Στην Αργεντινή, ανακαλύφθηκε ένας σχεδόν άθικτος σκελετός προϊστορικού κροκοδείλου, ονόματι Kostensuchus atrox, στην περιοχή Chorrillo της Παταγονίας.
Το είδος αυτό, που έζησε στα τέλη της Κρητιδικής περιόδου, δεν ήταν δεινόσαυρος αλλά συνυπήρξε με αυτούς και θεωρείται πρόγονος των σύγχρονων κροκόδειλων.
Με μήκος 3,5 μέτρα και βάρος 250 κιλά, ο Kostensuchus atrox κυνηγούσε δεινόσαυρους, χρησιμοποιώντας τα κοφτερά του δόντια.
Η ανακάλυψη είναι αξιοσημείωτη λόγω της άριστης κατάστασης του απολιθώματος, που περιλαμβάνει το κρανίο και τις γνάθους, και αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο αρχαίο αρπακτικό που έχει βρεθεί στην περιοχή.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορούσε να ζει τόσο στο νερό όσο και στη στεριά, με μεγαλύτερη κινητικότητα από τους σημερινούς κροκόδειλους.
Πιο αναλυτικά
Ένας σχεδόν άθικτος σκελετός προϊστορικού κροκοδείλου που ονομάστηκε Kostensuchus atrox, εντοπίστηκε στην Αργεντινή.
Το απολίθωμα εντοπίστηκε στην Παταγονία σε πετρώματα στην περιοχή Chorrillo, όπου τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλές ανασκαφές, καθώς εντοπίζονται διαρκώς προϊστορικά απολιθώματα.
Η ιστοσελίδα Interesting Engineering έγραψε πως το είδος που ανακαλύφθηκε έζησε στη Μααστριχτική εποχή, στα τέλη της Κρητιδικής περιόδου. Επίσης, παρότι ερπετό, δεν είναι δεινόσαυρος, αλλά συνυπήρξε με τους δεινόσαυρους και θεωρείται πρόγονος των σύγχρονων κροκόδειλων.
Σύμφωνα με σχετική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOS One, το αρχαίο είδος ονομάστηκε Kostensuchus atrox, με το όνομα να προέρχεται από τις εξής δύο λέξεις: Το Kosten, ο άνεμος της Παταγονίας στη γλώσσα των ιθαγενών Tehuelche και το Souchos ο αρχαίος Θεός των Αιγυπτίων που είχε κεφάλι κροκόδειλου.
Με μήκος που έφτανε τα 3,5 μέτρα, βάρος 250 κιλά και ένα στόμα γεμάτο με κοφτερά δόντια, οι επιστήμονες αναφέρουν ότι τρέφονταν με δεινόσαυρους, των οποίων ξέσκιζε με άνεση τη σάρκα.
Μεταξύ άλλων, αυτό που κάνει την ανακάλυψη αξιοσημείωτη είναι η κατάσταση του απολιθώματος. Είναι σε μεγάλο βαθμό άθικτο, συμπεριλαμβανομένου του κρανίου, των γνάθων και αρκετών οστών από το σώμα.
Επιπλέον, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο αρχαίο αρπακτικό που εντοπίστηκε στην περιοχή Chorrillo και ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κροκοδειλοειδή που έχουν βρεθεί ποτέ.
Οι παλαιοντολόγοι θεωρούν ότι ζούσε τόσο στο νερό, όσο και στη στεριά, πιστεύοντας ότι μπορούσε να μετακινηθεί με άνεση και να τρέξει για απόσταση αν χρειαζόταν, σε αντίθεση με τους σημερινούς κροκόδειλους που έχουν περιορισμό κινήσεων.
