Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εξέφρασε τη θλίψη του για την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου, αναγνωρίζοντας τον ως έναν σπουδαίο τραγουδοποιό, ευαίσθητο Έλληνα και υπεύθυνο πολίτη. Σε ανάρτησή του, ο Μητσοτάκης τόνισε την αυθεντικότητα και το ισχυρό αποτύπωμα που άφησε ο Σαββόπουλος στη μουσική και το δημόσιο ύφος, ενώ αναφέρθηκε στη φιλία τους και στο μοναδικό χάρισμα του καλλιτέχνη να παρακολουθεί και να προσαρμόζεται στις αλλαγές των εποχών. Ο Πρωθυπουργός αποχαιρέτησε τον Σαββόπουλο με οδύνη, εκφράζοντας τη συμπαράστασή του στην οικογένεια του εκλιπόντος και υπογραμμίζοντας ότι η χαρακτηριστική φωνή του θα συνοδεύει για πάντα τις καρδιές και τις σκέψεις μας.
Πιο αναλυτικά
Σε συλλυπητήρια ανάρτηση προχώρησε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για τον σπουδαίο τραγουδοποιό Διονύση Σαββόπουλο, που άφησε την τελευταία του πνοή το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου.
Στην ανάρτησή του ο πρωθυπουργός αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: «Ήταν ένας υπέροχος τραγουδοποιός. Ένας ευαίσθητος Έλληνας. Και ένας υπεύθυνος πολίτης».
Αναλυτικά η ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη:
«Δεν θέλω να το πιστέψω αλλά ο Διονύσης μας δεν είναι πια εδώ. Με τον αποχωρισμό να συμβαίνει όπως τον είχε ο ίδιος τραγουδήσει: «Δεν είμαι εδώ». Οι άλλοι «χτύπααν τον αέρα». Και να ξεκινήσει, έτσι, ήρεμος το ταξίδι του προς μια «θάλασσα πλατιά»…
Ο Σαββόπουλος έφυγε, αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική, στον στίχο, αλλά και στο δημόσιο ύφος. Γιατί με το έργο και τη στάση του απέδειξε πως ήταν ένας υπέροχος τραγουδοποιός. Ένας ευαίσθητος Έλληνας. Και ένας υπεύθυνος πολίτης.
Με τίμησε με τη φιλία του. Και μέσα από αυτήν μπόρεσα να γνωρίσω μία ευγενική μορφή που είχε ένα μοναδικό χάρισμα: να παρακολουθεί τις εποχές που αλλάζουν. Και, ταυτόχρονα, να αλλάζει και ο ίδιος. Κρατώντας μόνο την αυθεντικότητά του.
Αυτήν την αυθεντικότητα αποπνέει και το τελευταίο βιβλίο του με θέμα την ίδια του τη ζωή. Ένα ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών που τη διηγείται με την ίδια ζωντάνια, αλλά και ευθύτητα που είχαν τα λόγια και οι νότες του.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν θα μας τραγουδήσει, φέτος, ότι «τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε για άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε». Η βραχνή φωνή του, όμως, θα μας συνοδεύει για πάντα. Πλουτίζοντας την καρδιά και τη σκέψη μας.
Τον αποχαιρετώ με οδύνη με τη σκέψη μου στην αγαπημένη του Άσπα και στους δύο τους γιούς, Κορνήλιο και Ρωμανό. Τη φυσική του συνέχεια αναλαμβάνουν τα εγγόνια του Διονύσης και Αντρέας. Και όλοι εμείς, τη διατήρηση της φωτεινής μνήμης του».
