Μια απίστευτη εμπειρία, ζωής και θανάτου, μοιράστηκε πρόσφατα η Nicole Meeuws, η οποία σταμάτησε να αναπνέει για δύο λεπτά κατά τη διάρκεια τοκετού και «επέστρεψε» από τον θάνατο, όπως η ίδια λέει, περιγράφοντας σε συνέντευξή της όλα όσα βίωσε στη σύντομη παραμονή της στην «άλλη πλευρά».
Η 49χρονη καλλιτέχνιδα, συγγραφέας και «διαισθητική οραματιστρία», που διαμένει στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα βρετανικά ΜΜΕ, υπέστη σοβαρές επιπλοκές την ώρα που γεννούσε, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή της για 120 δευτερόλεπτα – και να χάσει και το παιδί της.
Το τούνελ του φωτός
Όπως αφηγείται η ίδια στο NeedToKnow, ένιωσε να «τραβιέται» έξω από το σώμα της και να εισέρχεται σε ένα τούνελ φωτός ενώ το φυσικό της σώμα παρέμενε άψυχο πάνω στο νοσοκομειακό κρεβάτι.
«Βρέθηκα να περνώ μέσα από μια σήραγγα μπλε και λευκού φωτός, όχι μια ακτίνα, αλλά έναν διάδρομο που έμοιαζε ζωντανός», δήλωσε.
«Δεν ήταν τρομακτικό. Ένιωθα σαν να με καλούσαν σπίτι. Το φως είχε θερμοκρασία, έναν τόνο, σχεδόν σαν μουσική φτιαγμένη από νερό».
Μετά τη διέλευση από το φως, περιγράφει ότι έφτασε σε έναν «τεράστιο φωτεινό χώρο».
«Τα χρώματα δεν ήταν του κόσμου τούτου, ήταν φωτεινές αποχρώσεις από ασήμι, απαλά βιολετί, βαθιά λαμπερά μπλε – και δεν κουράζανε τα μάτια», είπε.
«Ο θάλαμος ήταν αχανής, μεγαλύτερος από οποιοδήποτε επίγειο οικοδόμημα, και τα πάντα πάλλονταν απαλά σαν καρδιακός παλμός. Και τότε τους είδα».
Τα μπλε όντα που την υποδέχθηκαν
Η Νικόλ αναφέρει πως την υποδέχτηκαν όντα με μπλε δέρμα και ανθρώπινα χαρακτηριστικά, όμοια με τα πλάσματα από την ταινία «Avatar».
Παρότι δεν καταλάβαινε τη γλώσσα τους, ένιωσε ότι την έκαναν να αισθανθεί σαν στο σπίτι της και πως της μετέδωσαν τηλεπαθητικά το μήνυμα ότι η ζωή είναι μια ψευδαίσθηση – και ότι η πραγματική ζωή ξεκινά όταν πεθαίνουμε.
«Δύο πανύψηλα όντα, καθισμένα σε θρόνους που έμοιαζαν με μάρμαρο και έλαμπαν από ενέργεια», θυμάται.
«Τα μάτια τους ήταν μεγάλα και λιλά, γεμάτα καλοσύνη και αναγνώριση. Έμοιαζαν ανθρώπινα, αλλά είχαν απαλά βράγχια στα μάγουλα. Θυμάμαι τις ουρές τους -αντί για πόδια- καλυμμένες με λέπια. Ήταν και αρσενικά και θηλυκά ταυτόχρονα και δεν μιλούσαν με λόγια- αλλά καταλάβαινα απόλυτα όσα είχαν να μου πουν».
Σύμφωνα με την ίδια, τα όντα αυτά της είπαν πως δεν ήταν γραφτό να αποκτήσει παιδιά και ότι το πραγματικό της χάρισμα είναι να διδάξει τους ανθρώπους για την «άλλη πλευρά».
Η επιστροφή
Μετά από αυτό που της φάνηκε σαν αιωνιότητα, αλλά διήρκεσε μόνο λίγα λεπτά, ένιωσε να «επιστρέφει» απότομα στο σώμα της. «Δεν ήθελα να φύγω», ανέφερε.
«Κατανοούσα αυτό το μέρος, αυτό το συναίσθημα, και πιστεύω πραγματικά πως ήταν το αρχέγονο σπίτι απ’ όπου όλοι μας προερχόμαστε. Έμαθα ότι ο θάνατος δεν είναι τέλος, αλλά επιστροφή στην πραγματική μας ζωή».
Όταν επανήλθε, ο 65χρονος σύζυγός της, ονόματι Χρήστος, και εξειδικευμένος γιατρός, προσπάθησε να της μιλήσει, αλλά η Νικόλ απαντούσε σε μια οξεία φωνή και μια «άγνωστη» γλώσσα που δεν είχε ποτέ μάθει.
«Ακουγόταν σαν κλικ από δελφίνια. Συνεχίστηκε για λεπτά και άφησε τους πάντες γύρω μας άφωνους», είπε.
«Αλλά δεν μπορούσα να το σταματήσω – περνούσε μέσα από μένα, δεν ερχόταν από μένα. Οι αισθήσεις μου ήταν οξυμένες και μπορούσα να ακούω τα συναισθήματα στις φωνές των ανθρώπων σαν χρώμα. Επέστρεψα τελείως διαφορετική· σχεδόν σαν να ξαναγεννήθηκα».
