με τα κινηματογραφικά βίντεο, με τα οποία η Πλεύση Ελευθερίας επικοινωνούσε διαδικτυακά με τους πολίτες, επί 7 χρόνια που ήταν έξω από τη Βουλή. Έτη φωτός μπροστά, που τώρα τα μιμούνται το σόσιαλ μίντια… Με τόσα και τόσα πολλά…
Με τον Άνθρωπο μπροστά, το σύνθημα και μήνυμα της τελευταίας μεγαλειώδους εκδήλωσής μας στην Τεχνόπολη, πριν λίγες μέρες, για την παρουσίαση του Παγκόσμιου και Ελληνικού Δικτύου Ανθρώπων και του Προγράμματος της Πλεύσης Ελευθερίας.
Μια εκδήλωση-σταθμός, με θέμα «ο Άνθρωπος Μπροστά», που την εμπνεύστηκε, την σχεδίασε, την δημιούργησε, τη συνέθεσε και της έδωσε σχήμα, μορφή, περιεχόμενο και ζωή ο Διαμαντής, τολμώντας να δώσει φωνή και λόγο στην τεχνητή νοημοσύνη, για να φέρει τον Άνθρωπο μπροστά.
Και την ίδια ώρα, καταθέτοντας εμπεριστατωμένες προτάσεις για όλα τα πεδία στα οποία έχει δουλέψει μεθοδικά κι ακούραστα σαν σκαπανέας για χρόνια, μέσα και έξω από τη Βουλή: Πολιτισμός, Παιδεία, Περιβάλλον, Οδική Ασφάλεια. Αλλά και την πιο πρωτοποριακή του πρόταση για ένα Νέο Εκλογικό Σύστημα.
Ο Διαμαντής συνέλαβε, οργάνωσε και έδωσε στον κόσμο μια εκδήλωση-νίκη του ανθρώπου και του πολιτισμού, με δεκάδες εμβληματικές προσωπικότητες από όλον τον κόσμο όπου, μέσα από 22 ψηφιακές «Ζωές», τεχνητής νοημοσύνης, με την συμμετοχή σπουδαίων ανθρώπων από την Ελλάδα και το Εξωτερικό, παρουσιάσθηκαν 42 τομείς του Προγράμματός μας. Μια αληθινά μεγάλη στιγμή, που άλλαξε τα πάντα στο πώς γίνεται η πολιτική.
Το τελευταίο, μεγαλειώδες δώρο του Διαμαντή στην Πλεύση Ελευθερίας, στην οποία έχει καταθέσει την ζωή του και την ψυχή του, από την πρώτη στιγμή. Μια νίκη του Ανθρώπου, την ώρα που η Κυβέρνηση ποντάρει στην απελπισία και στην ηττοπάθεια της κοινωνίας.
Ο Διαμαντής μπορεί να φτιάχνει έναν κόσμο ολόκληρο από το τίποτε. Και να σε εμπνεύσει να τον δεις. Και τελικά, ο κόσμος αυτός να πάρει σάρκα και οστά. Και τελικά ο κόσμος να αλλάξει. Αυτό που πρεσβεύει η Πλεύση Ελευθερίας.
Χρειάστηκε να προσπαθήσω πολύ για να τον πείσω να μπει στο ψηφοδέλτιο το 2023 με προοπτική εκλογής. Δεν ήθελε. Το 2019 είχε σηκώσει μόνος του την μάχη της Α’ Αθήνας, στηρίζοντας παράλληλα και όλους τους συνυποψηφίους του, χωρίς καμμία προοπτική εκλογής της Πλεύσης στη Βουλή τότε: είχαμε πάρει 1,62% στις Ευρωεκλογές κι εκείνος ρίχτηκε σε λίγες εβδομάδες στη μάχη των Εθνικών Εκλογών με όλο του το είναι και όλη του την δημιουργικότητα.
Ποτέ δεν επέλεξε την εύκολη οδό. Πάντα ήταν στην πρώτη γραμμή στα δύσκολα. Και πάντα στήριζε τον συνοδοιπόρο. Και πάντα ήταν με τον αδύναμο. Με τους ινδιάνους, όχι με τους καουμπόηδες.
Επέμεινα πολύ για να τον πείσω να μπει στο ψηφοδέλτιο το 2023. Ήξερα τη σημασία του να μπει στη Βουλή αυτός ο άνθρωπος. Που η έμπνευσή του και η ευρηματική στρατηγική του έκανε την Πλεύση Ελευθερίας ορατή, την ώρα που οι δημοσκοπήσεις δεν μας κατέγραφαν καν.
Και φάνηκε ποιοι και γιατί δεν ήθελαν έναν τέτοιο άνθρωπο στη Βουλή. Το αντι-παράδειγμα, που χαλάει την πιάτσα, επιμένοντας στην δημιουργία και την ποιότητα και δείχνοντας ότι γίνεται κι αλλιώς.
Στα 2,5 χρόνια στη Βουλή, κατάφερε να χτίσει ένα μοναδικό παράδειγμα κοινοβουλευτικής δράσης: ένας βουλευτής ευγενής, προσηνής, καλοσυνάτος, που οι εργαζόμενοι πίνουν νερό στο όνομά του.
Ένας καλλιτέχνης, πατέρας, αυτοδημιούργητος άνθρωπος, ένα παιδί από την Λάρισα που ήρθε στην Αθήνα για να την κατακτήσει και το κατάφερε.
Που δεν ξιπάστηκε ούτε ξεχάστηκε επειδή έγινε βουλευτής και που μίλησε από το βήμα της Βουλής με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Με ανθρωπιά, Με αγωνία για τον άνθρωπο, για τα παιδιά, για τους καλλιτέχνες, για την αλήθεια. Με φοβερή ανάγκη και αγωνία να προσφέρει στον Πολιτισμό και να προσφέρει πολιτισμό, ο βασικός λόγος που δέχθηκε τελικά να μπει στη Βουλή. Διεκδικώντας πάντα την αλήθεια. Στοχεύοντας πάντα στο καλό και στην δημιουργία.
Πολλές φορές απόρησα με τις τομές και τις αλλαγές που κατάφερε με δουλειά, μεθοδικότητα κι επιμονή, σε Νομοσχέδια για τον Πολιτισμό, την Παιδεία, τον Αθλητισμό και ξαφνιάστηκα ευχάριστα από τους ολόκαρδους επαίνους που πήρε από πολιτικούς αντιπάλους όλων των παρατάξεων, για το ήθος και την ποιότητά του.
Ανακουφίστηκα όταν βουλευτές άλλων κομμάτων της Αντιπολίτευσης τον υπερασπίστηκαν με σθένος και παρρησία απέναντι στις επιθέσεις του πιο βρόμικου παρασκηνίου. Ο Διαμαντής απέδειξε ότι αλλάζοντας το παράδειγμα, μπορεί να αλλάξεις και τον άλλον τελικά. Και στο τέλος να αλλάξεις τον κόσμο. Αυτό που έχουμε υποσχεθεί.
Ο Διαμαντής άλλαξε ήδη πάρα πολλά. Ήδη άλλαξε τον κόσμο. Άλλαξε το παράδειγμα του βουλευτή. Και κατέγραψε ένα έργο πολυσχιδές, συνεπές, πολυεπίπεδο, με νοιάξιμο και φροντίδα, σε όλα τα επίπεδα. Με ποιότητα. Με δεκάδες, διαφορετικές ομιλίες στις Επιτροπές και στην Ολομέλεια της Βουλής. Οι πιο πολλές από στήθους, έχοντας όμως από πίσω ατελείωτη δουλειά.
Και με εκατοντάδες ερωτήσεις στους Υπουργούς για όλα τα θέματα. Με συνεργάτες που δούλευαν κι εκείνος από βήματος Βουλής τους μνημόνευε, αποδίδοντας τα εύσημα για την δουλειά τους, κάτι που κανείς δεν κάνει στη Βουλή: εκείνος ως καλλιτέχνης όμως ξέρει τη σημασία του κι απέδιδε πάντα τα εύσημα στους αφανείς.
Και παράλληλα σήκωνε όλη την επικοινωνιακή στρατηγική της Πλεύσης μας. Δούλευε άοκνα και κοίταγε μπροστά, την ώρα που οι συκοφάντες τον παρουσίαζαν σαν «άφαντο», για να πλήξουν εμένα και την Πλεύση Ελευθερίας. Ο Διαμαντής οραματίστηκε κι ονειρεύτηκε την πολιτική αλλιώς. Και μας έδειξε πώς μπορεί να γίνει.
Αυτό είναι ένα ανεκτίμητο δώρο στην Πλεύση Ελευθερίας, στην Βουλή, αλλά κυρίως στην κοινωνία. Αυτό που έκανε όλο αυτόν τον καιρό, επίμονα, πολλές φορές μοναχικά, είχε μεγάλο κόστος.
Το μεγαλύτερο ήταν οι δηλητηριώδεις, ανήθικες επιθέσεις που δέχθηκε από αυτούς που εκπροσωπούν το βούρκο, το σκοτάδι, τη σκιά. Από τους ανθρώπους της βρόμικης δουλειάς, στους οποίους στηρίζεται το σύστημα που κυβερνά.
Που νομίζουν ότι μπορούν να λασπώνουν και να συκοφαντούν και να προσπαθούν να βρομίσουν έναν άνθρωπο καθαρό, που δεν έχει πειράξει μυρμήγκι, για να πλήξουν το πιο ενοχλητικό Κίνημα, την Πλεύση Ελευθερίας.
Για όλα αυτά που αντιπροσωπεύει και πρεσβεύει αυτός ο άνθρωπος και αυτό το Κίνημα, η Πλεύση μας. Ο Διαμαντής με την παραίτησή του δίνει άλλο ένα μάθημα ανωτερότητας ψυχής. Και αφήνει μια σπουδαία παρακαταθήκη. Δεν τον νίκησε ο βούρκος. Εκείνος νίκησε τον βούρκο.
Γιατί δεν άφησε τον βούρκο και την λάσπη να τον σκεπάσουν. Γιατί δεν άφησε την τοξικότητα αλλά ούτε και το αξίωμα να τον αλλάξουν. Επέλεξε να είναι ο εαυτός του, να συνεχίσει να πορεύεται και να λάμπει στη ζωή, χωρίς να αφήνει να τον λασπώνει η βρομιά των βρόμικων πολιτικών και εκείνων που δεν αντιδρούν σε αυτήν.
Διαμαντή, όσο κι αν με πονάει που φεύγεις, όσο κι αν δεν αναπληρώνεται το κενό που αφήνεις, όσο και αν προσπάθησα να σε πείσω να μην το κάνεις, σε ευχαριστώ.
Σε ευχαριστώ για κάθε σου λέξη, κάθε φράση, κάθε ιδέα, κάθε πρόταση, κάθε έμπνευση, κάθε δρόμο που άνοιξες, κάθε προοπτική που έχτισες, κάθε κόσμο ολόκληρο που έκανες πραγματικό. Για όλα αυτά που αφήνεις ζωντανά. Και για τον καθαρό, αγέρωχο τρόπο που επέλεξες μέχρι τέλους.
Συγνώμη που δεν κατάφερα να καθαρίσω ακόμη αυτό το τόσο βρόμικο τοπίο, που σε κάνει να ασφυκτιάς και να φεύγεις. Συγνώμη που δεν κατάφερα να σε προστατεύσω από αυτό το δηλητήριο. Αυτό που διώχνει τους ανθρώπους από την πολιτική. Σου υπόσχομαι ότι δεν θα πάψω να μάχομαι μέχρι να καθαρίσει η Βουλή και η ζωή μας.
Κι ο κόσμος όλος και εσύ και όλοι να αναπνεύσουμε πραγματικά. Μέχρι να μπουν στη Βουλή πολλοί, πάρα πολλοί καθαροί άνθρωποι όπως εσύ, που νοιάζονται για τον κόσμο και όχι για την εξουσία. Στο χρωστάω…
