Στην εκπομπή Power Talk εμφανίστηκε η Άριελ Κωνσταντινίδη, η οποία έγινε μητέρα για δεύτερη φορά στα 53 της, μέσα από τη διαδικασία τεχνητής γονιμοποίησης με δότη σπέρματος. Η ηθοποιός αποκάλυψε ότι η απόφαση αυτή είχε παρθεί πολύ πριν, ακόμα κι όταν βρισκόταν σε σχέση. Μάλιστα, όπως είπε, είχε ξεκαθαρίσει στον σύντροφό της ότι θα αποκτήσει παιδί που δεν θα είναι δικό του, κάτι που εκείνος δεν αποδέχτηκε.

«Ήθελα να καταλάβω αν μιλάει ο εγωισμός του για το ότι ήθελε να κάνουμε παιδί μαζί. Όλοι έτσι έχουμε λειτουργήσει ως ερωτευμένοι, κακά τα ψέματα. Λέμε να κάνουμε κι ένα παιδί να μας ενώνει για πάντα. Εγώ όμως ένιωσα ότι θέλω έναν άντρα για μένα, όχι ένα παιδί να μας δένει», εξομολογήθηκε.

Άριελ Κωνσταντινίδη: «Με την παρένθετη μητέρα υπάρχει εγκατάλειψη»

Η ίδια τόνισε ότι πολλοί σύντροφοι στο παρελθόν της ζητούσαν να κάνουν παιδιά μαζί, αλλά εκείνη συνειδητοποίησε πως αυτό πολλές φορές έκρυβε την ανάγκη τους να τη «δεσμεύσουν». «Αυτό είχε να κάνει με το πώς θα σε έχω για πάντα», ανέφερε χαρακτηριστικά η Άριελ Κωνσταντινίδη.

Σε ερώτηση της Τατιάνας Στεφανίδου αν θα δεχόταν το αντίστροφο σενάριο – ο σύντροφός της να αποκτήσει παιδί μέσω παρένθετης μητέρας – η Άριελ Κωνσταντινίδη ήταν ξεκάθαρη: «Όχι, αυτό δεν θα το έκανα. Μόνο αν ήταν δικό του το παιδί με τη γυναίκα του, αν ήταν χωρισμένος. Με την παρένθετη μητέρα υπάρχει εγκατάλειψη. Το παιδί νιώθει ότι η μαμά που το κυοφόρησε το άφησε».

Η ηθοποιός εξήγησε πως για εκείνη η αγάπη δεν ταυτίζεται με τη βιολογική συγγένεια: «Την αγάπη την ξεχωρίζω από το “Είσαι αίμα μου”. Στο συντροφικό θέλω τον άντρα για μένα».

Η υπόθεση Πισπιρίγκου που την επηρέασε

Η Άριελ Κωνσταντινίδη αναφέρθηκε και στην πολύκροτη υπόθεση της Πάτρας με τη Ρούλα Πισπιρίγκου και τον Μάνο Δασκαλάκη, επισημαίνοντας ότι εκείνα τα γεγονότα την ώθησαν να πάρει την τελική της απόφαση. «Τα γεγονότα με το θέμα της Πάτρας ήταν καταλυτικά για να αποφασίσω να αποκτήσω μόνη μου παιδί. Ήταν ένας μπαμπάς που ήταν αμέτοχος. Γίνονταν όλα αυτά στο σπίτι του κι εκείνος κοιτούσε πόσο τον αγαπάει, δεν έβλεπε τα παιδιά», σημείωσε.

Μια προσωπική εξομολόγηση που δείχνει πως η τραγωδία της Πάτρας δεν συγκλόνισε μόνο την κοινή γνώμη, αλλά επηρέασε και βαθιά τις επιλογές ζωής άλλων γυναικών.